𝟭𝟱

381 7 8
                                    

Noor

Ik wekker gaat. Half negen, pfff. Ik trek m'n dekbed over m'n hoofd. Fuck, ik moet de kleding van Martijn nog opruimen dat Charelle overhoop gegooid heeft. Ik kleed me snel om en eet een broodje. Negen uur, dat heb je snel gedaan. Oké, op naar Martijn's huis.

Ik maak de voordeur van Martijn open. Ik loop naar de keuken, want eerst moet ik wat koffie hebben om te kunnen functioneren.
"Noor?" zegt Martijn die ineens in de keuken zit. "Martijn? Ben je al terug?" zeg ik verbaasd. Ik kijk opzij. Omg, is dat Dua Lipa? Martijn ziet mij naar haar kijken. "Noor, this is Dua. We are making a song together." zegt Martijn en Dua geeft me een knuffel. "Dua, this is Noor. She is the new housemate from Laura." zegt Martijn. Ach, wat heb ik toch een leuke reputatie gekregen (not!).
"Ik wist niet dat je al terug was." zeg ik tegen Martijn. "Pas een uurtje. We hebben nog helemaal niet geslapen. Maar ik en Dua kregen zo'n leuke ideeën voor een liedje!" zegt Martijn enthousiast. Ik glimlach. "Wat kom jij hier eigenlijk doen?" vraagt Martijn. Fuck, ik kan moeilijk zeggen, je kleding opruimen. Zou hij het al gezien hebben? Of heeft Charelle zijn kast toch weer ingeruimd? "Ik kwam suiker halen. Die vond ik nergens meer thuis en ik lust geen koffie zonder suiker." zeg ik snel. Het voelt raar om te liegen. "Wil je anders met ons wat koffie gaan drinken in de stad?" vraagt Martijn. Ik kijk hem verbaasd aan. "Zijn jullie niet te moe?" vraag ik. "Nee joh, slapen kan altijd nog. And I'd like to show Dua some places in Amsterdam." zegt Martijn en Dua kijkt op. "Yeah, sounds great! Are you coming with us Noor? Maybe we can also shop together." zegt Dua en ze knipoogt. "Nou, dat is dan ook weer geregeld. Kom je?" vraagt Martijn. Ik knik. "Gezellig!" zeg ik.

We lopen door Amsterdam met z'n drietjes. Ofja, ik loop achter Martijn en Dua aan. Die zijn zo druk met elkaar aan het kletsen. Het is gelukkig nog rustig in Amsterdam, anders werden ze pas echt overladen met fans!
"This is my favorite place to drink coffee!" zegt Martijn en we lopen samen naar binnen.
"Heyyy, daar heb je Martijntje toch weer! Kom eens mee jongen!" zegt de man achter de kassa en Martijn loopt met de man mee richting de keuken. Oké, hij heeft mij en Dua hier serieus laten staan. Ik en Dua staan nogal awkward midden in het gangpad. "Maybe we can already sit here." zegt Dua en wijst naar de bank naast ons. "Yeah, that's a good idea." zeg ik en we gaan naast elkaar op de bank zitten. We kijken een beetje rond maar er heerst nogal een awkward stilte.
"So, you and Martijn are making a song together?" vraag ik maar, om de stilte te breken. Dua glunderend en legt alles uit over hun nieuwe ideeën voor hun liedje. Ze is super enthousiast en ik kan niet eens door haar uitleg komen.

Martijn komt vrolijk de keuken uit en heeft drie bekers koffie vast. "Selfmade, I hope you'll like it!" zegt hij en geeft een beker aan mij en aan Dua. "Wow, this is delicious! You should make this more." zegt Dua en Martijn glimlacht. "Ja, deze koffie is heel goed." zeg ik. "Met extra suiker. Daar heb ik rekening mee gehouden." zegt Martijn en zijn ogen stralen. Ik glimlach.

Nadat we de koffie ophebben en Martijn nog iedereen gedacht heeft gezegd, kunnen we weer richting huis lopen. Het begint iets drukker te worden waardoor we de winkels maar beter kunnen vermijden.
"Auw, wait one second." zeg ik en stop met lopen. "Wat is er?" vraagt Martijn en legt zijn hand op mijn rug. Ik zie een bankje staan en hinkel er naartoe. "Everything alright?" vraagt Dua. Ik negeer hun vragen en kijk naar mijn voet. "Auw, ik heb een blaar van mijn nieuwe schoenen." zeg ik. Martijn kijkt ernaar. "Auwch, het is een open wondje." zegt Martijn. Martijn kijkt rond. "Uhm, als je wilt kan ik je wel op m'n rug dragen." zegt Martijn ineens. "Weet je het zeker? Ik kan hier ook even wachten. Dan regel ik wel iemand die me komt halen." zeg ik.
"Nee, we laten jou hier niet alleen achter met pijn. Kom, spring op m'n rug, zwaar weeg je toch niet." zegt Martijn. "Nou..." zeg ik en ga op z'n rug. "Poepoe." zegt Martijn en zakt voor de grap door zijn knieën. Ik moet lachen en Martijn loopt vrolijk verder.

 Ik moet lachen en Martijn loopt vrolijk verder

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

"Hold on, hold on, we're almost there." zegt Martijn. Af en toe gaat hij huppelen of naar voren hangen om mij een beetje bang te maken op zijn rug.

We komen het appartement van Martijn naar binnen en Martijn laat mij vallen op zijn bank. "Dua, will you give Noor a band Aid? I'm going to change my clothes." zegt Martijn.
Oh, fuck. Hij gaat zich omkleden. De kans is groot dat daar al zijn kleren nog liggen door Charelle. Ik word zenuwachtig. "Don't be nervous, this won't hurt." zegt Dua en sprayt wat op mijn wondje en doet even later een pleister erop. "Thank you!" zeg ik en geef haar een knuffel.
"Guys!" roept Martijn van boven. Dua staat op en pakt mijn hand.
Samen lopen we naar boven.
"Where are you?" vraagt Dua. Hij maakt de deur van zijn slaapkamer op een kiertje open. "Look!" zegt hij en dan zien we alle kleren op de grond liggen. "Someone broke in." zegt Martijn en Dua kijkt geschokt. Ik doe maar mee, om niet op te vallen.

Summerdays /\ Martin Garrix +xWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu