Elmesari

≬20≬ De Terugreis.

≬20≬ De Terugreis.

Het was een heel gedoe om Lanyar naar beneden te krijgen maar met wat slim denkwerk ging dat prima. De helft ging naar beneden terwijl de andere helft boven bleven staan. We bonden Lanyar gewoon vast aan een touw en lieten hem zakken. Voor hem was het niet prettig maar daar hadden we geen boodschap aan.

'En, wanneer dacht je te vertellen dat Lanyar en Arandur zonen waren van Unae' vroeg ik aan Maeron. Hij zat met Iolas op Nimm, ik liep er naast. Lanyar werd vast gehouden met een touw door Baran die met Kharis op een ander paard zaten. De gedachte dat ik die hele reis terug zou moeten lopen maakte me nu al moe. Ik was alleen niet de enige die moest lopen want nu Maeron erbij was moest er nog iemand lopen. Naertho liep naast Bellas en Laralytha achter ons. 

'Daar kwam ik ook pas een paar dagen terug achter' mompelde hij. 'Iets wat ik totaal niet zag aankomen en niet kon geloven eerlijk gezegd' zei hij zachtjes. Hij staarde wat voor zich uit en leek in gedachten verzonken. Ik liet hem verder met rust want hij had het niet gemakkelijk gehad volgens mij. Al die dagen, denk ik, in de Hal zitten. Je ogen niet kunnen openen of alleen naar de vloer staren. We hadden hem wat eten aangeboden en toen we hem dat gaven was het binnen een paar seconden op. Hij had dus ook nauwelijks wat gegeten.

'Maar ik ben blij dat jullie het goed maken' zei hij na een tijdje stil te zijn. Hij was aangenaam verrast dat Kharis beneden op ons stond te wachten Ik keek omhoog en zag hem glimlachen. 'En dat jij nog leeft' zei ik tegen hem. 'Als er de volgende keer weer zoiets is, stuur je alleen maar wat soldaten die kant op en ga jij nergens heen' waarschuwde ik hem. Hij gaf een kleine glimlach en bukte naar beneden om mij een kus op mijn hoofd te geven maar bleef hangen.

'Verdorie, zodra we thuis zijn berg je dat ding veilig op want dit vind ik maar niks' mopperde hij. 'Hoe ben je er eigenlijk aan gekomen?' vroeg hij vervolgens. 'Nou, nadat wij de anderen gevonden hadden kwamen we niet heel veel later de Drie tegen. Die moesten we afschudden en toen we dat gedaan hadden waren we iets de andere kant op gereden dan de bedoeling was. We kwamen bij het Vehorin terecht'. 'Het Vehiron?!' riep Maeron verbaasd uit. 'Dat ja. En toen we dichtbij het huis van de heksen waren vond ik het' zei ik.

'Dichtbij?.. Oh hier spreek ik Baran nog wel over' zei hij met een harde blik. 'Nee dat doe je niet, hij heeft mij goed geholpen. Was hij er niet dan had ik niet geweten met wie ik deze kant op zou moeten gaan. Ja met Bellas en Laralytha maar dat was niet genoeg geweest. Je houdt je mond dus tegen hem. Het enige wat je zou kunnen zeggen is dankjewel want dat heeft hij zeker verdiend'. Maeron keek me alleen even aan maar zei niks, daarna keek hij weer naar voren.

'De Drie ben je dus tegen gekomen, en je bent in het Vehiron geweest. Kholari had je het ook nog over toen je me bevrijdde' zei hij en hij keek mij weer aan. 'Ja, die heb ik ook nog gezien. Eentje veranderde voor mijn neus, de rest heb ik vanaf een afstandje gezien'. Maeron keek weer naar voren toen ik het vertelde, ik zag hem zuchten. 'Nog meer waar ik niet vanaf weet?'. 'Taurë waren we, toen we net vertrokken, ook nog tegen gekomen. Hij was niet blij omdat Unae je dus had maar hij was degene die ons kon vertellen waar we je konden vinden in de Verloren Vallei'. Daarna keek hij mij weer aan.

'Er is aardig wat gebeurd' zei hij. Oh, je moest eens weten. Dat ik een Nharhin en een Gharhin van héél dichtbij was tegen gekomen vertelde ik maar niet. Dan zou hij vragen waar de anderen waren en als ik dat zou zeggen zou hij geloof ik flippen. We liepen daarna in stilte verder al hoorde we Lanyar af en toe mompelen vanwege het doek wat hij nog in zijn mond had.

De terugreis zouden we niet door het Vehiron gaan en daar was ik blij mee. Er was kans dat daar nu meer van de Drie rond zou lopen en dan zouden we gepakt kunnen worden. Verder had ik maar één extra paar schone kleren mee genomen omdat de reis niet lang zou duren. Beide paren waren niet bepaald schoon meer en de ene was nog erger vanwege de blubber waar ik toen in terecht kwam. Omdat we daar dus niet doorheen gingen werd de reis al aanzienlijk korter.