Do You Know Anna?

Day 6

R–18. Matured contents ahead. Not for very young readers. This is not suitable for young readers. I'm begging you if you're not 18+ kindly don't read this. I'm telling you I don't want you to imagine this. I don't want you to come up with nightmares. Just go. Removed this in your library.

Anna's Pov

Malakas ang pagbuhos ng ulan ang aking nadidinig. Sa aking bandang kaliwa ay nakatanaw lamang ako sa dahan-dahan na pag-agos nang tubig sa bintana. Kaninang umaga ay kinuha nila ang malamig na katawan ni Odesa. Piniraso-piraso ang katawan ng babae na animo'y ibebenta ang kaniyang laman loob sa merkado. Binaboy nila ang katawan ni Odesa habang ako ay hindi ko na makuha pang makapagsalita at tanging tingin na lang aking nagagawa. Wala ng boses ang lumalabas sa aking lalamunan. Paunti-unti na din nawawala ang linaw ng aking paningin. Parang konti na lamang ay kukunin na ako ng kadiliman.

"Ang lakas ng ulan 'no sarap magpainit," At sabay-sabay silang napatingin sa akin.

Hindi man ako nakatingin ngunit alam ko kung ano ang sinasabi ng kanilang mata. Mga matang mapang-uyam, kung titignan ang aking hitsura ay hindi mo na makukuhang tigasan pa. Nawala na ang aking buhok sapagkat ako ay kinalbo nila at pinakain nila sa akin ang sarili kong buhok. Wala na din akong kuko na maipangkakalmot sa kanila sapagkat ito ay kanila ng tinanggal.

"Ano pare tinitigasan ka ba kay Anna?"

"Sa hitsura niya ngayon? Hahaha I bet not!"

"She looks horrible! Haha!"

"We made her look horrible! Congrats to us fuckers!"

"Yeah congrats to us! We killed innocent woman because of her."

"It is not even our fault. It is her fault anyways because she allow that woman to help her. She tried to escaped by the help of that woman. Tama lang na pinatay natin siya."

Hearing those sentence stabbed me a million times. How Odesa died because of me? By helping me.

"W-wa-l-la k-ka-yo-ng a-aw-a s-sa k-ka-ni-ya!" I said in raspy voice. Good thing I compose a sentence and spill it even it is hard to hear and to understand. Fuck them!

Sila ang may dahilan kung bakit ako nagkakaganito.

"So what if we haven't mercy her? May magagawa ka ba? Wala naman hindi ba? Patay na yung tao ang tanging magagawa mo na lang ay paglamayan siya. Hahaha!"

"We don't show mercy to a bitch like you. Remember she was killed because of you. We just do are part as well. So take that bitch!"

At napuno ng tawanan ang buong abandonadong bahay. Ilang minuto na pag-iinuman nila ay nagtayuan sila at kumuha ng baseball bat. Paisa-isa silang lumapit at hinataw ako. Mula sa mukha hanggang sa dibdib hanggang sa binti at paa.

Good thing I can't feel the pain now. Buti naging manhid na ako. Manhid na para damhin ang sakit pero ang puso ko... Ang puso ko ay hindi kailan man magiging manhid. Tandang-tanda nito kung papaano nila ako binaboy at dahil doon nakararamdam ako ng matinding pagkamuhi sa kanila.

"Odesa died because of you!"

Iyan ang salitang pinipilit nilang ipasok sa aking isipan at ipatindi. Salitang paulit-ulit nilang sinasabi sa akin na parang sirang plaka. Binabaliw ako sa krimen na hindi ko kailan man ginawa.

"H-hi-n-di a-ak-o!" Lumuluhang tugon ko sa kanilang lahat. But they just laugh. A demonic laugh that makes my blood rush through my veins.

"Hahaha! Nababaliw ka na ba Anna?"