Summerdays /\ Martin Garrix +x

𝟰𝟲

Noor

Vannacht heb ik gewoon weer in m'n bed bij Laura thuis geslapen. Eigenlijk ben ik nog helemaal niet verhuisd want ik heb nog helemaal niet bij Martijn geslapen. Er wordt op mijn slaapkamerdeur geklopt en ik ga rechtop zitten.
"Good morning, heb je lekker kunnen slapen? Ik heb een ontbijtje voor je gemaakt," zegt Laura die de kamer binnenkomt.
Ze legt het dienblad met een beschuitje en een verse smoothie voor mij neer en komt naast me liggen. "Gaat het weer een beetje?" vraagt Laura en wrijft over m'n arm. Ik knik en geef een kleine glimlach.
Ik drink een slokje van m'n smoothie. En kijk naar Laura. Ik zie dat ze wat wil zeggen, maar iets houdt haar tegen.
"Alles goed met jou?" vraag ik. Ze knikt. "Maar, je bent dus zwanger of wat?" vraagt Laura. Ik haal m'n schouders op. "Ik heb nog niks getest maar ik ben overtijd en we hebben laatst geen condoom gebruikt," zeg ik tegen Laura. "Ja, dat detail kan ik zelf ook wel invullen," zegt Laura en rilt. Ik grinnik.
"En nou dan? Want als het waar is wat die meid beweert en Martijn wordt vader. Dan ineens van haar èn van jou," zegt Laura en kijkt nogal viezig. "En ik wordt tante van iemand die ik helemaal niet ken. Èn van mijn beste vriendinnetje," zegt Laura enthousiast en klapt. "Zal ik een test voor je kopen vanmiddag. Dan weet je het zeker," zegt Laura vrolijk. "Nou, jij bent enthousiaster dan ik," grinnik ik.

"Nou, ik laat je wel even alleen. Dan kan je rustig wakker worden," zegt Laura en geeft me een knuffel.
Ze sluit de deur achter haar en ik zucht. Wat zal Martijn nou aan het doen zijn? En heeft Claire bij hem geslapen? Ik eet m'n ontbijt op en doe wat comfortabel aan.

Martijn

Ik word wakker door de deurbel. Wat heb ik slecht geslapen zeg. Ik voel me alsof ik 15 jetlags heb.
Met kleine ogen stap ik uit bed en loop naar beneden.
"Auw fuck!" roep ik. Ik stoot mijn kleine teen tegen de poot van de bank en hinkel verder naar de voordeur.
Ik maak hem open en Laura loopt naar binnen.
"Wat heb jij het weer goed voor elkaar. Ik had toch wel gedacht dat jij wat meer verstand had, zeg," zegt Laura direct. Ik kijk haar onbegrijpelijk aan en loop pijnlijk naar de bank toe en plof neer. "Hoe bedoel je?" vraag ik terwijl ik over m'n pijnlijke teen wrijf.
"Dat je twee vrouwen hebt zwanger gemaakt," zegt Laura en ik kijk haar verbaasd aan. "Waar heb je het over?" vraag ik.
"Tss, doe niet zo achterlijk. Noor heeft bij mij geslapen. Ze stond gisteren in paniek bij ons aan de deur en vertelde dat er een meid ineens bij jullie aanbelde die zwanger van jou blijkt te zijn. En Noor is overtijd. Dus ik ben op weg om een test te halen voor haar," zegt Laura. "Wacht, is Noor zwanger?!" vraag ik verbaasd en voel tintelingen over heel mijn lichaam. "Waarschijnlijk. We moeten nog testen," zegt Laura. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. "Ik word vader!" zeg ik blij. "Twee keer. En je bent verloofd hè, remember," zegt Laura. "Lau, ik heb Claire niet zwanger gemaakt. Ik zweer het! En ik doe er nou ook alles aan om het te bewijzen. Maar geloof me nou alsjeblieft. Ik heb Claire niet zwanger gemaakt," zeg ik en slik m'n tranen weg.
"Nou ja, je ziet maar. Ik ga nu naar de drogist," zegt Laura en staat op. "Lau, we zijn broer en zus. We horen elkaar te steunen," zeg ik en kijk haar verdrietig aan. "Ja prima, maar je hebt jezelf wel lekker in de problemen gewerkt," zegt Laura en maakt de voordeur open.
"Laura, wacht," zeg ik en ze draait zich om. "Wil je me wel op de hoogte houden van Noor. We zijn nog steeds verloofd dus ik heb het recht om te weten of ze zwanger van mij is of niet," zeg ik. "Van jou sowieso. Noor gaat niet vreemd. Maar ik zal je wel wat laten weten," zegt ze en stapt de lift in. "Ik ben niet vreemd gegaan!" roep ik nog net voordat de liftdeuren dicht gaan.
Ik schop tegen de lift en tranen stromen over mijn wangen.

Noor

"En?" vraagt Laura, die gespannen op de bank zit. Ik kom de badkamer uitgelopen. "Ik-k heb de test niet gedaan," zeg ik stotterend. "Wat? Durf je niet?" vraagt Laura en kijkt me aan. Ik schud mijn hoofd. "Ik ben ongesteld geworden," zeg ik en er rolt een traan over mijn wang. "Ah nee," zegt Laura en loopt naar mij toe om me een knuffel te geven. "Misschien ook maar beter. Nu met dat gedoe van Martijn. Je hebt nog niet eens bij hem geslapen sinds je hier weg bent gegaan," zegt Laura. Ik knik en haal m'n neus op.

Ik en Laura zitten op de bank Friends te kijken met chocolade. De voordeur gaat open en ik en Laura kijken verbaasd naar de deur, om te wachten wie er binnen komt.
"Martijn?" vraagt Laura die zich verslikt. Ik grinnik en klop op haar rug. "Dankjewel," zegt Laura tegen mij en we moeten lachen. Martijn staat verlegen en nogal awkward in de deurpost van de woonkamer.
"Hai," zegt Martijn tegen ons. Ik antwoord niet terug en Laura geeft me een stootje. "Hoi," zeg ik nuchter terug. "En?" vraagt Martijn en kijkt mij aan. Hij frunnikt wat aan de onderkant van zijn T-shirt. Ik kijk hem verbaasd aan. "Ik snap je niet," vraag ik.
Martijn zucht. "En, ben je zwanger?" vraagt Martijn voorzichtig. Ik kijk hem met grote ogen aan. "Wie heeft jou verteld dat ik zwanger ben?" vraag ik en Martijn kijkt mij aan. Het is stil en ik kijk Laura aan. "Ja sorry, maar jullie zijn nog steeds verloofd. En ik ben ook nog steeds zijn zusje, remember," biecht Laura op. Ik grinnik en schud m'n hoofd.
"Ben je echt zwanger?" vraagt Martijn weer. Ik kijk hem zwijgend aan en voel een traan over m'n wang rollen. "Ze is ongesteld, dus die baby staat nog niet op de planning," zegt Laura. Martijn ziet mijn tranen en loopt naar mij toe. Hij komt naast me zitten op de bank en trekt me in een knuffel.
Dit is het aller fijnste op dit moment en ik kom helemaal tot rust. Mijn hoofd in Martijn's nek. Ik ruik zijn heerlijke parfum en voel zijn lichaamswarmte. Wat heb ik hem gemist.
"Nou, ik laat jullie wel even," zegt Laura en loopt haar slaapkamer in.
"Sorry," snik ik en Martijn laat me los. "Waarvoor?" vraagt hij en kijkt mij aan in m'n ogen. "Dat ik zomaar was weggegaan," snik ik. Martijn haalt met zijn duim een nieuwe traan weg. "Maar lief, jij hebt toch helemaal niks gedaan. Ik snap je reactie ook wel. Het enige dat ik je wil meegeven is dat dat kind van Claire echt niet van mij kan zijn. Ik ben helemaal niet vreemdgegaan. Dat belooft ik, Noor," zegt Martijn en wrijft over mijn armen. Ik zwijg en denk even na. Martijn doet zijn wijsvinger onder mijn kin en kantel hem omhoog. Ik kijk in zijn ogen en Martijn zijn lippen raken die van mij. Een hele tinteling vliegt door mijn lichaam.
"I still love you," zegt Martijn en ik kijk hem aan. "En ik ook van jou," zeg ik en hij pakt mijn handen vast en glimlacht als hij ziet dat ik de verlovingsring gewoon om heb gehouden.