BERVA

bölüm 16

1 hafta sonra...

"Selim uyan ya!"

Gözlerini zorlukla açarak bana doğru döndüğünde sinirle ona bakıp saçını çektim.

"Berva acıdı." dedi uyku mahmuru bir sesle.

"Acısın! Niye uyanmıyorsun o kadar çağırıyorum seni ya! Neyse çok mu acıdı?"

"Yok be acıtasyon yapmıştım güzelim."

Beni kendine çekip göğsüne yasladı ve ona baktığımda uykusuna devam ettiğini gördüm. Koluna vurup kalktım yataktan.

"Uykuna benden daha mı değer veriyorsun sen ya?"

Gözlerini direk açıp yüzüme baktı ve uzandığı yerden kalkıp karşıma geçti.

"Berva ne oldu sana? Sen böyle tripler atmazsın ve biliyorsun ki hiçbir şey senden önemli değil."

Yüzüne bakmadım neden bilmiyorum ama sürekli trip atmaya başladım huysuz birine dönüştüm bu aralar.

Ben bile kendimden bıktıysam onu düşünemiyorum. Resmen gecenin bu vakti uykusunu bölmüştüm ben uyumuyorsam o da uyumasın diye.

Ne ara bu kadar düşüncesiz oldum ben?

Kendi içimde yumuşadım ve ona döndüm.

"Uykunu da kaçırdım özür dilerim tamam uyu."

Gözlerimi kaçırdım utanıyordum, sonuçta çocuk değildim.

"Berva yüzüme bak."

Bakmadım.

Yüzümü elleri arasına alıp bana gülerek baktı ve bende istemsizce güldüm. Ona karşı koymak zordu özellikle bana güldüğü vakitlerde.

"Ben böyle davranmak istemiyorum ama elimde değil. Uykundan ettim bak seni istersen küsebilirsin bana hakettim ben."

Geriye çekilip düşünür gibi yaptı.

"Düşüneyim."

"Ha?"

"Dedin ya istersen küsebilirsin bende düşünüyorum."

"Ha evet düşün." dedim somurtarak.

Dayanamayarak kahkaha atınca bakışlarım ona döndü. Neye gülüyordu?

"Ya ben sana nasıl küserim hem küsmek neymiş çocuk muyuz biz? Gel buraya."

Ona sıkıca sarılıp kollarımı boynuna doladım. Ben gerçekten bazen dengemi kaybediyor nasıl davranacağımı kestiremiyordum.

"Yalçın! Buraya gel şerefsiz!" duyduğum sesle gözlerim şok ile açıldı.

Bu ses... Zümrüt'ten mi geliyordu? Sabahın 4'ünde hem de?

Selim kaşlarını çatarak kapıya yöneldi bende peşinden gidecektim ki bana döndü.

"Sen gelmiyorsun. Belli ki bir şeyler olmuş stres falan olmanı istemiyorum. Uyuyamadın zaten şimdi uyumaya çalış ben geleceğim."

Ciddi olamazdı değil mi?

"Ne? Bizim tatlı, masum, kibar Zümrüt gelmiş Yalçın abi'ye abi demeden şerefsiz diyor ve ben burada uyuyacağım öyle mi? Uyku girmez ki gözüme bana ne bende geleceğim."

Benimle başa çıkamayacağını anlamış olmalı ki sustu ve başını çevirerek gizlice tebessüm etti ama ben farketmiştim.
İkimiz de aşağıya inince Yalçın abi çoktan inmişti.

Nacize hanım'ın uykusu ağırdı Zümrüt'ün bu evi silahla basması lazımdı onun uyanması için.

Zümrüt saçları açık gözlerindeki makyajı ağlamaktan akmış bir halde Yalçın abi'nin karşısında dikilmişti.

"O kız kimdi! Ona güldün! Niye gülüyorsun? Niye ya niye!"

"Ne diyorsun Zümrüt? Bu saatte kime neden güldüğümü sormaya mı geldin?"

Zümrüt bu sözleriyle daha da sinirlendi ve yakasını tuttu.

"Sen şerefsizsin! Ben ondan daha çok severdim seni! Daha çok severdim!"

"Zümrüt, rezil olduk sus ve sakinleş."

"Hayır!" dedi tüm gücüyle bağırarak. "Susmayacağım. Hep sustum. Zümrüt salak dediler sessiz dediler saygılı, efendi dediler ama demek ki böyle olmak gerekiyormuş! Oldum da ne oldu? Ben iyi oldum da ne oldu? Sen yine bana bakmadın!"

Nacize hanım'ın bayılmış olma ihtimali var mıydı?

Yalçın abi onu kendine çekerek sinirle konuştu.

"Damarıma basıyorsun! Yapma. Beni de kendini de zor duruma koyma."

İkisi de sinirliyken konuşmamaları gerekirdi bence ama şimdi Zümrüt hazır gelmişken konuşsunlardı.

"Selim! Görüyor musun? İşte beklediğim sahne."

"Berva ben hâlâ yukarı gidip uyumanı istiyorum."

"Of Selim! Çok sıkıcısın tamam mı?"

Güldü. Ve benim dikkatim ona çekildi onu izlemenin keyfini yaşarken gelen tokat sesiyle direk kafam Zümrüt'e döndü.

Yalçın abi'ye tokadı basmıştı resmen... Konuşmaya ürken Zümrüt Yalçın abi'ye tokat atmıştı.

"Al sana Selma!"

Zümrüt kendine gelmiş gibi eline bakıp dudaklarını ısırdı.
Sanırım buraya gelirken ve bu sözleri söyleyip tokadı basarken tamamen kendinden geçmişti sinirden.

Yalçın abi yana düşmüş kafasını yavaş yavaş ona döndürünce Zümrüt bakışlarını indirdi.

"Selma kardeşim gibidir sadece bir ihtiyacı var mı diye sordum diyecektim." dedi duraksayarak. O da şoktaydı e haklıydı adam Zümrüt'tü bu bizim narin Zümrüt.

Ve Zümrüt utancından kafasını kaldıramadı. Yavaş yavaş kapıya gidecekken Yalçın abi kolundan tutarak gitmesine izin vermedi.

"Yok öyle! Şovunu yaptın öylece çekip gidemezsin!"

"Kolumu bırak!"

"Seni istemeye gelenlere kapanı kapat bu saatten sonra."

Deyip kolunu bıraktı.

...............

UMARIM BEĞENDİNİZ❤
Oy=160
Yorum=70

Berva seniii yerimmm...

Selim? Olay var olay ne uykusu yakışıklımmm wkxbkwbs

Ve Zümrüt sana bir daha uslu dersem var yaa wkxbkwbs

Yalçın tamam biliyorduk kızı seviyorsun da aniden denir mi zalım? Wkbskwbss

Duyurulara StitchMarks profilimden ulaşabilirsiniz ❤