Summerdays /\ Martin Garrix +x

𝟯𝟮

Martijn
Er wordt op de deur geklopt. Ik kijk op en schrik. "Wat doe jij hier?!" vraag ik verbaasd. Ineens staat Olivia in mijn ziekenhuiskamer.
"Hey, Martijn. Wij waren wel eens benieuwd hoe het nou gaat met je," zegt Olivia bitchy. "We?!" vraag ik verbaasd.
Door de deur komt Eelko gelopen en ik laat m'n hoofd naar achter in m'n kussen ploffen. Hier heb ik zo geen zin in.

"Goh, wat las ik nou. Martin Garrix heeft een auto-ongeluk gehad. Ik wist niet eens dat je een rijbewijs had," zegt Eelko sarcastisch.
Het liefst wilde ik dat op dit moment blikken konden doden, want dan waren zowel Olivia als Eelko verbannen uit m'n leven door mijn blik.

"Maar Martijn, zeg eens, wie gaat de schade nou allemaal betalen?" vraagt Olivia en komt op de rand van m'n bed zitten.
"Zou je daar alsjeblieft van af willen. Er staan stoelen in deze kamer. Het bed is van mij," zeg ik zonder emotie. Olivia doet haar handen omhoog en neemt plaats op een stoel. "Nou, sorry hoor. Maar vertel, wie gaat al die kosten nou betalen?" vraagt Olivia nog een keer.
"Jullie," zeg ik. In m'n achterhoofd weet ik natuurlijk dat ik de fout ben, maar ik kan altijd proberen.
Olivia grinnikt, "Dat denk ik nou even niet hè, meneer Garritsen. Ik zou de boete betalen, maar je hebt het echt te bond gemaakt hoor," zegt Olivia.
"Tss, ik werd gedwongen. Ik vroeg nog of jij mij kon brengen, maar je bleef op de wacht staan," zeg ik gefrustreerd en maak m'n vingers als haakjes bij 'op de wacht', want ja, dit was natuurlijk allemaal voorbedachte rade.
"Ja, dat klopt. Ik ga toch niet met jouw problemen bemoeien. En trouwens, ik ben nu heel blij dat ik niet met je in de auto zat," zegt Olivia. "Dan was er wel niks aan de hand geweest. Dus in feite is het wel jouw schuld," zeg ik gefrustreerd.
"Je bent nog steeds net zo onverstandig als vroeger, Martijn. Je bent niks veranderd," legt Eelko er nog een bovenop.
"Ik zal wel wat met de verzekering regelen, maak je maar geen zorgen om dat geld. Maar kunnen jullie me nu laten rusten?" vraag ik. Eelko wilt opstaan, maar Olivia houdt hem tegen. "Zo makkelijk kom je er niet vanaf hoor. Geld is geld, maar wat moet ik nou weer met geld," zegt Olivia. Ik kijk haar vragend aan. "Ja, ik heb nou mooi geen auto meer," zegt ze. "Nou Olivia, je kan makkelijk zonder auto leven. Kijk maar naar mij, ik leef ook nog en heb geen auto. En voorlopig gaat die er ook niet komen," antwoord ik. "Nee, jij mag inderdaad geen auto rijden. Heeft de politie al een strafblad voor je gemaakt met daarop 'rijden zonder rijbewijs'? Ik heb ook nog wel een kennis bij politie Amsterdam werken hoor," zegt Olivia en ze kijkt me vernederend aan. Ik zwijg. Ik mag echt geen strafblad krijgen, dan kan ik nog maar amper optreden. Ofja, m'n grote vriend Justin heeft ook genoeg gekkigheid gedaan met onder andere auto's en mag nog steeds optredens geven. Misschien is het ook wel niet zo'n groot probleem. Wat ik vooral niet moet doen is mij laten kleineren door Olivia en Eelko.
"Dus Martijn, wij eisen van jou geld en een auto," antwoord Olivia. Ik kijk ze zwijgend aan. "Wil je dan wel alsjeblieft die tas even aangeven?" vraag ik en wijs naar mijn tas op de grond.
Olivia kijkt vragend en geeft mij m'n tas aan. Ik maak het voorzakje open en grabbel er wat in. "Heb je echt het geld mee, dat je ging halen bij de bank?" vraagt Eelko verbaasd. Ik kijk hem aan en pak uit het voorzakje een kaartje. "Voor geldzaken zal ik jullie moeten doorverwijzen naar mijn management. Ik heb hier een kaartje van mijn allerbeste manager Watse de Jong. Hij kan jullie verder helpen. Maar ik had van jou wel verwacht dat je dat nog wist hoor, Eelko, dat je zaken met mij alleen via Watse kan doen," zeg ik zonder emotie en steek het kaartje tussen mijn twee vingers en schud ermee. Olivia wilt het kaartje pakken, maar dit keer houdt Eelko haar tegen. "Zo makkelijk kom je niet van ons af hoor," zegt Eelko
"Oh jawel, dat komen jullie wel hoor," klink ineens een stem bij de deur. Alle drie kijken we naar de deur en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. "Martijn heeft toch net echt gezegd dat hij geen zaken doet en dat jullie maar zijn management moeten informeren," zegt Noor die met haar krukken in de deuropening staat. That's my girl!
"Noor?!" vraagt Olivia verbaasd. Eelko begrijpt er niks meer van. "En wie ben jij als ik vragen mag?" vraagt Eelko. "Noor Sanders is de naam, en u moet Eelko van Kooten zijn?" vraagt Noor serieus. Ik heb haar nog nooit zo gezien, maar het is erg opwindend. "Olivia, jij kent haar?" vraagt Eelko. Olivia negeert Eelko. "Noor, wat heb jij gedaan? Waarom heb je me niet laten weten dat je in het ziekenhuis lag?!" vraagt Olivia bezorgd. "Als jij nou niet zo eigenwijs was en zelf reed, had ik geen gekneusde ribben gehad," zegt Noor en ze komt bij mij op bed zitten. Ik geef haar een kus. "Wacht, ik volg het niet meer," zegt Olivia. "Nee, ik ook niet. Zijn jullie een stel?" vraagt Eelko. "Ja Eelko, ze zijn een stel. Maar bedoel je, dat Martijn je heeft aangereden?" zegt Olivia. "Ja, maar dat komt wel mooi door jou Ollie." zegt Noor en ik grinnik omdat Noor 'Ollie' zegt. "Ik zou het echt allang hebben uitgemaakt, als mijn vriend me bijna heeft vermoord," zegt Olivia en ik trek mijn wenkbrauwen op.

"Je moet maar blij zijn dat we nog allemaal leven, door jouw onnozel gedrag, anders kon je gelijk 4 begrafenissen gaan regelen zonder een management," zegt ineens iemand. Wie is dat nou weer? Ik kijk op en om het hoekje komen Louis, Menno, Watse en José gelopen. Ik ben ineens sprakeloos en kijk Noor aan. Noor geeft een knipoog en Ik grinnik.
"Eelko, vriend. Dat is een tijd geleden." zegt Watse en schud Eelko's hand. "Iemand popcorn, want dit gaat wat worden," fluistert Menno die samen met Louis ook op bed komen zitten. Ik schuif wat dichter tegen Noor op, want we zitten ineens met z'n vieren op mijn bed.
Eelko, Olivia, Watse en José lopen de gang op.

"Hè, maar wat doen jullie allemaal hier?" vraag ik verbaasd. "Bedank je reddende engel naast je maar," zegt Louis en kijkt naar Noor. Noor pakt onder m'n kussen mijn telefoon. "FaceTime stond nog aan, dus ik heb alles mee kunnen luisteren en ik heb het opgenomen. En toen heb ik gewoon een deel van team Garrix opgebeld voor hulp," zegt Noor en kijkt me trots aan. "Jongens, wat moet ik toch zonder jullie. En vooral zonder jou, lief," zeg ik en zoen Noor. "Ja, gadverdamme. Ik ga even kijken of er nog geen oorlog is op de gang," zegt Menno en springt van het bed af. "Wacht, ik ga mee!" zegt Louis en loopt vlug achter Menno aan richting de gang.
Ik en Noor grinniken en ik zoen haar.