Ruthless Casanova #2.1 [COMPLETED]

Chapter XXI

HALOS hindi makatulog si Leann sa kakaisip sa sinabi ni Kevin ng ihatid niya ito. Bakit kasi nagtanong pa siya sa binata? Dapat hinayaan niya nalang isekreto ang sa sarili niya 'yun.

Sanay na si Leann sa kamanyakan ng bibig ni Kevin pero hindi siya sanay kapag siya na ang minamanyak nito.

Nasa desk niya ito ngayon at nakasubsob ang mukha niya sa lamesa. Gusto niyang makabawi ng tulog. Buti naman at break time nila, makakaidlip siya—

"Heyyy, Leann!" sigaw ng isang babae kaya naman napaharap siya dito.

Napahilamos siya ng mukha at nakita na si Precious ang tumawag sa kanina. "What can i do to you, Your Highness?"

Ngumiti ang kaibigan niya at tumabi sa kanina sa upuan. "Amm, Can i asked your help?" Sabi nito sabay puppy eyes pa.

"Sure. Ano 'yun?"

"Amm patulog naman dun sa assignment, pleaseee!! Hindi ko kasi talaga magets 'yung discussion ni ma'am kahapon ih, Pleaseee?"

Napasinghap siya sa narinig mula kay Precious. "Buti sakin ka nagpatulong ngayon?— I mean, diba minsan kay Zrel ka rin nagpapaturo?" Tanong niya sa kaibigan.

Medyo matagal narin nung naging 'assistant' ni Precious si Zrel. At dahil dun, ginamit niya si Zrel para matulungan siya kapag meron siyng hindi naiintindihan sa discussion. Knowing, matalino kasi talaga si Zrel ang kaso nga lang ay super super sungit nun.

"Am wala kasi siya sa mood. Tsaka, ayoko siya kausapin. Inaway niya ko" napailing nalang siya sa sinabi ni Precious.

"Hayst? Kailan ba kayo hindi mag-aaway ha? Eh lagi naman kayo nag-aaway nyan ni Mr. Apple nayan" ani Leann sa kaniya.

Why, Mr.apple? Napaka adik kasi nung taong 'yun sa mansanas!

"Well, ganun siguro talaga ang nangyayari kapag perfectly different ang personality niyong dalawa."

Napatango si Leann sa sinabi ni Precious. Somehow tama 'yun, dahil hindi talaga magkakasundo ang dalawang tao kapag magkaiba ang ugali nila. "Wala ako sa mood turuan ka eh." Ani Leann dito at kinuha niya sa bag ang notebook niya. "Here, kopyahin mo nalang ang akin tas aralan mo kung papano nakuha. Kailagan ko talagang maidlip kahit konti lang eh"

Ngumiti si Precious dito. "Sige ba, Leann! Salamatt! Tulog ka ng mahimbing!" Sabi pa nito at dali daling kinuha ang notebook at bumalik sa desk niya.

Dudukdok sana ulit si Leann sa desk niya ng biglang lumapit sa kaniya si Andrius. "You look pale, may sakit ka ba?" Nag-aalala nitong tanong sa kaniya.

"Wala man. Napuyat lang ako kaya ganto"

"Teka, kumain kaba ng almusal?"

Umiling si Leann kaya naman marahan na napabuga ng hangin si Andrius. Hindi na siya nakakain ng almusal kaninang umaga dahil wala na siyang stock sa bahay.

Balak niyang bumale sa trabaho niya mamaya para may pambili siya ng pagkain. Kaso mamaya pang gabi 'yun, sana matiis niyang hindi magutom.

"Ano ka ba? Gusto mo bang magkasakit? Bakit hindi ka kumain ng agahan? Tignan mo ang putla mo" ani Andrius sa kaniya.

Nag-angat siya ng tingin ng makitang may nakatayo sa harapan nila. "Tumayo ka dyan" sabi nito sa kaniya.

*gulp*

Super seryoso ang mukha ni Kevin habang nakatitig ito sa kaniya. Teka, narinig niya ba ang usapan nila ni Andrius?

"Wag mo siyang kausapin, pre. Tara na Leann samahan kita sa cafeteria para makakain ka ng almusal—"

"Ako ang sasama sa kaniya" putol ni Kevin sa sinasabi ni Andrius sa kaniya at hinila siya papatayo at hinila papalabas ng room nila. "Pinapatay mo ba ang sarili mo, Huh?" Seryosong sabi ni Kevin sa kaniya habang hila hila parin siya.

"Wala na kasi akong perang pambili ng makakain—"

"Fuck" mura nito at mas lalong binilisan ang pag-hila sa kaniya. Nakatitig lang ito sa mukha ng binata habang hawak hawak nito at pulsuhan niya.

Bakit ba ito naiinis sa kaniya? Halata kasi masyado sa mukha ni Kevin na iritado siya.

Bakit hinayaan niya ang sariling mapahila kay Kevin?

Bakit mas pinili niyang sumama dito keysa kay Andrius?

Napahinto siya sa pag-iisip ng makarating sila sa cafeteria at pinaupo siya sa upuan. "Wait me there" sabi ni Kevin at siya namang pag-tango nito.

Ganun ba kahina ang katawan niya ngayon para hindi niya makuhang magtanong sa binata?

Pinaghalong gutom at puyat ang nararamdaman niya kaya siguro wala siyang lakas para makipag-talo kay Kevin.

Napatingin siya sa dami ng pagkain na dala ng binata pagkabalik niya sa mesa nila. Ramdam ni Leann ang pagkagutom ng nakita ang tatlong klase ng ulam sa harapan niya at kanin.

Sipo egg. Pritong manok. Caldereta. Kanin at pinaresan pa ito ng pineapple juice.

*gulp*

"Eat" utos sa kaniya ni Kevin kaya naman hindi na siya nagdalawang isip na kainin ang pagkaing nasa harapan niya. "Damn it. Wag mo ulit uulitin na hindi kumain ng almusal, Lena" seryoso niyang sabi sa dalaga habang pinagmamasdan itong kumakain.

Hindi nakaramdam ng hiya si Leann habang kumakain sa harapan ni Kevin. Alam niyang nakakahiya pero hindi muna 'yun inisip dahil kanina nya pa gustong kumain.

"Drink this" napahito siya sa pagsubo ng binigay sa kaniya ni Kevin ang pineapple juice.

Kaagad niyang kinuha 'yun at ininom. Sa lahat ng klase ng inumin, pinaka paborito ng dalaga ang freshly made na pineapple juice.

Pagtapos ng ilang minuto ay natapos na siya sa pagkain. Nahihiya siyang humarap kay Kevin ng makitang naubos lahat ng ulam at kanin. "S-salamat sa pagkain"

Seryoso paring nakatingin si Kevin sa kaniya. "Don't fucking starve yourself again, Lena" sabi sa kaniya ni Kevin kaya naman napatango ka. "Ganun ka ba kagutom kanina para hindi na nagpumiglas ng hinila kita? Fuck. Ang tamlay tamlay ng mukha no kanina"

Nakapakurap-kurap siya habang pinagmamasdan si Kevin. Tama ba ang nakikita nito sa mukha niya? Nagaalala siya?

Pero bakit?

"Tsk. Concern much?" Ngisi ng dalaga sa kaniya.

"Malamang. Napuyat ka kagabi tapos malalaman kong hindi ka kumain ng almusal? Ano, pinapatay mo na ba ang sarili mo ha?"

Hindi siya makapaniwala sa sinasabi ng lalaki. Bakit masyado itong concern sa kaniya ngayon?

"Kung alam mo lang. Hindi mo deserve na hindi kumain, paniguradong magagalit ang pamilya mo kapag nalaman nila 'yun"

Ano raw?

"T-teka, pamilya ko? Sino naman? Wala na sina nanay, Kevin" paalala nito sa binata. Bakit naman kasi bigla napasok sa usapan ang pamilya niya?

"A-amm. E-eh syempre ang tita mo! Baka magalit 'yun sayo" aniya.

"At bakit mo naman pinoproblema kung magalit man si Tita?"

"Tss. Nevermind" sagot ng binata at tumayo na sa pag-kakaupo. Bakit parang iniiwasan siya nito? "Let's go, tapos na ang break time" aniya kaya naman tumayo nadin siya.

Nasa kalagitnaan sila ng paglalakad pabalik sa room nila ng magsakita si Kevin. "Mamayang lunch, magkita tayo sa harapan ng gate ng QA. Hintayin kita dun" aniya sa dalaga bago siya tulugang pumasok sa room nila.

Hindi niya na natanong kung 'bakit' siya pinapapunta nito dahil kaagad ng nakapasok si Kevin sa loob ng classroom nila.

Mamayang lunch?

Bakit niya naman ito pinapapunta sa QA gate?

Tatanungin niya pa sana ito sa nang makarating din siya sa loob ng makitang may teacher na sila. Hayst, bahala na mamaya.

×××××

Enjoy reading!💖
#concernMuch?