KOLEJ

-23.Bölüm-

Öncelikle merhabalarrrr
Nasılsınız?

UMARIM BEĞENİRSİNİZ❣️

Bölüm ithafımız unicornnisa8880 arkadaşımıza. Umarım beğenirsin kuzum❣️

1 hafta sonra

Bir hafta da değişen tek şey Boranın yüzünün daha iyi bir hal almasıydı. Hergün düzenli bir şekilde krem sürüyor, şiştiği zaman buz tutuyordum.

Halinden çok şikayetçi olsa da cırlamalarım sayesinde halletmiştim.

Sabah her zaman ki gibi kalkmış  hazırlanmış okula gelmiştik. Bora benim geldiğimi görünce kollarını açıp kocaman gülümsedi. Gamzeleri o kaaar güzel görünüyordu ki. Kaşlarımı çatarak etrafıma baktım. Bazı kızlar hayran hayran izliyordu. Gel de kıskanma. Gel de bu kızların ağzına sıçma.

Hızla kolları arasına girerken kızlara nispeti sonraya bıraktım ve kokusunu içime çektim. Boynumu kondurduğu öpücükle kıkırdadım ve geri çekildim. Boynumdan tikim vardı. Bora da ısrarla orayı öpüyor beni huylandırıyordu.

"Günaydın yenge ve baldızım 2."

"günaydın Mert. Yine formundasın."dedim Boranın kolunu tutup yanıma oturması için çekiştirirken.

" her zaman yengecim. "dedi göz kırparak ve Ecenin yanağını öptü.

Bugün günlerden pazartesi olduğu için hepimizin gözünden uyku aktığı belliydi. Hafta sonu hiç bişey yapmamıştık. Kızlarla bilgisayardan dizi izlemiş abur cubur tıkınmıştık. Bir de erkeklerle - bizim ısrarlarımızla - basketbol sahasına gelmiştik. Erkekler kendi arasında oynarken bizde sahanın iç kısmında oturmuş onları izleyip dedikodu yapmıştık.

Zil çalınca hep beraber ayaklandık. Bora ellerini ellerime kilitlerken gülümsedim ve yürümeye başladım.

Babamın işleri nedeniyle taşındığımız yer beni dünyanın en mutlu insanı yapmıştı. Antalyada ki evimizden gözyaşı dökerek ayrılmıştım ama burda bu şekilde mutlu, huzurlu olacağımı bilseydim asla ağlamazdım.

Sıramıza oturduğum da çantamı bırakıp başımı sıraya koydum. Uykusuzluktan ölebilirdim.

Boynum da hissetğim baş beni her zaman ki gibi huylandırırken yerimden kıpurdandım. Ama hala Bora başını çekmemişti.

"uyuyacak mısın?" nefesi boynuma çarparken gelen ürpermeyle titrediğimi hissettim.

"Evet uykum var." diye mırıldandım.

"sonsuza kadar böyle kalabilirim." eridiğimi hissettim Bi an için. Bu nasıl güzel bir cümleydi. Bende onunla böyle bir ömür kalabilirdim.

"bende" dedim. "bende kalabilirim."

Dudaklarını boynumdan sürterek elmacık kemiğime götürdü. Tüy kadar  yumuşak bir öpücük kondururken titrek bir nefes aldım. Bi dokunuşuyla bile heyecanlanırken bu tarz hareketler beni kalpten götürüyordu.

"aile var amk aile var." Mertin arkadan gelen sesiyle sınıfta olduğumuzu hatırladım ve Borayı yavaşça ittim. Utançtan kıpkırmızı olduğuma emindim. Başımı tekrar kollarıma gömerken bir daha uyanmamak istedim. Bora ise hiç istifini bozmadan Merte laf yetiştiriyordu. Bence Mert haklıydı. Sınıfın ortasında olacak iş mi yani?
'halinden memnun olduğun halde hoşuna gittiği halde Borayı suçlama' ya iç ses sen kimin tarafındasın? Borayı değil beni destekle.

"sanane oğlum sevgilimi öpmez miyim?"

"öp kardeşim öp ama kamuya açık alanda öpme. Gerçi öpmüyordun resmen kızı vakumluyordun." ah Mert ne demişti öyle?