DANSÇI|Park Jimin

21

Bizi jiminle shiplemelerinin önüne geçemeyince şirketler açıklama yapmak istemişti. Ama ship o kadar isteniyordu ki onların şirketi bunun ikimiz içinde mantıklı olabileceğini söylemişti. Şimdiyse smde toplantı yapıyorduk. Bts, bizim grup ve şirket ceoları.
"Kısacası bence bunu bir reklam ilişkisine çevirebiliriz. Aranızda birler yokmuş ama ikiniz için de iyi olacaktır." Onların yetkilisi konuştuğunda masanın altından aprilin tuttuğum elini sıktım. Bunu cidden hiç istemiyordum.
"Bence de iyi olur. Hem yeni grup oldukları için kızlar bundan büyük bir fayda elde edecektir. Rahatsız olduğunuzda ayrıldığınızı söyleriz." Jimin yüzündeki gülümsemeyle bana döndü.
"O zaman çıktıklarını açıklıyoruz."
"Evet." Jimin ayağa kalkıp masanın etrafından dolanarak yanıma geldi. Bana elini uzattığında yüzüne aval aval baktım.
"Gidelim,sevgilim." Gözlerimi devirsem de ceoyla göz göze geldiğimde ben de elimi uzatmak zorunda kaldım.
"Gidelim."

Bulunduğumuz odadan çıktığımızda elimi yanmış gibi geri çektim. O da gülümseyerek yüzüme baktı.
"Artık istesen de istemesen de kız arkadaşımsın. Sürekli yanında olacağım. Gerçekten sevgili olana kadar da, durmayacağım." Sözleri normal bir zamanda erimeme neden olabilirdi. Ama tepkisiz kaldım.
"Gerçekten sevgili olmayacağız. Ve bu yalan ilişkiyi en kısa zamanda bitirmelerini sağlayacağım." Suratını azsa da beni belimden tutup pratik odasına yönlendirdi. Toplantıyı bizim şirkette yapıyorduk. En son burada ikimizken olanları hatırlayıp içeri girerken tereddüt etsem de  cesaretimi toplayıp içeri adım attım. Jimin arkamızdan kapıyı kapattı. Koltukta o kadar yer varken gelip çok yakınıma girmesini umursamamaya çalıştım.

Birkaç saat sonra internet bizimle yıkılıyordu. O kadar çok destek ve onay mesajı almıştık ki,jimin bana bunları yapmamış olsaydı mutluluktan kendimi yerden yere atabilirdim. Sonunda bana internete yakın bir fotoğraf koyup teşekkür etmemiz gerektiğini söylediğinde iğrenerek baktım. Ama yine de fotoğraf çekerken başımı omzuna yaslayıp Şirin bir şekilde gülümsemiştim. Oysa kendi kafasını benimkinin üstüne koyup dudaklarını büzmüştü. Fotoğraf güzeldi. Yakışıyorduk. Keşke saçlarını tekrar civciv sarısı yapsaydı. O zaman gerçekten daha çok yakışırdık. Aish! Ne düşünüyordum ben. Onunla yakışmak umrumda olmamalıydı. Kesinlikle. Fotoğrafımız kaç kez rtlenmişti okuyamıyordum. Matematiğim o kadar değildi. Herkes ne kadar yakıştığımız ve birbirimizi ne kadar sevdiğimizden bahsetmişti. Bu benim için bir zamanlar doğru olsa da şimdi değildi. Onu eskisi kadar sevmiyordum. Ve ne yaparsa yapsın affedemeyeceğimi biliyordum.