Andito ako ngayon sa swimming pool nakaupo habang nakalublob ang dalawang paa ko sa tubig. Ako lang magisa dito kaya masyadong tahimik, mabuti na rin 'yun kesa paligiran ako ng mga tauhan at maids ng demonyong 'yun, nakakapan-init ng ulo. Wala naman dito ang demonyo kaya malaya akong nakakagala dito at wala naman kaming pansinan simula nung nangyari saming dalawa.
Napatingin ako sa sugat sa braso ko. Magaling na ito dahil daplis lang naman at salamat talaga kay nanay Milya at binigyan niya ako ng ointment para di magpeklat ang sugat.
Isang linggo na ang nakalilipas magmula nung nangyari saken at simula nung gabing 'yun ay iniiwasan ko nang magtagpo pa ang landas namin ng demonyong 'yun, hindi dahil sa takot ako sa kanya o kung ano man ang pwedeng magawa niya sa akin kundi dahil baka ano pang magawa ko sa kanya na magreresulta nang panibagong away na naman at ayaw ko ng kalabanin pa siya kasi bulok ang utak niya, nakakahawa baka mahawa pa ako. Tsk.
Simula din ng gabing 'yun ay di ko narinig na pinapatawag niya ako at lately I noticed that he's been busy maybe about business coz I always see him on his business suit. He always went out early and come home either in the middle of the night or in a dawn, he never came early in the night and its favor in me because I don't really want to see his face.
May isang beses na nagsalubong kami sa hagdan nung nakaraang araw, siya paakyat, ako naman ay pababa at ang hayop na demonyo ay parang wala lang sa kanya ang ginawa niya saken dahil nilagpasan niya lang ako na parang isa lang ako ng hangin. Ang nakakainis kasi 'yung dating saken ay parang ang lakas lakas niya! Naiinis ako lalo sa kanya! At mas nagiging mainit ang dugo ko sa kanya at gusto kong mamatay na lang agad siya!
Nagiging utak criminal na rin ba ako?
Well, you can't blame if you were in my shoes. He did many things to me, so much to brought my life in threat! First, he choked me just because I shouted him. Second, he pointed me a gun on my forehead and order me to take another step and then boom! It will be my damn end! And lastly, he pointed me again his gun and right on my forehead, I shouldn't be shocked because he once did it to me but not in my fucking wildest dream that he can shoot me! And he said that was my warned! What if I continued pissing the hell out of him? Maybe I was already buried deep in the ground and worms surrounded me. That's why I searched a place here to escape in this fucking hell mansion.
"A penny for your thoughts?"
Napalingon ako sa likuran ko at dun nakita ang lalaking mukhang aso kung makangiti.
Si Trigger, siya 'yung nakakita saken sa kusina at nagbuhat papunta sa kwarto ko, mabait siya at makulit, madaldal din kaya nagkakasundo kami, isa raw siya sa MGA kaibigan ni Phoenix, 'yung demonyo.
Nakakagulat ba? Well, I was shocked too.
Nung una 'di ako naniwala sa sinabi niya kasi imposibli! Napaka! Super! Duper impossible! Ang isang demonyo? Magkakaroon ng kaibigan tulad ni Trigger? And take note MGA! So it means, he has a lot of friends out there. What comes to their mine to be friend with a son of demon?
"What are you doing here?" Tanong ko sa kanya.
He shrugged and sat beside me.
"Am I not welcome here?" Pabalik niyang tanong saken habang naglilikot ang mga mata niya.
"Why? Did I said you're not?"
Napabaling siya saken at natawa.
"What is this? A question and answered form in a question?" Nakangising tanong niya.
Tch. Nakakaasar ang mukha niya!
"Oh shut the hell up moron." Irap kong sabi sa kanya.
He chuckled.
BINABASA MO ANG
In The Arms Of The Possessive Mafia Boss (Series 1: Phoenix's Story)
De TodoMula sa pagkatakwil ng sariling pamilyar, madukot ng di kilalang mga tao, magising sa di pamilyar na kwarto at makita ang sariling nakasuot ng magandang damit hanggang sa nalamang ibenibenta na pala si Scarlet. Inisip niyang siya na ang pinakamalas...
