Οι ακτίνες του ήλιου περνούν από το στόρι ενοχλώντας τα μάτια μου. Το κεφάλι μου πονάει τρομερά, όμως δεν έχω την διάθεση να σηκωθώ από το κρεβάτι. Γυρνάω πλευρό και ουρλιάζω με αυτό που βλέπω.
Μισό λεπτό, τι σκατά κάνει ο Cameron στο κρεβάτι μου;
Εκείνος, μετά το ουρλιαχτό μου ανοίγει διάπλατα τα μάτια του και σηκώνει τον κορμό του. Σουφρώνει έντονα τα φρύδια του και μου χαρίζει την αμέριστη προσοχή του.
«Τί διάολο; Γιατί… γιατί γκαρίζεις;», μουρμουρίζει ενοχλημένος, μη έχοντας ανοίξει εντελώς τα μάτια του.
Τυλίγει το χέρι του κάτω από το μαξιλάρι και ακουμπάει το πρόσωπο του ξανά στο μαξιλάρι, κλείνοντας τα μάτια του εφόσον βλέπει πως δεν βγαίνει λέξη από το στόμα μου.
«Cameron», τσιρίζω, σκουντώντας τον γυμνό ώμο του και ανοίγει επιτέλους τα μάτια του.
«Έχω πονοκέφαλο γαμώτο, οπότε θα βοηθούσε πολύ να μην ουρλιάζεις πάνω από το κεφάλι μου», γρυλίζει, τονίζοντας τις τελευταίες του λέξεις.
Δευτερόλεπτα μετά κοιτάζω κάτω από την κουβέρτα. Είμαι γυμνή, γαμώτο, και το ίδιο και ο Cameron, για αυτό σκεπάζω το σώμα μου ακόμη περισσότερο.
«Ω Θεέ μου», παραληρώ, στην θύμηση των ελάχιστων λεπτομερειών που καταβάλλουν αυτήν την στιγμή το κεφάλι μου. Κοιμηθήκαμε… μαζί…
Δεν ξέρω καν αν το θυμάται, μα θα προτιμούσα να μην το θυμάται.
«Μμμ», μουρμουρίζει έχοντας ακόμη κλειστά τα μάτια του. Γλείφει τα χείλια του και βολεύεται καλύτερα πάνω στο γυμνό μπράτσο του, που είναι τοποθετημένο πάνω στο μαξιλάρι.
Μένω παγωμένη και σκέφτομαι τι θα μπορούσα να κάνω. Πως υποτίθεται πως πρέπει να συμπεριφερθώ μετά από αυτό; Είμαι πολύ σίγουρη πως για τον Cameron δεν σήμαινε τίποτα, μα για εμένα… δεν μπορώ να πω το ίδιο.
«Δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω μου, ε;», γελάει στραβά, εξακολουθώντας να έχει κλειστά τα μάτια του.
Πράγμα καλό για εμένα. Νιώθω τόσο αμήχανα με όλο αυτό, που το να με κοιτάξει και να σχολιάσει κάτι πονηρό θα ήταν το αποκορύφωμα όλου αυτού.
«Οχι. Απλά είμαι σοκαρισμένη», μουρμοτρίζω τάχα χαλαρά, μα μόνο χαλαρή δεν είμαι αυτήν την στιγμή.
Είμαι τρομοκρατημένη και θέλω να ουρλιαξω που άφησα κάτι τέτοιο να συμβεί, ακόμη και αν ο Cameron είναι τελείως χαλαρός όσον αφορά το θέμα του ότι κοιμηθήκαμε μαζί.
YOU ARE READING
Follow the laws
Fanfiction«Ονομάζομαι Cameron Dixon», τα μάτια του συναντούν τα δικά μου. «Με θυμάσαι, έτσι δεν είναι Lexi;» «Lexi Arden;», συνεχίζει, με ένα σαρδόνιο χαμόγελο να κοσμεί το πρόσωπο του. Δεν είναι δυνατόν. Τα χέρια και ο λαιμός του είναι γεμάτα τατουάζ, συμπε...
