BERVA

bölüm 7

Eğer adamın niyetinden şüphe etmeseydim Selim'den uzaklaşırdım. Fakat bu Tuğrul denen adam beni o kadar rahatsız etmişti ki.

"Memnun oldum Tuğrul bende." elini uzatınca tutmak istemedim, ayıp olması umrumda değildi. Hoşlanmamıştım hareketlerinden.

Selim'e bakıp o eli tutmak istemediğimi belirtircesine bir bakış attım. O ise çoktan keyifsizliğimi farketmişti.

"Yengen pek sosyal değildir tokalaşmaktan hoşlanmaz özellikle yabancılarla!"

Dedi bastıra bastıra.

"Anladım pardon." elini geri çekip mahçup ve utanmış bir ifade sergiledi.

Adam Selim'le 1-2 saat oturduktan sonra gitmişti. Ardından da Selim işe gitmişti ve evde Nacize hanım, ben ve çalışanlar kalmıştık.

Bende mutfaktaki işlere yardım ettikten direk sonra odama çıkmıştım. Çünkü muhtemelen bugün ev insan dolacaktı, Nacize hanım'dan duymuştum ve ben kimsenin imâlarıyla uğraşmak istemiyordum çünkü ne çektiğimi yaşadıklarımı en iyi Allah bilirdi. Kimseye bir şey açıklamak zorunda değildim.

Onlar yargılayabilirlerdi hiç sorun değildi sonuç olarak birini sustursam diğeri konuşacaktı. Bunu sonlandırmam mümkün değildi.

Odamın kapısı çalınınca oflayarak yataktan kalktım hiç halim yoktu. Uykum bölündü resmen!

Kapıyı açınca gördüğüm yüzle duraksadım, Selim'in en büyük teyzesi Leyla hanım'dı bu. İyi de benimle ne derdi olabilir ki?

"Aşağı niye inmiyorsun gelin hanım! Saygısızlık değil midir bu yaptığın?"

Ha onların bunca yıl beni burada tutmaya çalışması saygısızlık değildi ama benim odamdan çıkmayışım saygısızlıktı. Gerçekten insanları anlamıyorum artık...

"Kimseye hesap vermeyeceğim. Gider misiniz?"

Bu kadının zamanında bana dediklerini unutmamıştım asla unutmazdım ki... Selim gittikten 1 hafta sonra benim hakkımda saçma sapan konuşmuştu. 'Kadın olamadı kocasına herhalde yoksa niye gitsin ki Selim'im. Demiştim ama sana bu kızı alma diye dik kafalı terbiyesizin teki oğlanı kaçırttı.'
Bu sözler kafamda tekrar ederken ona tüm nefretimle baktım.

"Hiç değişmeyeceksin değil mi? Bu gidişle kocanı yine kaçırtacaksın kendinden!"

Kapıyı sertçe yüzüne kapatınca derin bir nefes aldım.!

Muhtemelen aşağı gidip olayı kendine göre uyarlayıp kendini acındırıp beni haksız çıkaracaktı, asla umrumda değildi.

Tekrar yatağıma geçip kafamı yastığa koyup gözlerimi kapattım.

Gözlerimi açtığımda kaç saat geçmişti bilmiyorum. Ama hava kararmak üzereydi aşağıdaki kalabalıktan dolayı çok ses vardı konakta o yüzden inmek istemesem de mecburdum çünkü açtım yani.