Follow the laws

t h r e e

C a m e r o n

Νιώθω έναν πόνο στο πρόσωπο μου καθώς και πολλαπλές τσιμπιες στο στομάχι μου.

Ανοίγω τα μάτια μου και παρατηρώ τον χώρο γύρω μου, είμαι ακόμη εδώ. Τι σκατά; Που πήγε ο Aaron;

Τα φανταστικα όλα;
Η αστυνομικός;

Ακούω βήματα από πίσω μου και γυρίζω απότομα προς τα εκεί.
Δεν θα ήθελα ο Aaron να επέστρεψε και να μου φυτέψει μια σφαίρα στο κεφάλι, όπως μου έχει ορκιστεί ότι θα κάνει αργά ή γρήγορα.

Αφήνω μια ανάσα ανακούφισης μόλις διακρίνω την αστυνομικό από το πρωί. Δεν φοράει την στολή της πράγμα που μου δίνει να καταλάβω πως δεν δουλεύει αυτήν την στιγμή.

Φοράει μια φόρμα και μια στενή μαύρη μπλούζα, αναδεικνύοντας το πλούσιο στήθος της. Με την αστυνομική στολή δεν μπορούσα να διακρίνω το σώμα της, ενώ τώρα το βλέπω ξεκάθαρα.

Πάντως, προτιμώ αυτήν την ηλίθια παρά το αρχίδι τον Aaron.

«Δεν σου είπα να μείνεις μακριά από μπελάδες;», με πλησιάζει και μου πετάει μια πετσέτα στα χέρια μου. Κάθεται αραχτή στην σακατεμένη καρέκλα δίπλα μου και με κοιτάζει.

«Με κόβεις για άτομο που ακολουθώ διαταγές;», η ειρωνία είναι εμφανής στην φωνή μου και σηκώνει εκνευρίστηκα τα φρύδια της.

Αναρωτιέμαι αν την αντέχει ο άντρας της, ή απλά είναι μαζί της λόγω του ότι είναι όμορφη και έχει ωραίο σώμα.

«Οχι, όμως δεν περίμενα να κάνεις τόσες μαλακίες μέσα σε μια μέρα», εξηγεί και στρέφει το βλέμμα της δεξιά, μακριά από εμένα.

Η στάση της με εκνευρίζει και τώρα που το ξανά σκέφτομαι θα προτιμούσα στην θέση της να ήταν ο Aaron.

Για μισό λεπτό, ο Aaron.

Σηκώνομαι όρθιος επάνω.
«Ο Aaron, τον άφησες να φύγει;»

Εκείνη σηκώνει αδιάφορα τους ώμους της. «Ναι».

«Τι σκατά; Γιατί το έκανες αυτό; Είσαι μπάτσος, η δουλειά σου είναι να κυνηγάς τους κακούς», της λέω ειρωνικά. Ίσως δεν το ξέρει ακόμη, ίσως είναι πρόσφατη στην δουλειά της, ή ίσως και πιο πιθανό είναι απλά ηλίθια.

Εκείνη αφήνει μια ανάσα και στρέφει το αδιάφορο βλέμμα της επάνω μου.

«Μιλας σαν τον ανιψιό μου».

«Χεστηκα, η δουλειά σου είναι-

«Με βλέπεις να φοράω στολή;
Όχι. Οπότε και να ήθελα δεν μπορώ να τον κυνηγήσω. Βάλε το μυαλό σου να δουλέψει λίγο και μην το αφήνεις να σκονίζει», με διακόπτει, και ω ειλικρινά, αν δεν ήταν μπάτσος και γυναίκα θα της έσπαγα την μούρη με ότι έβρισκα μπροστά μου.