The hawk

Hoofdstuk 15 - Mijn vader?

Ik was terug op mijn kamer. Ik lag op mijn bed en had een boek gevonden over de geschiedenis van Anesta. Er staat heel erg veel in. Ik sla de bladzijde om en kom op een pagina waar een nieuw hoofdstuk begint. "De legende's van Anesta." staat er met sierlijke letters bovenaan de pagina. Eerst is er een inleidende tekst en dan komt het eerste kopje. "De legende van Yria." noemt het eerste kopje en er staat een plaatje naast de tekst. Op het plaatje staat een sierlijke pegasus afgebeeld met vleugels van wel een meter lang. Het dier staat afgebeeld als beschermer van Anesta. "Yria is een pegasus. Dit dier is de beschermer van Anesta en is jaren geleden gesignaleerd. Daarom geloofd men er niet meer in dat het een legende is. Yria zou zich tonen aan de elven met een zuiver hart die iets zouden doen voor een ander. Yria zou ook magische krachten bezitten en zou aan enkele doden het leven terug hebben gegeven. Yria wordt dan ook gezien als een van de goden van Anesta." Verder staat er nog veel meer tekst over Yria en ervaringen van mensen. Ik blader door en zie onder andere de legende van de Jen grotten. Ik blader door naar het volgende hoofdstuk die "De duistere geschiedenis van Anesta." heet. Ik kijk erover heen en ik zie meteen een inleidende tekst maar ook meerdere namen staan. Al deze namen zijn dus van de duistere elven die Anesta in hun macht hebben willen hebben. Ik lees de eerste naam: "Medusa". Die ken ik zelf ook wel, dus dat stuk sla ik over. "Urania" is de volgende titel. Weer een vrouw. Ik begin te lezen. "Urania is misschien wel een van de meeste gevreesde duistere elven die Anesta ooit gekend heeft. Urania wilde de macht van Mischa overnemen in 1976. Het was Urania bijna gelukt maar toen kwam prinses Freya ertussen. Freya had Urania weggevaagd naar de onderwereld. Maar er is één probleem waar Freya zich toen ook bewust van was... Urania is niet dood. De verwachting is dat Urania ooit nog zal terug keren. Ook gaat men er van uit dat Urania onsterfelijk is, maar er word beweerd dat ze één zwak punt heeft. Dit is nog niet ontdekt." Wat is het bijzonder om zo over je moeder te lezen, gaat er meteen door mijn hoofd heen. Mischa zal dan wel mijn oma zijn. Ik blader door en op de laatste pagina van het hoofdstuk staat een stuk over Meldora. Dit zou misschien nog wel eens handig kunnen zijn voor mijn strijd. "Meldora is de dochter van Urania. Meldora is misschien niet onsterfelijk maar ze is wel heel erg sterk. Men zegt dat ze enkel te verslaan is met de Jen diamant. Freya heeft het een enkele keer geprobeerd, Meldora heeft haar diamant vernietigd. Maar de hoop is nog niet opgegeven. Want er word gezegd dat Amelia terug zal keren en Meldora zal verslaan." Het was een bijzonder klein stukje en ik had er niet veel aan. Ik wil net de bladzijde omslaan als een geklop op de deur de stilte doorbreekt. Ik kijk nieuwsgierig naar de deur als die open gaat. Ty komt binnen lopen en sluit de deur weer. 'Ik kwam even kijken, ik had geen zin meer om bij die zeurders van de KEB te zitten.' lacht hij naar me. Ik klop op de lege plek op mijn bed. Hij trekt zijn schoenen uit en komt erbij liggen. 'Wat lees je?' vraagt hij geïnteresserd. Ik leg mijn hand op de bladzijde waar ik was en sla het boek dicht. 'De geschiedenis van Anesta. Hoewel er ook legendes instaan. Maar ik vind het een erg bijzonder boek, vooral het stuk over Yria spreekt me aan.' antwoord ik. Hij slaat het boek weer open. Ik haal mijn hand weg en hij ziet waar ik was. 'Aha, je las over Meldora. Ik vind het raar dat het stuk nog niet is bijgewerkt. Er is nu al flink wat gebeurt en dat zou er al in kunnen staan.' zegt hij. 'Het boek werkt zich namelijk uit zichzelf bij.' Het lijkt alsof hij wist wat ik wilde vragen. Hij bladert wat verder en komt op een bladzijde waar een stuk van zestien jaar geleden staat. 'Moet je dit maar eens lezen.' zegt hij. Ik ga even goed liggen en kijk naar het stuk. "De straten zijn rustig, want iedereen weet het: vandaag gaat het gebeuren... de prinses gaat geboren worden. Iedereen zit thuis voor de buis te wachten tot ze een glimp kunnen opvangen van het kleine prinsesje. Om half drie in de middag mag de camera dan eindelijk naar binnen. Koningin Freya ligt op het grote hemelbed en in haar armen houdt ze het kersverse prinsesje. Koning Brandon, de trotse vader, staat de camera te woord. 'Onze dochter, Amelia, is een klein wonder.' Maar dat wonder heeft maar drie dagen mogen duren. Want drie dagen later viel Meldora het rijk van Freya en Brandon binnen, ze wilde de prinses. Ze was het kasteel binnen gedrongen, maar daar had ze Amelia niet aangetroffen. Freya had Amelia weg gestuurd, naar de aarde. Amelia was veilig, daar ging het om. Maar Meldora had het niet zo willen laten. Ze moest iets doen om zichzelf te bewijzen, toen heeft ze de koning gedood. Daarna heeft ze gezworen dat ze terug zal komen om Amelia ook te doden." Ik stop met lezen. Ik kijk naar Ty. 'Dit is vreselijk.' fluister ik. 'Ze heeft mijn vader gedood.' Ik sla het boek dicht en ga met mijn rug tegen de muur zitten. Ik laat het even tot me door dringen, Meldora had mijn vader gedood. Waarom had ze mij niet meteen gedood toen ik in haar kasteel was? Had ze me eerst bang willen maken? Zien hou ik zou reageren. Ik schud mijn hoofd. Dit was onwerkelijk, ze had mijn vader gedood en het zal niet heel lang duren tot ze mij naar mijn vader brengt. 'Niet huilen Amelia. Het komt allemaal goed.' hoor ik Ty zeggen. Ik realiseer me dat ik aan het huilen ben, maar niet van verdriet... nee zeker niet. Ik was aan het huilen van woede. Ze heeft me mijn echte vader afgenomen, gedood, vermoord! 'Amelia?' hoor ik Ty een beetje afstandelijk zeggen. Hij staat opeens op, maar ik zit nog steeds in mijn trans, ik was boos... en niet een beetje maar echt heel erg. 'Amelia!?' hoor ik een stem in de verte roepen. In mijn ooghoeken zie ik Ty de kamer uitvluchten. Niet veel later komen er weer mensen binnen en voel ik een geruststellende hand die zich tussen de muur en mijn rug wringt en vervolgens op mijn rug beland. Een andere hand voel ik op mijn buik en daarna komt er opeens een soort koude gloed door mijn hele lichaam. Ik ontspan weer. Vervolgens kom ik weer helemaal bij zinnen. Ik kijk in de ogen van Freya, in de bange ogen van Freya. Ik zie dat bij de deur verschillende mensen staan, ook die kijken allemaal verschikt. 'Wat... is er?' vraag ik. Freya haalt opgelucht adem. 'Je was jezelf niet meer, je was in trans. Hoe ga ik je dit uitleggen... je was compleet van Anesta.'