𝟮𝟲

342 7 9
                                    

Noor
Er wordt op de deur van de kamer geklopt. "Is los!" roep ik. Ik ben te lui om op te staan. Menno komt binnen met zijn koffer in z'n hand. "Menno? Ik dacht dat jij mee ging met Martijn?!" zeg ik verbaasd. "Is Martijn al weg?" vraagt hij verbaasd. "Uh, ja. Om 14:00 kwam de taxi en om 15:00 gaat de vlucht. Maar jij hebt die dus gemist nu," zeg ik aarzelend. Menno blijft stilstaan. "Nee, om 15:00 kwam de taxi en om 16:00 gaat het vliegtuig. Ik heb hier de boardingpas," zegt Menno en laat me zijn boardingpas zien. Ik kijk Menno met grote ogen aan. "En waar is Martijn nu dan? En is hij alleen?" vraag ik en pak mijn telefoon. "Ja, dat heeft dus geen zin want hij is niet bereikbaar," zegt Menno als ik mijn telefoon aan m'n oor houd. Ik zucht en gooi m'n telefoon voor me op bed. "Ik ga naar Watse," zegt Menno. "Wacht, ik ga mee!" zeg ik en Menno kijkt mij aarzelend aan. "Wat, mag dat niet. Is dit een of ander complot voor mij?" vraag ik en trek mijn wenkbrauw op. "Uhm, n-nee nee, tuurlijk niet. Kom maar mee." stottert Menno en ik loop achter hem aan naar de hotelkamer van Watse.

Martijn
De stilte heerst in de auto. Ik kijk naar buiten en zie dat we op de A1 rijden. Ik vraag me af waar we naartoe gaan en vooral waarom.
"En, doe je dit vaker?" vraag ik aan de vrouw. "Wat?" vraagt ze verbaasd. Ze had niet verwacht dat ik tegen haar ging praten. "Nou, ik zie zo'n mooie dame nou niet vaak mensen ontvoeren. Of is die knappe uitstraling van jou alleen maar een dekmantel?" vraag ik aan haar.
"Uhm, nou... normaal heb ik gewoon ander werk hoor," zegt ze wat verlegen. "Nu moet je ook niet verlegen gaan doen hoor. Zeg, hoe heet jij eigenlijk en hoe oud ben je? Om toch nog even interessant te doen," zeg ik. Ze kijkt mij aan in haar binnenspiegel. "Je weet niet wie ik ben?" vraagt ze verbaasd. Ik schud mijn hoofd. "Nou, dan blijf ik graag nog even anoniem." zegt ze mysterieus. Ik zucht en zak onderuit.

"Ik wil wel even zeggen, je hebt wel een hele lieve vriendin," zegt ze ineens. Ik ga rechtop zitten. "Kan je Noor even hierbuiten houden. Zij heeft helemaal niks gedaan. En ik trouwens ook niet," zeg ik kortaf. "Nee, maar ik meen het echt. Ik bedoel, ik vraag mij echt af hoe zo'n leuke meisje nou iets in jou ziet," zegt ze. Ik moet me erg inhouden om niet in boosheid uit te barsten. Mijn adem wordt zwaarder. "Martijn, niet doen," zegt ze. "Sorry, maar ik kan het niet hebben dat jij zo over belangrijke personen uit mijn leven praat." "Je snapt het niet Martijn. Er is hier veel meer aan de hand. En Noor is niet te vertrouwen. Dat klinkt misschien raar, maar ik spreek uit ervaring." "Ik snap dit niet. Vertel dan ook wat er speelt. Dan kan je misschien helpen. En dat los je niet op door mij mee te nemen naar ik weet niet waar." "Martijn, je vecht nu tegen belangrijke mensen waaraan je je carrière aan hebt te danken." "Maar ik ben niet diegene die mensen slecht behandeld." "Ja, dat weet ik en daarom vind ik je ook leuk. En dat is ook waarom ik jou nog niet de waarheid kan vertellen," zegt de dame. Ik zucht en zet mijn capuchon op. Ik heb het echt gehad met deze meid en al haar discussies.

Noor
Inmiddels zijn we met heel het team naar Martijn aan het zoeken, maar elk spoor ontbreekt. Ik, Menno en Louis zijn bij de balie om te vragen of we de camerabeelden kunnen bekijken. Watse komt naar ons toegelopen. "Ik stel voor dat ik en José alsnog het vliegtuig gaan pakken richting Ibiza. Als Martijn daar is kunnen we hem opvangen," zegt Watse. Ik knik en geef hem een knuffel, "Doe voorzichtig hè, Watse," zeg ik en Watse knikt, "Beloofd," antwoord Watse. Hij wrijft over mijn beide armen en loopt naar buiten. José geeft mij ook een knuffel en loopt vlug achter Watse aan mee naar buiten.

In de tussentijd hebben Louis en Menno in het Engels weten uit te leggen dat we Martijn kwijt zijn en we de camerabeelden moeten bekijken. De mensen van het hotel wilden dat eerst niet, maar na het uitleggen dat het om de nummer 1 dj van de wereld gaat en hen nog wat extra geld te geven, mogen we mee naar achter lopen. "This is the camera from the main entrance. And on that screen you can see the hallway. Take your time and good luck," zegt de baas en loopt het hokje uit. "Detectieve Louis, tot uw dienst! Oké, Noor. Hoelaat liep Martijn ongeveer jullie kamer uit?" vraag Louis.
"Om 14:00 moest hij de taxi hebben, dus ietsjes voor 14:00 uur," antwoord ik. Louis spoelt de camerabeelden terug en Menno gaat met zijn hoofd voor het scherm zitten. "Gozer, wat doe je. Ga eens opzij met die grote kop van je," zegt Louis en duwt Menno aan de kant. Ik moet lachen. "Goh, dankjewel Noor. Lief dat je het voor mij opneemt Noor," zegt Menno sarcastisch. Ik schud m'n hoofd en ga op de armleuning van Louis zijn stoel zitten. Louis drukt op play en we kijken alle drie in stilte naar het scherm.
Ineens zie ik de achterkant van iemand die wel erg op Martijn lijkt. "Daar loopt hij!" zeg ik en wijs naar het scherm. Louis kijkt dichterbij. "Niet met je grote kop voor het scherm hangen," zegt Menno en duwt Louis opzij richting mijn kant. "Auw!" roepen ik en Louis tegelijkertijd. Ik heb een kopstoot met Louis. Ik wrijf over mijn voorhoofd. "Ohw, sorry! Kusje erop?" vraagt Menno. Ik grinnik. "Nee, het is al goed hoor," zeg ik. Louis draait naar Menno. "Maar ik wil wel een kusje erop," zegt Louis en Menno geeft een kusje op het voorhoofd van Louis. Ik moet lachen. "En nu door!" zegt Menno en we focussen ons op de jongen die op Martijn lijkt.

"Wacht Louis, zoom eens in op die meid waar Martijn mee loopt," zeg ik wijzend naar het scherm. Louis zoomt in. "Nee, dit meen je niet. Wat doet zij hier?!" zeg ik verbaasd en de jongens kijken mij verbaasd aan. "Noor, wie is zij? Ken je haar? Wat doet ze met Martijn en vooral... weet je waar die twee kunnen zijn?" ondervraagd Louis me met een mysterieuze radio stem.

Summerdays /\ Martin Garrix +xWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu