Ad Infinitum

Chapter 10

©mugiichan, 2014

Sick of You

***

Pinikit-bukas ko ang mga mata ko at nakita ko talagang si Kuya Thaddeus na nasa harapan ng elevator; standing straight in his black three-fourths shirt and a khaki colored pants. He was staring blankly at me and I feel intimidated with that but on the other way round, I can sense something's wrong with him. His mysterious brown colored eyes were expressing something unto me which I can't decipher.

"Would you mind if I will take the elevator with you?" He murmurs quietly.

"No, I wouldn't mind." I smiled at him, breaking the eye contact. "Hindi naman sa'kin tong elevator para hindi ka makapagsabay dito." He walks in quietly and leans on the metal wall as the doors went close. Nakapikit lang ang mga mata nya habang nakasandal. I was just wondering why he went home immediately matapos ang huling kita namin kina Aubrey gaya ng sabi ng kapatid nya. Supposed to be, sasabay naman siya sa pamilya nya pauwi dito pero he insisted na mauna na siya. Was it because of me? Because I was sorry for him? Gusto kong magtanong sa kanya pero mukhang wala siya sa mood para kausapin. Parang pagod siya eh at ayaw nya ng distorbo.

Hindi ko natanong sa kanya kung bakit sya nandito? May binibisita ba sya dito?

Napansin kong hindi siya pumindot ng floor number kaya napilitan akong tingnan siya at magtanong. "Sa anong floor number ka pupunta kuya?"

"Just the same floor as yours." Sagot nya kahit nakapikit ang mga mata nya.

I nodded. "Okay." Another state of tranquility comes in and I feel the awkwardness between us. Para akong nahihiya sa kanya sa tuwing nandyan siya or shall I say, natatakot ako sa kanya kapag wala siya sa mood kagaya ngayon. Hindi ko siya maintindihan. Minsan okay naman siya, minsan hindi. Hindi ko alam pa'no ako lulugar kapag nandyan siya. Halos hindi ako makagalaw nang maayos kapag ganyan sya. Nadala na ako sa kanya noong nasigawan nya ako. Ayokong maulit 'yon dahil natatakot talaga ako sa kanya. He can do anything kapag galit siya at wala siyang pinapalampas. Kait kapatid nya, nasisigawan ako pa kaya? Mas gusto ko na lang manahimik na lang ako pero siya naman yung nakikipag-usap. Siya naman yung nagpapakita at nangangamusta. Yung tipong ganon? Haaay ewan! Masisira na talaga ang ulo ko sa kanya!

I heared the ding of the elevator at bumukas na ito. I grabbed my luggages at tinulak ko ito palabas. Matulin na lumabas si kuya sa elevator at hindi na nagpaalam sa'kin. Ewan ko ba 'dun? Baka nagmamadali lang talaga siguro 'yon. Tsaka ha, ang dali nyang maglaho. Hindi ko na agad siya namataan. But anyway, my new condo number is 607 at iniisa-isa ko ang mga units para matunton ko ang unit ko.

"603, 604..." I murmured quietly. "605..."

I turned left and saw the two rooms. "606 and 607. Finally, I saw it." Napansin kong nakabukas ang pinto ng 606 pero hinayaan ko na. I swiped my card at bago pa ako pumasok, may narinig akong sumuka. Sigurado naman akong walang tao sa loob ng unit ko. Kakaayos nga lang nito ni mommy kaya hinayaan ko na. Baka guni-guni ko lang. Binuksan ko na ang pinto ko nang marinig ko ulit iyon. That moment, I felt worried. It was the person from the unit 606. Pinasok ko muna ang mga gamit ko at hindi na ako nakapagenjoy sa magandang unit ko at lumabas at tumayo sa harapan ng pintuan ng unit 606. Ayaw ko naman sanang makialam eh ang kaso, may feeling akong iba. Hindi ko maintindihan. There's something inside of me na tumutulak na humarap sa pintuang ito.

Papasok ba talaga ako o hindi?

Baka pagkamalan pa akong tresspasser. O magnanakaw.

I knocked the door thrice. "Hello? Do you need any help?" Walang sumagot.

"Hel..." Napahinto ako nang marinig ko ang pag-suka ulit ng naka occupy doon. Para akong naoobligang tulungan kung sino man ang nasa loob. Kinakabahan ako baka madehydrate siya o mawalan ng malay. Mahirap na di'ba? Dali-dali akong pumasok at laking gulat kong si kuya Thaddeus na nandoon sa lababo na halos walang tigil sa pagsusuka. Dali-dali kong hinagod-hagod ko ang likod nya and I screamed in horror when he held my wrist and pinned me in the kitchen island. "Ahh!" I winced in pain. As I looked at him, he was a mess, traces of puke were on his shirt and he was pale! Very, very pale! He gripped my wrist so tightly and there I realised he was so hot! I mean literally, nilalagnat siya! He stared at me like he was going to kill me. His deep, piercing stare was too way vicious. Isang tingin lang nya sa'kin, para na akong sinasaksak.