Whahaha, ik zag dit filmpje ineens en moest zo hard lachen met Martijn en z'n 'klinkt kaas' en kaas in z'n mond🤪🤓 Dat moest ik even delen, kusjessss🧀
Noor
M'n eerste nacht alleen heb ik gelukkig overleefd. Martijn heeft nog niet gefacetimed. Hij heeft het natuurlijk erg naar zijn zin om weer in z'n studio te zitten. Dat neem ik hem ook niet kwalijk, maar ik had wel even gezelschap van hem willen hebben!
Ik verveel me nu best. Ik zucht en doe mijn ogen dicht.
—
Ik hoor wat gerommel in m'n kamer en open voorzichtig m'n ogen. Heb ik serieus 's middags liggen slapen?! Maar ja, wat moet je nu ook anders doen in het ziekenhuis. Maar waar komt dat geluid nou vandaan? Ik ga rechtop zitten en kijk rond in m'n kamer. Dan gaat de deur van de badkamer open."Noor?!" Olivia staat geschrokken voor mij en kijkt naar de vloer. "Ollie?! Wat doe jij hier? En in m'n badkamer?" vraag ik verbaasd. Olivia zwijgt en blijft haar gezicht verschuilen door naar onder te kijken. "Ollie, kijk mij eens aan," zeg ik en Olivia doet haar hoofd langzaam omhoog. "Jezus, Olivia. Wie heeft dat gedaan?!" zeg ik bezorgd en wil naar Olivia toe, alleen krijg ik een steek in m'n ribben. "Auw!" roep ik en leun weer naar achter. "Gaat het?" vraagt Olivia en loopt naar me toe. "Nou, gaat het? Dat kan ik beter aan jou vragen. Wat is er gebeurd joh?" vraag ik en doe haar haren opzij. Olivia begint te huilen. "Hé, kom hier." zeg ik en Olivia geeft me een knuffel.
Olivia gaat weer recht zitten op m'n bed en snikt. "Vertel," zeg ik en kijk haar aan."Eelko," zegt Olivia en kijkt zwijgend naar de grond. "Eelko?! What the fuck! Waarom?!" zeg ik geschrokken. Olivia kijkt mij zwijgend aan en haar ogen zijn rood van het huilen. "Ollie, waarom heeft hij dat gedaan?!" zeg ik streng.
"Ik ben zo dom geweest. Ik moest gewoon nooit met hem gaan samen werken en Martijn met rust laten," zegt Olivia. "Olivia, is dat de reden waarom hij jou dit heeft aangedaan?" vraag ik. Olivia kijkt mij aan en ik trek m'n wenkbrauwen op.
"Ik wilde ontslag nemen. Ik heb al genoeg schade aangericht. Maar Eelko zij dat hij dan helemaal niemand meer heeft. En toen ik weg wilde deed hij dit en noemde me een slet," zegt Olivia snikkend. Ik haal m'n neus op en Olivia kijkt me verbaasd aan.
"En toen?" vraag ik, om weer op het onderwerp te kunnen praten. "Toen ben ik weggerend en de eerste plek in de buurt waaraan ik dacht, was jij. Dus ja..." zegt Olivia en kijkt mij zwijgend aan."En wat deed je in m'n badkamer?" zeg ik onbegrijpelijk. "Zoeken naar pleisters," zegt ze en laat haar voet zien die open ligt. "Wow, hoe heb je dat gedaan? Ik kan Linda wel even voor je halen," zeg ik. "Rennen op die hakken moet ik echt nooit meer doen," zegt Olivia en wijst naar haar schoenen die in een hoekje van de kamer liggen. Ik grinnik. "Arm schaap. Maar, sorry dat ik het zeg, je hebt het ook we een beetje aan jezelf te danken," zeg ik voorzichtig om Olivia niet in een woede uitbarsting te krijgen. Olivia kijkt me verbaasd aan. "Ja, waarom ben je bij Eelko gaan werken? Je was nogal jaloers op mij, zei Martijn tegen mij. En daar heeft hij ook met jou over gehad, volgens mij," zeg ik en trek m'n wenkbrauwen op.
"Ja, oké, oké, dat klopt wel. Sorry. Ben je boos?" vraagt Oliva schuldig. "Boos?! Waarom zou ik boos op je zijn? Maar je moet echt minder aan jezelf gaan denken hoor," zeg ik grinnikend. Olivia glimlacht klein."Heb je nog iets van Maartje en Luna gehoord?" vraag ik aan Olivia. Ze schud haar hoofd. "We kunnen nog eens een keertje een reisje maken. Dat kan ik gerust fixen," zeg ik met een knipoog. Er verschijnt een glimlach op het gezicht van Olivia. "Met Martijn erbij?" vraagt ze en begint te blozen. "Ollie, stop nou. Martijn is al bezet. Je moet geen crush gaan hebben op de boyfriend van je beste vriendin hoor, dat gaat echt te ver," zeg ik tegen Olivia. Ze knikt en geeft me een knuffel.
"Ik zal Martijn wel eens bellen. Ik heb hem al een dag niet meer gesproken. Eens kijken of hij het huis nog niet op z'n kop heeft gezet," lach ik en pak m'n telefoon erbij.
M'n telefoon gaat over maar hij neemt niet op. Ik kijk Olivia verbaasd aan. "Wat?" vraagt ze. "Hij neemt niet op," zeg ik en wapper wat met m'n telefoon. "Misschien ligt hij wel te slapen ofzo," zegt Olivia. Ik schud m'n hoofd. "Martijn slaapt niet. Ik probeer Menno wel eens," zeg ik en bel het nummer van Menno."Dag schattie, overleef je het nog een beetje?" vraagt Menno. Ik grinnik, "Nou, het gaat. Maar het is wel erg saai," zeg ik en Olivia kijkt me flauw aan.
"Ja dat kan ik begrijpen ja. Maar waarom bel je mij dan?" vraagt Menno. "Nou, Martijn neemt niet op. Ik dacht, misschien heb jij hem nog gesproken?" vraag ik aan Menno. Er klinkt een stilte aan de telefoon. "Nee, sinds het ziekenhuis heb ik hem niet meer gesproken. Maar ik zal wel eens kijken of ik hem kan bereiken," zegt Menno, "ik laat je zo wat weten." "Is goed, dankje!" zeg ik en hang op.
"Ligt zijn telefoon niet nog in mijn auto?" vraagt Olivia aarzelend. Ik schud mijn hoofd. "Dat kan niet, want in het ziekenhuis hebben we met z'n tweeën dagelijks gefacetimed," zeg ik. "Misschien heeft hij een nieuw nummer?" zegt Olivia. Ik kijk haar flauw aan.Menno belt terug en ik neem direct op.
"En?!" vraag ik direct. "Hij neemt mij ook niet op. Maar hij blijft wel overgaan," zegt Menno. "Dat is echt niks voor Martijn. Hij heeft zijn telefoon altijd in zijn broekzak," zeg ik. "Ja, ik snap het ook niet. Misschien weet Watse wel wat meer," zegt Menno. "Ja, ik bel Watse wel eens. Wil jij Lou bellen?" vraag ik. "Ja, doe ik. Ik app je wel," zegt Menno en hangt op."Hoezo is Martijn nou ineens onbereikbaar. Dit voelt niet goed," zeg ik tegen Olivia.
"Meid, rustig aan. Hij is net een dag uit het ziekenhuis. Misschien doet hij wel een digital detox ofzo," zegt Olivia. "Ollie, Martijn kan echt niet zonder internet. Dat kan gewoon niet, dit voelt niet goed," zeg ik tegen Olivia.
JE LEEST
Summerdays /\ Martin Garrix +x
FanficDUTCH ❥ Noor gaat met haar vriendinnen naar Ibiza om voor de laatste keer samen te zijn. Noor gaat namelijk bij een huisgenoot in Amsterdam wonen. Dan krijgt ze een awkward ontmoeting met Martijn, die ze letterlijk nog vaker tegen het lijf loopt. En...