Between those Pages ||COMPLETED||

11

Chapter Eleven

Months have passed since I last talked with Sean personally because I filed a leave para makapag-isip, makapagpahinga.

But I still kept in touch with her, dahil sa kaniya ko tinatanong ang mga nangyayari sa clinic.

Just so happens, Drei still goes there. Nagtatrabaho pa rin s'ya do'n.

I didn't fired him, kailangan ko ng manpower sa clinic at mahirap humanap ng bagong magtatrabaho doon.

And Sean said na nag-iba na talaga si Drei. He barely smiles and talk to her, well according to her.

Hindi ko pa rin alam kung paano siya kakausapin kahit pabalik na ako ngayon sa Manila.

I stayed in Cebu for my leave and that's where I made some realizations.

I can't believe that I'm following what Sean advice last time. I'm going to talk to him soon, pero 'di ko alam kung paano at kailan.

As for Kesz, wala akong nababalitaan sa kaniya. Hindi na rin naman ako nakikibalita kaya malamang wala akong masasagap sa kaniya.

It's five in the afternoon, and it's Sunday.

Siguro kung hindi nangyari ang lahat ng 'yun ay nasa ospital ako ngayon, nagtatrabaho.

O kaya naman ay dumaan sa clinic sandali para malaman ang kalagayan nito.

I heaved a sigh, wala na naman akong magagawa pa dahil nangyari na ang mga nangyari.

Dapat didiretso na ako pauwi pero mas minabuti kong dumaan muna sa clinic.

Pagkarating ko ay kakaunti na ang pasyente, and I saw Sean and Drei attending to some.

"Nakabalik ka na pala Doc Nyx! Welcome back!" Bati sa'kin ni Sean nang mapansin niya ako pagkatapos n'yang daluhan ang isang pasyente.

Tumango na lang ako at napansin kong napalingon sa gawi ko si Drei.

Tinulungan ko na lang muna sila at nang matapos na ang lahat ay naisip kong kausapin na si Drei.

Naramdaman ko namang may kumalabit sa likod ko kaya agad akong napalingon.

"Lapitan mo na at kausapin." She whispered.

"Ang weird n'yong dalawa, kanina pa kayo nagsusulyapan. Para kayong mag-ex na 'di pa nakaka-move on sa isa't isa." Sabi niya pa saka inayos ang mga gamit niya.

Tsh.

"Seb." I heard Drei's voice from my back.

Nagulat ako nang paglingon ko ay inabot s'ya sa akin na envelope.

Ano 'to?

"If you're wondering, that's my resignation letter." Narinig 'kong nasamid si Sean sa likod ko.

"Ha? Ano? Resignation letter?!" She asked.

"Hahaha, oo Sean. I'm leaving this place because I'm moving to Canada. Inintay lang talaga kitang makabalik Seb." He said.

"P-Pero--"

"Are you sure about this?" I cut Sean off.

"Yes. I'm sure." He said.

Tumango na lang ako, but I think Sean wouldn't let that slip away.

"Doc Drei! Wala ka bang pakain man lang d'yan? Aalis ka ng walang padespidida?"

"Hahaha, what if we go to a coffee shop after here?" Sagot naman ni Drei.

"Pa-deliver na lang tayo? Sagot ko! Kakasweldo ko lang, mayaman yata ako ngayon." Pagmamalaki naman ni Sean.

Nakita kong tinanguan at nginitian ni Drei si Sean saka ginulo ang buhok nito.

Akala ko magde-date pa silang dalawa. Tsh. At close pala talaga silang dalawa.

"Kung binabalak mong umalis Doc, sinasabi ko sa'yong 'wag." Narinig kong sabi sa'kin ni Sean.

"Mag-usap na kasi kayo, aalis na 'yung tao tapos may sama pa kayo ng loob sa isa't isa. Kahit for inner peace lang gano'n."

Tumingin ako sa kaniya. Tama naman siya e. Matagal na kaming magkaibigan ni Drei tapos biglang wala na dahil sa nangyari.

Nag-order na siya at iniwanan akong nag-iisip.

Maya maya pa ay dumating na ang mga in-order n'ya na fast foods.

"Hep! Pray muna bago kumain." Sean said.

We prayed and I was surprised sa bigla sinabi ni Sean.

"Lord, I hope that the best friends here will be okay again. Lalo na po at aalis na ang isa. I don't want them to hold any grudges against each other. For world peace na din po." She said.

Napamulat ako at napatingin sa kaniya. Nakita ko naman siyang tumingin at ngumiti sa'ming dalawa ni Drei.

Nagsimula na kaming kumain pagkatapos no'n at hindi pa din maalis ang isip ko sa ipinag-pray ni Sean kanina.

She just prayed for us.

And I must say that that is so kind of her.

Pero hindi ko pa rin naman alam kung paano s'ya kakausapin.

Hanggang sa natapos kaming kumain ay wala nang umimik at nagpasya na kaming umuwi.

"I'll drive you home. / Hatid na kita." Sabay naming sabi ni Drei kay Sean.

Napatingin naman sa'min si Sean na parang nagtataka.

"It's on the way. / On the way naman sa airport." Sabay uli naming sabi.

"Hahahahaha! Wait lang mga doc, ako lang 'to oh." Sabi niya habang tumatawa.

"Ay wait! May pupuntahan nga pala ako." She suddenly said.

"I'll drive her home, you have your flight." I casually said.

"Kay Doc Nyx na lang ako Doc Drei, ingat ka papuntang airport!" She waved her hand at tunalikod papuntang sasakyan ko.

Pero nang tumalikod ako kay Drei ay biglang humarap sa'kin si Sean.

"Anong ginagawa mo Doc?" She asked.

"Ihahatid ka?" Sagot ko.

"'Di ka muna papasok. Kausapin mo muna s'ya." She said at pumasok na sa loob nang sasakyan ko.

That's my car for heaven's sake!

I sighed.

"Mukhang gusto niya talagang mag-usap tayo." I heard Drei chuckled.

"Look, between me and Kesz, that's nothing. I have no feelings for her. It's just that I just carried away for that moment kaya ko nagawa at isa pa lasing ako no'n." He explained.

"Kung gusto mo, pwede mo akong sapakin pa. Kung ikatatahimik mo 'yan."

Sinapak ko nga s'ya at dumugo ang gilid ng labi niya.

"Damn you." I said.

"Yeah, damn me." He chuckled and went to the direction where his car is parked.

"Sana okay ka lang dito mag-isa. But I know Sean will watch over you." Sumakay na siya kaya naiwan akong nakatayo do'n.

"Grabe may pagsapak na naganap." I heard Sean's voice.

"Nalaman ko kung anong reason ni Doc Drei nang kausapin niya ako kaya pilit ko kayong pinag-usap. Para sa kaniya magmula 'yung explanation." She said.

Ginulo ko ang buhok niya.

"Thank you for your prayer. Mukhang nadinig kaagad." I said to her.

Mas gumaan ang pakiramdam ko nang magkausap kami ni Drei.

And I thank Sean for that.