The bad one

~30~

"Nee! Je spreekt het uit als Groningen." We hebben nu de eerste Nederlands les dit jaar en het is geweldig om te zien hoe veel moeite iedereen heeft. "Ja, jij kan makkelijk praten." Zegt Camila. "Het is echt een moeilijk taal hoor." Zeurt Jacob. "Minder zeuren en meer oefenen." Zeg ik. "Sorry, wat zei je?" Jacob kijkt me moeilijk aan. "Ja dan moetje maar oefenen, dan kan je het snappen."Hij zucht. Vanavond zijn de eerste trainingen. Vandaag heb ik voetbal en morgen hcoeky. Ik heb er echt heel erg zin in maar het gaat wel pittig worden. Al die jongens zijn zo groot, en gespierd en knap en- "Hallo?! Aarde aan Emma." Roept mijn docent. "Oh ja sorry mevrouw, ik was uhm aan het andenken." "Zeg maar sorry in het Nederlands als je denkt dat je tijd hebt om te dromen in mijn les." Zegt ze met de verwachting dat ik natuurlijk niks kan. "Nou het spijtme mevrouw maar ik kan inderdaad gewoon Nederlands. Ik ben hier alleen omdat het leuk is om te zien hoe veel moeite mijn vrienden hebben." Ze kijkt me verbaast aan. "Mooi, dan kan je helpen met de nieuwe leerlingen rondleiden, hun komen namenlijk uit Amsterdam. Voelen ze zich gelijk thuis." En alsof het getimed is lopen een jongen en een meisje binnen. Wacht, dat kan niet. Het meisje is Sanne. Weet je nog die ene Sanne die ervan overtuigd was dat ik mijn moeder hard vermoord en de hele school in Nederland mij liet halen. Ik vraag me af wat ze hier doet en wie die jongen is. "Nou hoi allemaal, ik ben Sanne. Het lijkt me hier super leuk en ik kan niet wachten om vrienden te worden met jullie allemaal." Ik kuch en ze kijkt me boos aan. Oh ja, ze weet niet van mij 'verandering'. Ach ja, daar komt ze snel genoeg achter. De jongen stelt zich voor als Kai en ze gaan zitten. Alleen niet zoals ik had verwact. Sanne gaat naast James zitten. Ik zat voor een les naast Camila dus James zat alleen. Kai die sluit zich aan bij een paar andere jongens uit de klas die ik niet echt goed ken. "What the fuck denkt dat meisje wel niet." Fluisterd Camila als ze ziet dat ze naast James zit en begint te praten. Ik kijk naar de twee. Zit ze nou te flirten?  "Oh, jij hebt zeker spieren. Train je veel?" Vraagt Sanne terwijl ze met haar handen de arm van james aanraakt. James moet blozen. "Ja best vaak, sporten is een passie weet je." Zegt hij en ik weet dat hij stoer probeert te lijken. Ik heb een neiging om erheen te lopen maar ik wil ook wel zien waar dit eindigt. 

Uiteindelijk gaat de bel en zijn we klaar met de laatste les van vandaag. "Thank god, dat flirten van James is vreselijk om aan te moeten zien." Zucht Nick als we met zijn allen terug naar onze kamers lopen. Ik heb geen idee waar James en Sanne zijn. Ik vrees het ergste maar kan er aan de andere kant niet aan denken. James is toch een trouw vriendje, ook al hebben we misschien net een maand iets. Hij zou veranderen. 

Ik begin maar met omkleden en klaarmaken voor de training. Ik stuur James een appje met de vraag waar hij is en dat hij zijn training niet moet vergeten. Mijn eerste training als aanvoerder van het team. Spannend. Ik doe mijn schoenen en scheenbeschermers in mijn tas, die zitten niet zo chill met in de school rondlopen en doe een hoge staart in. Ik loop samen met de overige jongens en de meiden die halverwege naar de gymzaal gaan voor hun training richting de velden. We beginnen met de warming-up, gewoon een beetje inlopen en sprinten. Daarna doen we wat oefeningen en we sluiten af met partijtje. James was nergens te bekennen. Ik loop na de training terug naar mijn kamer en stap onder de douche. Normaal zou ik samen met James hier staan. Waar is die jongen en waar is Sanne. Zij is wel de laatste die ik zou vertrouwen. Ik probeer hem nog een keer te bellen en spreek de voicemail in. Ik ga alvast in ons bed liggen en val na een hele lange tijd in slaap. 

De volgende ochtend nog steeds geen James. Misschien is hij wel bij een meisje blijven slapen bedenk ik me. Nee dat zou hij nooit doen. Het is gewoon geen optie. Normaal zouden we nog een filmavond houden met iedereen maar ik had ze veel plezier gewenst en gezegd dat ik ze de volgende dag op school wel weer zie. Ik pak mijn spullen en doe mijn uniform aan. Het is oktober en het wordt al een beetje koud dus ik gooi een trui op mijn rokje en hoop maar dat het goed genoeg is voor het uniform. Ik doe mijn stropdas er nog omheen en dan is de look compleet. 

We lopen door de gangen naar onze les, we zijn als een week lang op tijd en het is eigenlijk best te doen. Ik maak eindelijk de opdrachten en haal misschien wel een voldoende. We lopen het klaslokaal binnen en daar zie hem zitten. Op onze plek. Sanne zit naast Kai en zijn druk in discussie. Geen idee waar ze het over hebben en het boeit me ook echt niet. Ik loop naar James toe en hij kijkt me schuldig aan...

Enn weer een hoofdstuk klaar. Hoofdstuk 30 alweer. We beginne langzaam aan het einde van het boek te komen. Ik kan julluie in ieder geval vertellen dat  er niet heel veel hoofdstukken bij komen. Maar, niet getreurd. Ik ben namelijk bezig met een deel 2. Een gevolg op dit verhaal en damn dat gaat alle kanten op. Niet te geloven. Maar voor nu hoop ik dat jullie dit hoofdstuk leuk vonden en zie ik jullie bij de volgende! Dankjewel voor alle reads en stemmen, het is echt geweldig!