In The Arms Of The Possessive Mafia Boss (Series 1: Phoenix's Story)

CHAPTER 45

Hi!!!!!
First of all, super sorry sa super tagal ng update ko!!! Medyo nabusy kasi ako. Baka graduating student in SHS 'to? Hahaha! Oo! At sobrang busy ko kaya sorry na fleece👉👈. Kung maattitude ka edi don't! Hahaha.
Second, gusto ko lang malaman kung may reader pa ba ako hahaha, so after reading this chapter kindly leave a message on comment section. Anything but please don't forget to have respect.
Third, hahaha wala lang!
Oh siya! Basa na! Magenjoy kayo ah kung hindi😃🔪... Hahaha!
Enjoy reading!!!

~~~~~
Maaga pa lang ay gising na ako at dumiretso sa kusina para magluto ng agahan. Ang dalawa naman ay tulog pa. I was peacefully cooking and sometimes humming while swaying my hips sides by sides until it done. Nang matapos kong ihain ang pagkain sa mesa ay bumalik ako sa kwarto namin pero dinaanan ko muna si Zef sa kwarto niya at naabutang tulog pa rin.

Napangiti na lang ako ng makitang kung ano ang posisyon niya kagabi ay ganun pa rin ngayon. Hindi kasi malikot matulog si Zef 'yun nga lang mabilis siyang magising kapag maingay na ikinaiinit niya ng ulo.

Manang mana sa ama niya.

Nilapitan ko siya at walang ingay na umupo sa tabi niya. Yumuko ako para mahalikan ang noo niya.

"Baby..." Mahinang tawag ko sa kanya.

Nang hindi siya nagmulat ay muli ko siyang tinawag na may kasamang marahan na yugyog sa balikat. Dahan dahan ay bumuka ang mga mata niya. Sinalubong ko iyon ng ngiti.

"Morning baby..." Hinalikan ko siya sa pisngi at pinabangon.

"Morning beautiful momma..." Nakangusong bati niya sakin habang nagkukusot ng mata.

Ang kyut niya.

"Stop smiling."

Napangiwi ako. 'Yun nga lang, masungit. Ngunit di ko na lang iyon pinansin at tumayo. Inilahad ko ang kamay ko sa kanya.

"Come... Let's wake your daddy." Sabi ko na agad niya namang inabot at umalis sa kama niya.

Naglakad kami papunta sa kwarto namin at naabutang nakadapang natutulog ng mahimbing si Phoenix. Nakalingon ang mukha niya sa gawi namin kaya kita kong nakaawang kunti ang bibig niya. He's peacefully sleeping. And he's handsome.

He's my husband.

Napangiti na lang ako habang tinititigan ang maamong mukha niya.

"Momma, why are you always smiling like that po?" Napabaling ako kay Zef ng bigla siyang nagtanong.

"Is it bawal baby?"

"No but... You look creepy." Nakangiwing tugon niya pa at binitawan ang kamay ko tsaka naglakad papunta sa daddy niya at walang babalang talunan at kubabawan si Phoenix.

I heard him groan.

"Wake up daddy! Wake up.." Panggigising sa kanya ni Zef sa makulit na boses habang pinaglalaruan ang magulo niyang buhok.

"Daddy!"

"I'm already awake son." Paos na tugon ni Phoenix.

"Liar!" Singhal ni Zef sa kanya at sinabunutan siya sa buhok na ikinangiwi niya. Napangiti ako dahil ngayon ko lang nakita ang ganitong side niya. Hinahayaan niya ang anak niyang guluhin siya. "Your eyes were still close! Wake up!" Dugtong ni Zef.