"Momma! Can we go now to daddy ko? I miss him already" my son rants.
Actually, kanina pa siya namimilit na puntahan daw namin ang daddy niya at talagang 'di siya nauubusan ng dahilan. Kesyo, baka raw magtampo ang daddy niya kung hindi pa kami pupunta dun o 'di naman kaya baka daw malungkot ang daddy niya kasi wala kami dun. At kanina pa siya palakad lakad sa harap ko habang nagpupumilit na pumunta kami dun at kakatuwang nakaayos na siya. Pinaghandaan talaga.
Simula no'ng nagkita sila ng ama niya, isang linggong nakalipas, ay talagang ayaw niya nang mahiwalay dito. Kaya no'ng umuwi kami kinabukasan ay umiyak pa dahil ayaw niyang iwan ang daddy niya. Mas nahirapan ako sa pagkumbinsi dahil pati ama niya ay ayaw ring pauwiin kami. Akala niya talaga ilalayo ko ang anak niya. Tsk! If only he knew how hard headed my son is. Manang mana sa kanya na talagang pahirapan ang pagkumbinsi. Kung 'di ko pa siya binigyan ng kasiguraduhan ay 'di siya papayag na umuwi kami.
"No, Scarlet! I told you that you'll going to stay here so why leaving now?" Galit niyang tanong.
I sighed. "We'll come back, Phoenix! I'm not going to take your son away from you! I have works to do and I can't just stay here doing nothing!"
"You don't have to work, Scarlet I can give you and to our son all of your needs" giit niya pa.
Ang kulit talaga!
"I said we'll come back! What's hard in that?" Naiinis kong tanong.
"What's also hard to my words? I told you that I can sustain all your needs! You don't have to work"
"Ang tigas ng ulo mo, Phoenix!" Tumaas ang boses ko pero wala akong pakialam.
Kinuha ko ang calling card ko at binigay sa kanya.
"Oh ayan! Kung wala kang tiwala sa sinabi ko tawagan mo akong hayop ka! Bwisit!"
Nung paguwi namin kinabukasan ay agad akong sinalubong ng tanong ng tatlo pero ni isa ay 'di ko sinagot at sinabihan sila na sasabihin ko kinabukasan pero dahil naging busy ako ay 'di ko nasabi sa kanila, 'di rin naman siya nagtanong pa dahil maski sila ay nakita kung gaano ako kabusy dahil sa pagaalaga ko sa coffee shop ko at sa pagmomodel sabayan pa kay Zef.
"Baby, momma's have work today so we can't go to your daddy" I reasoned.
"No momma! I want to see my daddy!" He insist.
I groaned. "Alright! After my work! Are you fine now?"
"No! I want now momma! Please, Please! Please!" Pinagdaop niya ang dalawang palad niya habang ngumunguso.
I was happy to see how my son back to become a kid after meeting his father but I now regret because of his importunate attitude!
Mariin akong napapikit, nagpipigil ng inis.
I sighed deeply. "Baby, momma's head is hurt because you are too noisy. Can't we just go there after my work? Please baby" pagod kong sabi.
Natahimik naman siya at napatingin sakin ng matagal bago lumapit at kumandong sakin paharap at niyakap ako.
"I'm sorry, momma we'll go to daddy ko after your nalang po o bukas because I know your tired po" sabi niya habang nakatingin pa rin sakin.
I smiled as he gave up and even offered me to have rest after my work and yet sadness is visible in his eyes.
"No baby, we'll go to your daddy after my work" I smiled.
He frowned. "Pero tired po kayo"
"It's okay baby, momma can handle that so for now let's go?"
BINABASA MO ANG
In The Arms Of The Possessive Mafia Boss (Series 1: Phoenix's Story)
عشوائيMula sa pagkatakwil ng sariling pamilyar, madukot ng di kilalang mga tao, magising sa di pamilyar na kwarto at makita ang sariling nakasuot ng magandang damit hanggang sa nalamang ibenibenta na pala si Scarlet. Inisip niyang siya na ang pinakamalas...
