«Axel, βγήκαν τα αποτελέσματα των εξετάσεων του Cameron Dixon;», προχωράω προς εκείνον και βγάζει τα κλειδιά από την μέση του, ξεκλειδώνοντας την δεύτερη πόρτα στα αριστερά του.
Εισέρχεται στην αίθουσα εξετάσεων και μου κάνει νόημα να τον ακολουθήσω, κι αυτό κάνω, φροντίζοντας να κλείσω την πόρτα πίσω μου.
«Cameron Dixon», μουρμουριζει ενώ ψάχνει στο συρτάρι με τους φακέλους το καρτελάκι που αναγράφει το όνομα του.
Γαμώτο, όλο αυτό είναι πολύ ψυχοφθόρο για εμένα. Ο Cameron δεν δίνει δεκάρα για την ύπαρξη μου. Τι είμαι εδώ τι όχι του είναι ένα και το ίδιο.
Εμένα όμως με έχει αναστατώσει η ξαφνική και τόσο απότομη παρουσίαση του, δεν περίμενα πως θα τον ξαναδώ μετά από, 8 χρόνια. Δεν είναι και λίγος ο καιρός...
«Εδω είμαστε», αναφωνεί ο Axel βγάζοντας με από τον λήθαργο μου, μόλις βρίσκει το χαρτί, και το παίρνω στα χέρια μου.
Τα ρούχα του κρατούμενου Camerom Dixon, καθώς και ο ίδιος δεν φέρουν σημάδια μολύβδου ή πυρίτιδας.
Τι σκατά; Περίμενα πως τα ρούχα του θα είναι γεμάτα μόλυβδο, πράγμα που θα τον ενοχοποιούσε πως πυροβόλησε.
«Τί έδειξε το αλκοτεστ;»
«Βρέθηκε υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ στον οργανισμό του»,
εξηγεί, «και μεθ».
«Σοβαρά τώρα; Μεθαμφεταμίνη;
Έχει δοκιμάσει όλα τα γαμημένα ναρκωτικά;», φωνάζω εκνευρισμένη και αφήνω με δύναμη τα χαρτιά στο γραφείο.
Θα ήταν καταστροφικό αν είναι εθισμένος στην μεθ. Είναι ήδη κλεισμένος στο κρατητήριο για πάνω από ένα εικοσιτετράωρο, οπότε αργά ή γρήγορα θα αναζητά την επόμενη δόση του.
Τον ξέρω πολύ καλά.
Είναι ικανός για τα πάντα.
Πως σκατά έγινες έτσι, Cameron;
«Τι σε νοιάζει εσένα; Είναι απλά ένας ναρκωμανης», ο Axel ανασηκώνει αδιάφορα τους ώμους του και βάζει τα χαρτιά πίσω στον φάκελο.
Δεν ξέρει τον Cameron όπως εγώ.
Δεν τον έχω συγχωρήσει για τίποτα, όμως εννοείται πως δεν θέλω το κακό του.
«Τον γνωρίζω από πολύ μικρή ηλικία», του λέω μόνο. Οι μόνοι που γνωρίζουν για τον Cameron, είναι ο Logan, ο Adam και η Lydia.
Δεν χρειάζεται να το μάθει ολόκληρο το αστυνομικό τμήμα.
Σχηματίζει ένα "ο" με το στόμα του και χωρίς να μιλήσω περαιτέρω βγαίνω σου την αίθουσα, κατευθυνόμενη προς το κελί του Cameron.
ESTÁS LEYENDO
Follow the laws
Fanfic«Ονομάζομαι Cameron Dixon», τα μάτια του συναντούν τα δικά μου. «Με θυμάσαι, έτσι δεν είναι Lexi;» «Lexi Arden;», συνεχίζει, με ένα σαρδόνιο χαμόγελο να κοσμεί το πρόσωπο του. Δεν είναι δυνατόν. Τα χέρια και ο λαιμός του είναι γεμάτα τατουάζ, συμπε...
