KOLEJ

-21.Bölüm-

Hello!
Nasılsınız canlarımmmm?

Bölüm ithafımız pubgici arkadaşımıza. Yorumlarınla beni çok mutlu ediyorsun😍

UMARIM BEĞENİRSİNİZ❤️

Multi;Bölüm şarkımız

Otobüse binerken moralimi çok bozuktu. Kim yüzünden ya da neden mi? Sinem malı yüzünden çünkü Bora ile sevgili olduğumuzu öğrenmişti. Aslında herkes öğrenmişti. Hatta bazı mallar yeni görmüş gibi hareketler yapıyorlardı. Ağız burun dalmak istiyordum onlara ama ve lakin Bora bey izin vermiyordu.

Sinem Borayla ısrarla konuşmaya çalışıyor onun yakınında dolanıyordu. Bunu Boraya söyleyince de umursamadığını ve benim de umursamamam gerektiğini söylemişti. Nasıl umursamazdım Allah aşkına sonuçta eski sevgiliydiler.

Sıla Ardayla, Ece Mertle otururken ben Bora ile oturuyordum. 'zaten öyle olması gerekiyor' diyen iç sesime hak verdim. Zaten böyle olması gerekiyordu.

Boraya kırgın olduğum için azıcık küsmüştüm. Sinemi dövmeme izin vermiyordu. Bir de umursama diyordu her seferinde ama ben umursuyordum.

"küs müyüz?" kulağımın dibindeki Boranın sesiyle yerimden sıçradım. Cama dönük bir şekilde yolu izlemeye daldığım için bir anda sesini dibimde hissetmem korkutmuştu. Omuz silktim. Yani azıcık (!) küs olduğumu belli etmiştim.

"peki. Seni öpersem barışır mıyız?"

"cık."

"hmmm. Deniyelim ama." dedi ve ne olduğunu anlamadan Boranın dudaklarını yanağımda hissettim. Midem de kelebekler uçuşurken kalbim normal hızının iki katına geçiş yapmıştı.

Aklıma gelen fikirle ona döndüm. Tabiki de barışmamıştım. Ama yapacağım şeye izin verirse barışabilirdim belki.

"Bi şartla barışırm?"

"neymiş?"

"telefonunu bana verirsen görürsün."
Dedim ve elimi uzattım. Elime baktıktan sonra cebinde ki telefonu elime verdi.

Heyecenla alıp açtım. Şifre isteyince Boraya baktım.

"7917"dedi.

Hemen girip kamerayı açtım.

"ne yapacaksın çok merak ediyorum" dedi Bora saçımı kulağımın arkasına iterek. Temasıyla derin bir nefes alıp işime döndüm.

Boranın elini tutup parmaklarımı parmaklarına geçirdin ve ellerimizin resmini çektim. Ne yapacağımı anlamıştı sanırım. Ama ses çıkarmadı. Tabi çıkaramaz çünkü ben haklıyım. Yaşasın hanımcılık.

Fotoğrafı biraz kırpıp biçtikten sonra instagrama girdim ve fotoğrafı paylaştım.

"Şimdi oldu." dedim ve telefonu ona uzattım. Gülerek aldı. Hazır gülmüşken barıştığım belli etmek istercesine dudaklarımı gamzesine bastırıdım. Hareketimle gamzesi daha çok derinleşirken dudaklarımı çektim.

Kolunu omzuma atıp beni kendisine daha çok çekti. Bende yerimi bulmuşçasına göğsüne sığındım. İşte huzur...

*****

Saçlarımdaki baskıyla uyanırken Boranın kokusu burnuma geldi. Hala ona sarılı vaziyette yatıyordum. Başımdaki baskı da Boranın dudaklarıydı.

İstemeyerek de olsa başımı kaldırdım. Boraya parlayan gözlerle bakarken onun kaşları çatıktı. Üstüme bakıyordu. Neden sinirlendiğini görmek için bende başımı eğdim. Giydiğim bluz'ün kolu aşağı doğru çekilmişti ve omzum biraz (!) fazla açılmıştı. Hızla onu düzeltip tekrar Boraya baktım.