Going Out

Hoofdstuk 1

~Heden~

POV Alyce

Terwijl ik uit de auto stapte nam ik de nieuwe omgeving in me op. De auto was een huurauto, waar ik de afgelopen twee uur in door had gebracht. De auto was lichtblauw, wat prettig was want hierdoor warmte het niet zo snel op in de zon. Het vele stilzitten van deze dag had me vreselijk stijf gemaakt en terwijl ik rondkeek rekte ik me uit.

De lange broek die ik droeg begon meteen aan mijn benen te kleven. De zon en een temperatuur van ongeveer dertig graden zorgden ervoor dat ik het steeds heter kreeg. Ik hunkerde ernaar om mijn korte broek aan te kunnen trekken. Het aantal keer dat ik dit jaar een korte broek had gedragen was waarschijnlijk op één hand te tellen. Ik had vreselijk uitgekeken naar deze vakantie. In de auto hadden we gelukkig de luxe van een airco, maar vanaf nu zou ik genieten van dit mooie weer tot de dag dat we weer naar huis zouden gaan.

Dit weer beloofde nu al een geweldige vakantie. Ik hield van de warmte. Buiten zitten met een boek was voor mij genoeg. Op aanmoediging van mijn ouders zouden we waarschijnlijk een paar dorpjes bezoeken om toch nog iets van het land mee te krijgen.

De omgeving was ook niet om over te zeuren. Het appartement dat we huurden lag in een redelijk verlaten gebied, wat ik nooit zo erg vond. Daarbij zag ik vanaf hier al het strand, wat maar een paar minuten wandelen was. Ik zag mezelf er al zitten, kijkend naar de zonsondergang. Of zwemmend in het zoute zeewater. Ja, ik kon de vakantie hier wel doorbrengen.

De tegels waren lichtbruin. Het werd niet al te heet, maar het weerkaatste ook niet te veel licht terug in je ogen. Wel was ik dankbaar voor de zonnebril die ik droeg. Palmbomen stonden links en rechts van de oprijlaan waar we net overheen waren gereden. Naast de oprit en wat paden lag er gras, waarvan ik gokte dat het door fanatiek werd onderhouden. Het was netjes gemaaid gras, overal mooi groen en dezelfde hoogte.

Het appartement lag alleen, maar er omheen stonden er nog drie. Ze werden allemaal gescheiden door een paar meter grond. Vier appartementen in totaal, allemaal dezelfde grootte en allemaal omringd door een kleine tuin van bloemen en planten.

Ook de appartementen hadden een licht bruine kleur. Ze hadden balkons met houten tuinmeubelen. Er waren genoeg ramen en ik zag een gezellige eettafel voor de ingang. Bij een van de appartementen zag ik al vrolijk gekleurde handdoeken hangen.

'Is het niet mooi Alyce?' vroeg mijn moeder, Elenore Denton, me met een gelukkige glimlach. Mijn ouders waren getrouwd, dus alle drie bezaten we de achternaam Denton. Ik was enig kind, wat ik heerlijk en jammer vond tegelijkertijd. We waren een gelukkig gezin, maar zelfs gelukkige gezinnen hadden soms heel veel behoefte aan een fijne vakantie weg van alles en iedereen thuis.

'Het is prachtig.' Ik keek enthousiast naar mijn vader, die onze koffers al uit de auto aan het tillen was.

Even keek hij op en toen hij mijn gezicht was grinnikte hij. 'Ik ben blij dat je het leuk vind schat.' Hij kwam bij ons staan. 'Achter het huis zit nog een zwembad, die we delen met de eigenaren en de bewoners van de andere twee huizen.'

'De eigenaren wonen hier ook?' vroeg ik nieuwsgierig en ik keek naar de huizen. We gingen vaker op vakantie naar plekken als deze, maar meestal hadden de eigenaren hun eigen zwembad. Het huis links naast de onze leek iets sfeervoller dan de anderen. Er stonden meer persoonlijke spullen. 'Die?' gokte ik dus maar en mijn vader knikte als antwoord.

'Een Nederlandse man met zijn zoon en dochter,' vertelde mijn moeder me. 'We zullen ze niet zo veel tegenkomen gok ik. Ze houden waarschijnlijk wel van hun privacy.'

'Oké.' Diep vanbinnen borrelden er vragen op. Mijn moeder zei een man met zijn kinderen, maar waar was de moeder? Ik durfde het niet te vragen. Mijn ouders zouden het antwoord waarschijnlijk niet eens weten en ze zouden niet willen dat ik teveel rondsnuffel in andermans leven.

Het maakte me eigenlijk ook niet zo veel uit. Deze vakantie was voor mij een heerlijk moment om geen rekening te houden met anderen, afgezien mijn ouders. Ik hield van mijn vrienden en van hun gezelschap, maar in de vakantie kon ik zo genieten van de stilte om me heen. Ik had niet de behoefte aan contact, niet deze weken.

Ik pakte het handvat van mijn koffer en sleepte hem achter me aan naar het huis toe. De sleutel hing in de deur, dus ik kon gewoon naar binnen lopen. In deze verlaten omgeving verwachtte ik ook geen inbrekers.

Het huis was onverwachts koel, zelfs met de hoge temperatuur buiten en de vele ramen. Ik liep een gang door waar ik aan mijn linkerhand een trap vond, maar ik wilde eerst de woonkamer zien. Dus ik zette mijn koffer weg onderaan de trap en liep verder zonder.

De woonkamer was simpel, maar voor de drie weken die ik hier doorbracht was het goed genoeg. Er stonden twee lange banken en er was een oude televisie. Ook hierbinnen was een eettafel. Die zouden we waarschijnlijk bijna niet gebruiken. Het was een ruime kamer. Achterin de muur bevond zich een glazen schuifdeur, die ik opende. De warme lucht kwam me meteen tegemoet, maar ik had de airco gelukkig al zien hangen.

Ik zette twee stappen naar buiten en mijn voeten raakten het zachte, groene gras. Het was een reusachtig grasveld, maar dat was niet waar ik naar keek.

Midden in het grasveld bevond zich een groot zwembad en je had uitzicht op de zee in de verte. Het was geweldig.

'Wauw,' mompelde mijn moeder naast me en ik schrok op uit mijn gedachtes. Ze had een ontspannen uitstraling op haar gezicht, iets wat de laatste tijd maar weinig was voorgekomen. Stress op haar werk, had ze me verteld. Ik wist dat er waarschijnlijk niet veel aan de hand was, maar toch maakte ik me wel eens zorgen.

Ik pakte haar hand vast. 'Dit wordt een goede vakantie mam.'

Ze keek me aan en ik zag een waterig glimlachje verschijnen op haar gezicht. 'Dat denk ik ook schat.' Ze aaide over mijn haren. 'Dat denk ik ook...' Na die woorden liet ze me los en begon ze richting het zwembad te lopen. Ik leunde tegen de deurpost en keek toe.

Het duurde niet lang tot mijn vader erbij kwam staan. Hij had een gelukkige glimlach op zijn gezicht toen hij mam zag lopen, buiten aan de rand van het zwembad. Er was nog niemand anders.

'Waarom is het zo stil?' vroeg ik zacht, terwijl ik naar mijn vader keek.

Zijn blik bleef haken bij mijn moeder en het deed me goed om te zien hoe gelukkig mijn ouders nog met elkaar waren. 'We zijn de tweede gasten en de eigenaren zijn vandaag een dagje weg. Ze komen vanavond terug, dan doen we de administratie. De andere gasten zullen ook wel weg zijn.'

Ik knikte, meer hoefde ik niet te weten. We waren alleen, dat betekende letterlijk dat we konden doen waar we zin in hadden. Ik kon het dus echt even niet laten...

Terwijl ik mijn schoenen uittrapte, rende ik al op mijn moeder af. Ze glimlachte naar me, nog geen idee wat ik van plan was. Ze stond aan de rand van het zwembad met haar kleding waarschijnlijk plakkend van het zweet. Net als de mijne.

Pas toen ik echt dichtbij kwam zag ik de blik in haar ogen veranderen. Ze schaterde het uit toen ik haar het water in duwde, maar zelf ging ik ook mee. Aan mijn polsen trok ze me zo het water in.

Daar lagen we dan, in onze kleding en compleet doorweekt. We lachten, maar mijn vader lachte het hardst van allemaal terwijl hij naar ons toeliep. Ik voelde hoe het water langzaam mijn spijkerbroek in drong en zorgde voor de verkoeling waar ik naar hunkerde.

'Ik dacht dat we op z'n minst nog wel het geduld hadden om zwemkleding aan te trekken,' zei hij tegen ons, op een soort quasi boos toontje. Zijn ogen glinsterden.

'Het was te warm,' zei mijn moeder voor mij. Ik hees me ondertussen al de kant op en ging op de rand zitten met mijn benen bungelend in het water.

Mijn vader kwam steeds dichterbij de rand en mijn moeder en ik wisselden een blik. Terwijl ik opstond, zwom zij naar de rand toe.

'Handje helpen?' vroeg ze met een onschuldig glimlachje aan mijn vader. Ze had haar hand naar hem uitgestoken.

Aan de blik op zijn gezicht te zien wist ik dat hij haar doorhad, alleen hij gokte dat hij wel sterk genoeg zou zijn. Dus ik liep zo nonchalant mogelijk achter hem, terwijl hij mijn moeders hand vastpakte. Ze begon meteen te trekken en kreeg daarmee mijn vader van zijn plek, maar niet in het water.

Het enige wat nog nodig was, was één klein duwtje. Een klein onverwachts duwtje en een plons volgde meteen.