KOLEJ

-36.Bölüm-

BONJOUR HSXHSXH 

BÖLÜM GÜNÜMÜZ PAZARTESİ OLARAK BELİRLENMİŞTİR!!!

BİR ÖNCEKİ BÖLÜMDE Kİ LİNÇLERİNİZLE BENİ ÇOK MUTLU ETTİNİZ HSDJSJ TEŞEKKÜRLER.

Bu bölmü cemredagdevirenn arkadaşımıza ithaf ediyorum. Beğenmen dileklerimle canım❤️

UMARIM BEĞENİRSİNİZ❣️

*****

Bora'dan

"tamam Arda halledicem." dedim cevap bekleyen Ardaya. Otele gider gitmez Aryayı kusturmam gerekiyordu. Vücudunda kalamazdı.

Emrenin ölümü kesinleşmişti. Onu öldürecektim. Bunu nasıl yapardı? Nasıl uyuşturucu madde verebilirdi Aryaya?

Arkadan gelen korna sesleri ile arabayı tekrar çalıştırdım. Arda birden söyleyince durmuştum. Aklıma gelen şeyle arabayı kenara çektim. Ani frenimle Aryanın öne doğru savrulduğunu görmüştüm. Canı acımış mıydı?

"Güzelim?" dedim ona dönerek. İrkilerek gözlerini açtı. Meleğimi korkutmuştum. Kemerimi çözüp yana dönerek onunda kemerini açtım. Anlamayan gözlerle bana bakıyordu. Gülümsemeye çalışarak kollarımı ona sardım.

"özür dilerim." diye fısıldadım saçlarını okşarken.

"n-ne iç-için?" dedi bana sokulmaya çalışarak. Biraz kendime çekerek kafamı boynuna gömdüm. Kendi kokusuna biraz alkol kokusu karışmıştı. Zaten o  pezevengin evinde masanın üstünde ki kadehler dikkatimi çekmişti. 

"seni koruyamadığım için, telefonumu açmadığım için, sabah sana bağırdığım için." 

Ağzından bir hıçkırık kaçarken benim gibi kafasını boynuma gömdü. Boynum bu güzel kızdan ne çekmişti be.

"ağlama." diye fısıldadım yine.

"h-hepsi ben.. Benim y-yüzümd-den." dedi kesik kesik. Hiç bir şey onun suçu değildi. Olmayacaktı da.

"Hayır güzelim senin yüzünden değil." dedim burnumu boynuna sürterek. İçimden devam ettim. 'o oruspu çocuğu Emre yüzünden.'

Biraz daha öyle kaldıktan sonra kendimi geri çektim. "gidelim." dedim kemerini takarken. Tepki vermeden arkasına yaslandı. Derin bir nefes alarak geri çekildim ve kendi kemerimi taktım. Otele doğru yol alırken otel görevlisi fatihe mesaj attım. Arada kaldığım, küçük kaçamaklar yaptığım odanın hazırlanmasını istedim. Bu akşam ordaydık ne de olsa.

Otelin önüne gelince kemerimi açıp arabadan indim. Anahtarı görevliye verip Aryanın tarafına geçtim. Yolda uyumuştu. Eğilip kemerini açtım ve yavaşça uyandırmamaya dikkat ederek kucağıma aldım.

"hoşgeldiniz Bora bey." dedi fatih beni kapıda karşılayarak.

"oda hazır mı?" dedim asansöre yönelirken. Arya uyuduğu için sorun olmazdı.

"evet efendim dediğiniz gibi her şey hazır." başımı sallayarak kapısı açılmış asansöre bindim. İnen Bi kaç kişi anlamaz gözlerle kucağımda uyuyan Arya ve bana bakarken göz devirdim. Sanki ne?

Asansör şansa tamamen boşlamıştı. Hızla içeri girip Aryayı tek koluma tutarak çıkacağımız katın düğmesine bastım.

Tekrar pozisyonumuzu düzelterek Aryanın yüzüne baktım. Rahatsız bir uyku uyuduğu belliydi. Yüzü buruş buruştu. Ama bu hali ile bile çok güzeldi. Benim güzeldimdi. Benim (!)