မြူခိုးရယ်....ဝေ

"မြူခိုးရယ်.....ဝေ" အပိုင်း (၂၂)

(၂၂)

အလုပ်ကအပြန်တစ်ရက်တွင်တော့ သူ့ဆီကအခန်းသော့ငှားလာခဲ့သည်။ ကျွန်တော်နှင့်အတူတူ သူ အိမ်မပြန်နိုင်သောရက်မို့ အခွင့်သာသည့်အခိုက်အတန့်လို့ဆိုရမည်။ ဌာနစုံအစည်းအဝေးတစ်ခုလုပ်မှာမို့ ကျွန်တော်တို့ဌာနကိုယ်စား ဂျက်စီကာကနေခဲ့ခြင်းပင်။ အခန်းထဲကိုထိခိုက်နစ်နာအောင်ဘာမှလုပ်မှာ မဟုတ်ကြောင်း၊ မယုံရင်ပြန်ရောက်တဲ့အချိန်ပစ္စည်းပစ္စယတွေကိုစစ်ဆေးနိုင်ကြောင်း သေချာရှင်းပြ တော့ သူက ဒီလောက်ထိပြောစရာမလိုပါဘူးဆိုပြီးစိတ်ကောက်သေးသည်။

ခြေလှမ်းသွက်သွက်လှမ်းကာအခန်းဆီလာခဲ့၏။ တက္ကစီငှားလို့လည်းမြန်မှာမဟုတ်။ ဂျာကာတာမှာ ဒီ အချိန်ဆိုရင်ကားလမ်းပိတ်နေပြီလေ။ ကားတင်ပဲလားဆိုတော့မဟုတ်။ ဆိုင်ကယ်တွေလည်းတဝီဝီနဲ့။ သူတို့လမ်းကြောင်းကအလွယ်တကူဖြတ်ကူးသွားလာလို့မလွယ်။ ရန်ကုန်မှာဆိုပါလျှင် ကားကဘယ် ဘက် ကလာပါက ဘယ်ဘက်ကိုပဲကြည့်ပြီးလမ်းကူး၊ ညာဘက်ကြောကိုရောက်လျှင်လည်းညာဘက်မှာ ကားလာမလာကြည့်ပြီးလမ်းကူးရုံပင်။ ဂျာကာတာမှာတော့အဲဒီလိုမဟုတ်။

ကားလမ်းကဘယ်ဖက်ဆို ပေမယ့်လည်း ဆိုင်ကယ်တွေကညာဘက်ကနေလာချင်လာတတ်သည်။ အသိတစ်ယောက်လာတုန်းကဆိုင် ကယ်အတိုက်ခံဖူးသည်။ ဘယ်ဘက်ကနေကားသွားနေတော့ ကားလမ်း၏ဘယ်ဘက်ကိုပဲဂရု စိုက်ပြီးလမ်းကူးနေချိန် ညာဘက်ကဆိုင်ကယ်တစ်စီးလာပြီးတိုက်သွား ခဲ့သည်။ အရှိန်သိပ်မပြင်းလို့ထိခိုက် ပွန်းပဲ့ရုံပဲရှိခဲ့သည်။ သူလွယ်ထားသည့်ကင်မရာဘောင်ကတော့ပွန်းပဲ့ သွားခဲ့၏။ ဂျာကာတာ၏လမ်းတွေက အဲဒီလိုရှုပ်နေတော့ ခဏတစ်ဖြုတ်လာသည့်သူများအတွက် နားလည်ရခက်သောလမ်းတွေလို့ဆိုရမည်။

ဂျက်စီကာ၏အခန်းဆီကိုတိုက်ရိုက်မသွားသေးဘဲ ခြံထဲကဆောင်တော်ကူးပန်းပင်ရှိရာကိုလာခဲ့၏။ တစ်ပင်လုံးဖွေးဖွေးလှုပ်အောင်ပွင့်နေတာများ ဘေးအနားကဖြတ်သွားသူမှန်သမျှသမင်လည်ပြန်ငေး မကြည့်ဘဲမနေနိုင်လောက်အောင်ပင်။ ဂျာကာတာမှာ ဆောင်တော်ကူးပန်းပင်ဆိုလို့ဒီတစ်ပင်ပဲတွေ့ဖူး ပါသည်။ ဒီတစ်ပင်ကလည်းအပွင့်ဆုံးပါပဲ။ ကျွန်တော်နှင့်လက်လှမ်းမီသည့်ပန်းခက်များကိုတော့ ခူးဆွတ် ဖို့လိုပြီ။ ဂျက်စီကာအတွက်ပါ။