Follow the laws

f i f t y - t w o

L e x i

«Γιατί έμπλεξες πάλι με αυτά;», ψιθυρίζω εννοώντας τα πακέτα μεθαμφεταμίνης που παρέδωσε και τη συνεργασία με αυτούς τους άντρες.

Έχω ακουμπισμένο το κεφάλι μου πάνω στο στέρνο του Cameron, ακούγοντας την καρδιά του να πάλλεται.

Τα χέρια του έχουν τυλιχθεί γύρω από την μέση μου, χαϊδεύοντας τη με τα δάχτυλα του. Αφήνει μια ανάσα και το στομάχι του σφίγγεται, τόσο που σηκώνομαι λίγο για να τον κοιτάξω.

«Σου είπα, έχω δώσει κάποιες υποσχέσεις και πρέπει να τις τηρήσω», μου απαντάει, σαν να θέλει να σταματήσουμε να μιλάμε για αυτό και ύστερα σηκώνει τον κορμό του.

Τα μάτια μου αυτομάτως γουρλώνουν. «Κάτσε, δεν έχεις τελειώσει με τις υποσχέσεις; Υπάρχουν και άλλες;»

Τι άλλο θέλουν να κάνει; Δεν φτάνει που τον είχαν κλεισμένο σε ένα κελί για δεν ξέρω και εγώ πόσες ώρες; Έχει μπει σε αρκετό κίνδυνο. Πρέπει να σταματήσει.

Περνάει νευρικά τα δάχτυλα του μέσα από τα μαλλιά του, τραβώντας τα λίγο και ύστερα κρύβει το κεφάλι του μέσα στις παλάμες του.

Αναστενάζω πλησιάζοντας τον. «Αν αυτές οι υποσχέσεις βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή σου, γιατί να συνεχίσεις;», τον ρωτάω, πραγματικά μπερδεμένη με τη συμπεριφορά του.

Νιώθω ότι ξέρει περισσότερα από όσα μου λέει, μα ελπίζω να κάνω λάθος. Δεν θέλω να υπάρχουν μυστικά μεταξύ μας, δεν θέλω να γυρίσουμε και πάλι στο μηδέν.

«Δεν εχω άλλη επιλογή», με ενημερώνει χαμένος, ρίχνοντας μου μια φιγαλέα μάτια την στιγμή που σηκώνεται όρθιος.

Δεν έχει άλλη επιλογή; Τί θα πει αυτό;

«Πάντα έχουμε επιλογή, απλά προσποιούμαστε πως δεν έχουμε για να δικαιολογήσουμε τις πράξεις μας». Μουρμουρίζω, ελπίζοντας πως τα λόγια μου θα τον συνεφέρουν και θα σκεφτεί για αυτή τη φορά τον εαυτό του.

Από την μια δεν θέλω να τον πιέσω να μου πει τι του συμβαίνει και χάθηκε τρείς ολόκληρες ημέρες από προσώπου γης, μα από την άλλη τον λυπάται η καρδιά μου.

Είναι εξουθενωμένος και φαίνεται. Το να τον πιέσω ή να προκαλέσω κάποιο καυγά είναι το τελευταίο που χρειάζεται αυτή τη στιγμή.

«Είμαι κουρασμένος, Lexi. Ήρθα για να σε δω, όχι για να μιλήσουμε για τις μαλακίες μου», η φωνή του είναι απαλή, σχεδόν με παρακαλεί να σταματήσω να τον πιέζω, και για τώρα, το κάνω.