KOLEJ

-22.Bölüm-

Höllee!
Nasılsınız canlarımmmm??
Beni soracak olursanız iyim...

UMARIM BEĞENİRSİNİZ😍

Multi;çok hoşuma giden bir resim..

Sabah güne enerjik başlamıştım. Alarm çalmadan 20 dakika önce kendim kalkmış hazırlanmış kızları da çok coşkulu bir şekilde kaldırmıştım. Tabi Ece'den yastık, Sıladan ağzı alınmayacak küfürler yemiştim. Orası ayrıydı.

Okul bahçesine girince bakışlarımı direkt olarak çardağa çevirdim. Erkekler hala gelmemişlerde. Bizde gidip oturduk.

"nerde bunlar ya?"

"gelirler birazdan."

Ece ve Sılanın arasında geçen kısa diyalogtan sonra sessiz kalarak mal mal okula girenleri, saçma sapan hareketleri yapanları izledik.

Kapıya doğru bakarken içeri giren Boralarla gülümsedim. Biraz daha yaklaşınca gördüklerime ayağa kalktım.

Boranın gözü morarmıştı ve dudağında yara vardı. Hızla ona doğru ilerlerken Mert ve Ardaya baktım onlarda bişey yoktu ama Bora..

Önünde durunca o da durdu. Bakışlarım morarmış gözüne takılı kalırken gözlerim dolmuştu. Canı acımıştı. Dudaklarına bakınca öpme isteğiyle dolup taşsam da kendime engel oldum.

"n-ne oldu sana?" sesim titremişti.

"yok bişey." diyerek elimden tuttu ve yürümeye devam etti. Hızla elimi çektim. Nasıl bişey yoktu? Benimle dalga mı geçiyordu?

"Bora ne oldu?"

"yok bişey dedim ya." dedi Biraz yüksek sesle. Okulun ortasında elbette kavga etmiyecektim. Bi kaç kişinin bize baktığını görmüştüm.

"Gözün... Gözüne ne oldu?" dedim. Sanırım ağlayacaktım.

Dolu dolu gözlerimi görünce derin bir nefes aldı. Elimi kaldırıp yavaşça morarmış gözünün üstende gezdirdim. Buz falan koymamız gerekiyordu.

"Ben iyiyim güzelim." dedi biraz geri çekilerek ve gözüne dokunduğum elimi alarak tuttu. Tekrar yürümeye başladık. Çardağa doğru giderken ağladım ağlayacaktım. Ne olmuştu? Kim yapmıştı? Kavga mı etmişti? Peki Arda ve Merte neden bişey yoktu?

Oturduğumuzda kimseden ses çıkmıyordu. Zaten benim dolu olan gözlerim de cabasıydı.

Anladığım kadarıyla Boranın kaş göz işaretleriyle bizimkiler kalkıp okula girdiler. Yanlız kalmıştık.

"güzelim?"

"hı?" dedim ona dönmeden. Tekrar yüzünün o halini görürsem ağlayacaktım.

"bana bakar mısın?" sesi çok uysal çıkıyordu. Beni yatıştırmak istediği belli oluyordu.

Yavaşça ona döndüm. Yan yana oturuyorduk zaten. Gözlerim tekrar gözlerine değdiğinde dediğim şey olmuştu. Bi damla gözyaşı süzülüp kucağıma düşmüştü.

Bora gözyaşımı elleriyle silerken ona bakıyordum.

"hşşş. Ağlama." diyerek beni kendisine çekmeye çalıştı. Çalıştı diyorum çünkü ona engel olmuştum. Kollarından iterek gözümdeki yaşları hızla elimin tersiyle sildim.

"ne oldu? Neden bu haldesin?" kim yaptı sorusunu da soracaktım elbette ama önce öğrenmem gerekiyordu.

"kavga ettim Arya. Dikkatsizliğimden böyle oldu işte." dedi sonunda açıklama yaparak.