Light and Darkness (Lips of a Royalty Series 1)

Simula

A Promise

Luxuous De Royale....they all said that you are so very lucky once you step down in the land of Luxuous De Royale. This place is very extravagant, sophisticated and very magical. Ang mga naninirahan lang dito ay ang mga may dugong maharlika, mga taong bata pa lang ay nakatakda na para malunod ang sarili sa kayamanan

Sa sobrang kadakilaan ng lugar na ito nanaisin ng lahat ng tao na manirahan dito, na maging isa sa mga taong ang alam lang ay magpakasasa sa kayamanan.

Sino ang mga taong ito?

It's the Royalties.

Namulat ako sa mundong ito na hindi lahat ng tao ay swerte sa mga pamilyang nakagisnan nila. Some are poor, some are rich and most of all some are in the level of Royalties. Hindi man ako kasali sa mga royalidad nakagisnan ko naman ang kadakilaan ng lugar na ito.

This place has three kingdoms, the Freliord Kingdom, Constallion kingdom and Ioniafrel kingdom.

At sa tatlong yun isa ako sa mga Freliord. The kingdom has the Lion symbol. Ang simbolong ito ay nakalaan lamang para sa mga taga Freliord. The lion. The king of jungle.

"Rebecca!" Natigil ako sa kakatanaw sa malaking torre ng palasyo dahil sa malakas na tawag ng aking ina. Nandito kami ngayon sa pamilihan dahil may malaki raw na pagsasalo salo sa palasyo mamayang gabi. And my mother wants me to prepare for that. I don't want parties but for my mother I will do it. Naimbitihan kami dahil ang ama ko ay nagtatrabaho sa palasyo. He is the general of the Freliord Army kaya kilala ni ama ang hari.

"Bakit ba lagi ka na lang nawawala sa paningin ko?!" Sigaw ni ina sa akin. Tumingala ako sa natatanaw kong torre ng palasyo. It's just the tower but it's already huge paano na lang kaya kung nandun na ako sa loob?

"Hindi po ba nakakahiyang sumali sa party ng mga maharlika ina?" I asked curiously. Ngumiti naman ang aking ina sa akin at hinaplos ang aking pisngi,

"Anak just think that we are one of those lucky person that have the privilege to meet the royalties!" Maligayang sinabi ng aking ina. Hindi na ako nagsalita.

Maswerte nga ba talaga kami? Hindi ba't mas maswerte ako kung may malaki rin kaming tahanan na katulad sa palasyo? For my opinion ang tunay na maswerte ay ang mga taong naninirahan doon at hindi ako o kami dahil isa lang kami sa mga taong nakikisilip at nagtatry makihalubilo.

Matapos si ina na mamili ng mga magagarang damit na kailangan naming suotin mamaya ay inutusan niya akong maligo na para aayusan niya na lang ako. Hindi naman talaga sa akin big deal kung magmukha akong pangit doon. Hindi ko naman talaga gustong pumunta. Napabuntong hininga ako. Mas gusto ko pang matulog sa kwarto ko at magbasa ng mga librong iniregalo sa akin ni ama.

Nang makalabas ay agad akong hinila ni ina sa harapan ng malaking salamin para lagyan ako ng kolorete sa mukha. She put lipstick on me, blush on, eye make up and so much more. She even style my hair. Pagkatapos ay tiningnan ko ang aking mukha sa salamin. My deep eyes is now more defined, my hazel nut eyes are so beautiful, my pretty eye brow is perfectly match my eyes, my pointed nose is hard to ignore and my bow shape lips looks delectable.

My porcelain skin is very sensitive even in a small touch. Sabi pa nga ni ina ay pwede raw akong maging si Snow white dahil sa aking kaputian na kabaligtaran ng pagka itim ng aking buhok. Tuwid na tuwid ito at sa sobrang itim ay para na itong kumikintab. My mother said that I looked like my grandmother. Maganda raw yun. Mas maganda pa raw ako na hindi ko naman kayang paniwalaan.

"Ito ang isuot mo anak. Ang ganda ganda mo talaga!" Puri sa akin ni ina sabay turo sa magarang damit na nasa kama ko. Umalis na si ina at ako naman ay kinuha ang magarang bestida na nasa kama ko.