KOLEJ

-35.Bölüm-

BÖLÜM SONUNDA Kİ AÇIKLAMAYI OKUYUN!! (çoğunuz okumayacak ama gerçekten önemli)

Merhaba,
Nasılsınız?

Valla küfürlerinize hazırım fjfjjf

Bu bölümü izmirtf adlı okuyucuma ithaf ediyorum. Beğenmen dileklerimle kuzum ❤️

UMARIM BEĞENİRSİNİZ❤️

Multi;Bölüm şarkımız

*****

Neden böyle hissediyordum? Neden Boraya ihanet ediyormuş gibi hissediyordum? Neden neden neden?

"girsene." dedi evin kapısını açan Emre ve yana kaydı. Gülümsemeye çalışarak içeriye doğru bir adım attım. İçimde öyle kötü bir his vardı ki anlatamazdım. Yanlış bişeyler vardı. Ben yanlış yapıyordum.

"Sen salona geç ben içecek bişeyler getireyim." başımı salladım ve salon olduğunu tahmin ettiğim yere doğru ilerledim. Doğru tahmin etmiştim. Salonu temiz ve iç açıcıydı. Beyaz ve altın sarısının hakim olduğu salon sade ama şıktı. Bir kadın eli değdiği belliydi. Bu fikirlerin Emreden çıktığını zannetmiyordum.

 Çantamı koltuğun üstüne bırakarak oturdum. Üstüm de hala Boranın sweati vardı. Yani onun ve benim kokumun karışımı...

"ne içersin?" içeriden bağıran Emre ile yerimde dikleştim. Küçük bir ürperti sarmıştı bedenimi.

"farketmez." diye yüksek sesle konuştum. Sakin olmalıydım. Alt tarafı (!) Emrenin boş olan evindeydik. Hem kendim kabul etmiştim gelmeyi. Şimdi ne saçmalıyordum?

"al bakalım." Emrenin sesini duyana kadar geldiğini görmemiştim. Getirdiği şeye bakınca içki olduğunu gördüm. Ya Bi iki kere denemiştim ama tadını sevmediğim ve rahatsız ettiği için bir daha kullanmamıştım.

"hafif merak etme."

"teşekkür ederim." diyerek elinden aldım. Hemen yan tarafıma uzağa oturdu. Sanırım rahatsız
olduğum anlamıştı.

"ne yapmayı düşünüyorsun?"

İçkimden bir yudum alarak ona döndüm. Tadı güzeldi cidden. Daha önce denemediğin bişeylerdendi.

"bilmiyorum. Kendimi nasıl affetirebilirim bilmiyorum." dedim kadehin kenarı ile oynarken.

"bulursun bişeyler ya merak etme."

Umarım diye geçirdim içimden umarım...

Aramızda sessizlik oluşurken bir yudum daha aldım içkimden. İnsanın içtikçe içesi geliyordu.

"Emre?" dedim sessizlikten sıkılarak.

"efendim."

"Boranın sana düşman olma sebebini biliyorum ama sen? Yani sen neden ona düşmansın?" Bu soru uzun zamandır aklımdaydı. Merak ediyordum ama Boraya soracak kadar cesaretim yoktu.

"Bir sebebi yok." inandım mı? Tabiki de hayır.

"inanmalı mıyım?" dedim tek kaşımı kaldırarak. Derin bir nefes alıp kadehinde ki içkiyi kafasına dikti ve ardından konuştu.

"zamanı gelince anlarsın."

*****

1 saat sonra...

Sadece küçük bir kadehle sarhoş olabilir miydim? Olamazdım. Tamam içki çarpardı ama bu kadar değil.

"başım dönüyor." diye mırıldandım ağzımın içinde. Dilim dönmüyordu sanki.