The bad one

~22~

James heeft zijn big mac al binnen no time op en ik ben pas op de helft. Misschien omdat ik ook veel om me heen kijk. We zijn naar een mooi plekje boven aan een heuvel gereden en zitten daar nu op een kleedje. De zon gaat bijna onder, het lijkt bijna een droom. 'Als er iets is kan je altijd naar mij komen.' 'Ja?' 'Ja tuurlijk, mijn kamer is tegenover die van jou.' 'Ja, dat hoorde ik.' 'Hoe bedoel je?' 'Nou laten we het erop houden dat je blijkbaar drukke nachten hebt gehad.' 'Ooh, dat.' 'Ja, dat.' 'Sorry daarvan, ik was gewoon van slag en kon me niet meer inhouden.' 'Oh wauw, waar zou jij nou van slag van moeten zijn?' 'Ik maakte me zorgen om jou oke?!' 'Waarom?' 'Daarom.' 'Dat is geen reden zeg gewoon.' 'Omdat ik je verdomme leuk vind oke, daarom maakte ik me zorgen!' Ik ben stil, dit had ik niet verwacht. Hij vindt mij leuk? Goeie grap. 'Zeg iets Emma, alsjeblieft.' 'Ik, ik had dit gewoon niet verwacht.' 'En?' 'Ik vind je denk ik ook leuk.' 'Dat denk je?' 'Ja ik weet nu gewoon even niks zeker. Is dat oké? ' 'Ja, tuurlijk neem je tijd.' 'Dankje.' 'Ik wacht op je.' Ik draai me om en leun tegen hem aan. Hij slaat zijn arm om me heen. Er valt een stilte tussen ons maar het is een goede, gewoon even rust maar toch bij elkaar zijn. We kijken hoe de zon ondergaat. 'Hey Em, zullen we richting huis gaan?' Stelt James voor. 'Ja, is goed. Zullen we daar nog een filmpje kijken want ik ben nog helemaal niet moe.' 'Ja, goed idee.' We staan op en stappen in de auto. Na een half uurtje komen we thuis aan en gaan op de bank zitten. James kiest een film uit en ik scroll een beetje door alle gemiste berichten. 'Hey James, was je serieus over morgen? Want ik heb echt even geen zin in een feestje en om het uit te leggen.' 'Nee, ik zou het anders gaan regelen maar dan blijven we morgen toch lekker hier.' 'Dankjewel, je bent de beste.' James start de film en ik nestel me tegen hem aan. Ja, alweer. Hij ligt gewoon lekker oké.

Ik voel dat ik wordt opgetild en schrik wakker. 'What the fuck!' Roep ik. 'Rustig Em, je was in slaap gevallen dus ik breng je naar bed.' Zegt James die me nog steeds vast heeft. 'Oh, okay.' En ik doe mijn ogen weer dicht. Ik voel hoe ik op het bed wordt gelegd en er een deken om me heen wordt geslagen.

Ik schrik wakker, alweer. Deze keer van een luide knal. Ik zie een flits, en hoor weer een knal. Ik krimp ineen. Onweer. Ik ben altijd al bang geweest voor onweer. Nog een flits, nog een knal. Ik begin te tellen maar kom niet verder dan twee. Damn dat is dichtbij. 'Je kan altijd naar mij toe.' Ik hoor de woorden van James ineens in mijn hoofd. Zal ik gaan? Nog een knal. Steeds dichterbij. Ja, ik ga gewoon. Ik spring snel uit mijn bed, ren de gang over en gooi de deur van zijn kamer open. Daar zit hij, gewoon in een stoel. 'Kan je ook niet slapen?' Vraagt hij als hij opstaat. 'Nope. Hoezo jij niet?' 'Oh niks bijzonders, ik moet gewoon over veel denken.' 'Aha, oke.' 'En jij dan?' Vraagt James me. Het valt me nu pas op dat hij daar alleen in een boxer staat, niet de eerste keer dat ik hem zo zie maar nog steeds. 'Oh, gewoon. Het onweer.' Er is weer een luide knal en ik krimp ineen. 'Kom erbij liggen.' Zegt James als hij onder zijn deken gaat liggen en het weer een beetje optilt zodat ik erbij kan liggen. Ik ga erbij liggen en kruip tegen hem aan. Hij slaat een arm om me heen. 'Dit voelt zo vertrouwt en veilig. 'Lig je lekker?' Vraagt James. 'Ja.' Zeg ik als ik me nog meer tegen hem aandruk. Ik val al snel in slaap. Misschien wil ik toch wel met hem zijn. Maar ik heb even rust nodig.

Ik wordt wakker van iemand die achter me beweegt en ik zit gelijk rechtop. Ik kijk naast me en zie James liggen. Oh ja, ik ging naar hem toen vanmiddag. Ik laat me weer vallen op het bed. 'Lekker geslapen schoonheid?' Vraagt James als hij iets rechter gaat zitten. 'Ja hoor.' 'Mooi.' 'Ik ga even douchen.' Ik sta gelijk op en loop naar de badkamer. 'Een warme douche, ja dat is wat ik nodig heb.' Na volgens mij een half uur zet ik de douche uit. Ik wil me net gaan aankleden als ik erachter kom dat ik mijn kleding vergeten ben. Geweldig dit! 'James?!' Geen antwoord. 'JAMES?' 'Wat is er?' Roept hij terug. 'Ik ben uhm mijn kleding vergeten. Zou je misschien wat uit mijn kast willen pakken?' 'Ja hoor, ook ondergoed?' Ik hoor gewoon dat hij grijnst. 'Uhm, ja dat ook.' Akward dit. 'Oke, ben zo terug.' Vijf minuten later is hij nog niet terug. Waarschijnlijk gaat hij gewoon mijn hele kast langs ofzo. 'James! Schiet op!' 'Ja ja, kom eraan.' Even later is hij eindelijk klaar hoor. Ik hoor geklop op de deur en open hem. Hij geeft me een pakketje kleding en fluistert in mijn oor. ' Lekker roos setje hoor. Kan je die een keer voor mij aandoen?' Ik weet niet wat ik moet zeggen dus ik blijf stil en wordt volgens mij heel rood. Hij loopt weer naar de deur en geeft me nog een knipoog waardoor ik nog roder wordt. Wat doet hij toch met me? Ik trek mijn kleding. Hij heeft geen slechte smaak. Gewoon een zwarte broek met een oversized trui.

Als ik de badkamer uitloop ruik ik een heerlijke geur van pannenkoeken. Ik loop gelijk naar de keuken en zie daar James met een heel mooi schort aan pannenkoeken bakken. 'Wat ruikt het lekker! Ik wist niet dat je kon koken.' 'Ik kan meer dan je denkt.' Antwoord hij en hij draait zich weer terug naar de pannenkoeken. Ik ga op het aanrecht zitten. Na een kwartiertje is hij klaar en draait hij zich weer om naar mij. Hij komt ineens heel dichtbij en gaat tussen mijn benen staan. 'Weet je zeker dat je rust wilt prinses?' Vraag hij terwijl hij met zijn hoofd steeds dichterbij komt. Nee Emma, hij is niet goed voor je. Hij is weer een van die jongens, je hebt hem gehoord. 'Ja dat weet ik zeker.' Ik draai me om en pak een bord met pannenkoeken.

We hebben allebei in stilte gegeten en nu is James naar vrienden toe. Ik ga denk ik kijken wanneer ik weer naar school moet, ik ben echt al maanden niet geweest. Waarschijnlijk moet ik dit jaar overdoen. Wat ik niet eens zo heel erg vind. Ik vind het wel jammer dat ik niemand hier ken. Ik kijk een beetje om me heen en ik bots ineens tegen iets hards op. Ik kijk omhoog en zie de mooiste groene ogen die ik ooit heb gezien.