f o r t y- t w o

851 110 201
                                    

Το κινητό του Cameron χτυπάει και το βγάζει απευθείας από την τσέπη του. Σουφρώνει ενοχλημένος τα φρύδια του απορρίπτοντας την κλήση και μόλις τον πλησιάζω για να κλείσω την πόρτα, βάζει το κινητό στην τσέπη του και προχωράει μπροστά.

Τον κοιτάζω παραξενεμένη και γυρίζω τον κορμό μου προς εκείνον.

Θέλω να ρωτήσω ποιος ήταν, μα το ξανά σκέφτομαι και το αφήνω για τώρα.

«Μετάνιωσες για ότι κάναμε εχθές;», τον ρωτάω ήρεμα χωρίς να τον κοιτάζω. Τον να τον κοιτάζω απλά θα με κάνει να ντρέπομαι ακόμη περισσότερο από ότι τώρα.

Σμίγει τα φρύδια του και χωρίς να το σκεφτεί, κουνάει αρνητικά το κεφάλι του. «Οχι», αρνείται χαλαρός. «Εσύ το μετάνιωσες;»

Ανοίγω την πόρτα αφήνοντας τον να περάσει έξω πρώτος. Κλειδώνω και γυρνάω προς το μέρος του.

«Γιατί δεν μετάνιωσες;»

Μένει σαστισμένος και με κοιτάζει με απορία. Ύστερα σηκώνει τους ώμους του. «Εχω μάθει να μην μετανιώνω για τίποτα. Γουσταρα και το 'κανα. Γιατί να το μετανιώσω;», ανταπαντάει σφιγμένος, παίρνοντας τα κλειδιά του αυτοκινήτου μου από τα χέρια μου.

Προχωράει προς το αμάξι και αφού ανοίξει την ασφάλεια μπαίνει στην θέση του οδηγού.

«Δεν νομίζω πως σου είπα να οδηγήσεις το αυτοκίνητο μου», δένω τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου και ο Cameron γελάει λοξά.

Χωρίς να βγει από το αμάξι τεντώνεται και ανοίγει την πόρτα του συνοδηγού, και μπαίνω μέσα.

«Δεν ξέρεις που είναι το γυμναστήριο, και σίγουρα δεν έχω όρεξη να σου σε καθοδηγώ για το που να στρίψεις», με διαβεβαιώνει σαρκαστικά και αρχίζει την μηχανή του αυτοκινήτου.

Δεν του απαντάω, το μόνο που κάνω είναι να βάλω την ζώνη μου. Ο Cameron με κοιτάζει παράξενος και στο τέλος αφήνει ένα γελάκι.

«Σοβαρά θα βάλεις ζώνη;»

Θα του έλεγα το κλασσικό η ζώνη μπορεί να σώσει από κάποιο αυτοκινητιστικό ατύχημα, όμως είμαι πολύ σίγουρη πως θα γελάσει και θα με κοροϊδεύει για την υπόλοιπη ημέρα.

«Ναι. Αν είναι να πάθουμε τροχαίο τουλάχιστον να φοράω ζώνη», γελάω, προκαλώντας και το δικό του, υπέροχο γέλιο.

Στρίβει και βγαίνει από τον δρόμο του σπιτιού μου. Οδηγάει ήρεμα, αν και πίστευα πως θα έτρεχε επίτηδες για να με φοβίσει για να τον παρακαλέσω να κόψει ταχύτητα.

Follow the lawsTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang