KOLEJ

-1.Bölüm-

MERHABA ARKADAŞLAR BU BENİM İLK KİTABIM UMARIM BEĞENİRSİNİZ❤
OY VE YORUMLARINIZI BENDEN ESİRGEMEYİN🙏

Başlama tarihini buraya bırakabilirsiniz^

İlk bölümler biraz klişe ve saçma gelebilir kusura bakmayın acemi zamanlar🖤

Billie Eilish,Khalid-lovely (bölüm şarkımız)

Odama son kez bakıyordum gözlerim dolu dolu.Çünkü bir daha dönmeyecektik buraya.Babamın işleri sebebiyle oturduğumuz Antalyadan İstanbula taşınıyorduk temmeli.Orda yeni bir hayata başlayacaktık.Yeni bir okul,yeni bir ev,yeni arkadaşlar,yeni bir şehir,yeni bir hayat beni bizi bekliyordu.

"Kızım hadi seni bekliyoruz" annemin bağırma sesiyle son defa bu sefer gerçekten son defa odama baktım ve gözlerimi silip aşağı indim.

Babam valizlerimizi arabaya önceden yerlestirdigi için uğraşmadık.Anneme baktığımda gözleri benim gibi yaşlıydı.Hemen gittim ve kocaman sarıldım.Babamda kollarını bize dolayınca yine abimin eksikliğini hissettim ama anın tadını çıkardım.Abim Buğra yurt dışında okuyordu bu yüzden nerdeyse 9 aydır göremiyordum.

"Orda da çok mutlu olacağız"dedi babam.
"Inşallah"dedi annem.Bense sadece kafamı salladım çok üzgündüm.Tamam burda arkadaşlarım yoktu pek ama bahçemizde yada kapının önünde beslediğim köpek ve kediler benim dostlarım arkadaşlarımdı.Onları babama ısrar ederek bir hayvan koruma derneğine yollamıştık.Emindim ki orda da onlarla çok güzel bakacaklardı.

Ayrıldıktan sonra kendimi direkt olarak dışarı attım.Soğuk hava tenimi ürpertirken hırkama biraz daha sarıldım ve arabanın arka koltuğuna geçtim.

Annemle babamda binince hazırdık.Ve yola koyulduk.

Kulaklıklarımı takmış hayranı olduğum Billie Eillish'in lovely şarkısını dinliyordum.Bana çok huzur veriyordu ve içimi ürpertiyordu nedensizce.

Bir yerde mola verdik.Babam restoranta geçince peşinden bizde gittik.Garson gelip menüleri masaya bıraktı ama bakma gereksinimi bile duymadan 'iskender' dedim.Annemlerde ne yemek istediklerini söylediler.

"Baba okula ne zaman başlıcam?"dedim esnerken elimi ağzıma kapattığım için son kelimeler boğuk çıkmıştı.

"Güzel yavrum pazartesi başlayacaksın ama yurtta kalacağın için pazar günü gidecez."dedi.Ben başımı sallarken telefonum çaldı.Kimin aradığına baktığımda abim arıyordu.

'Yakışıklı prensim arıyor...'

Hemen açtım ve kulağıma koydum.
"güzelimmmm"dedi abim yorgun sesiyle m'leri uzatarak.Benimle böyle konuşmasına bayılıyordum ve oda bunu biliyordu.

"Yakışıklı prensimm"dedim bende m'leri uzatarak.

"Nerdesiniz vardınız mı İstanbula?"dedi.Göz devirdim her zaman ki gibi.Nasılsın iyi misin faslını direkt olarak geciyordu ama ben sevmiyordum böyle ve yine onu gıcık ettim.Abilere şiddete devam gençler...

"Bizde bir mola verdik işte abicim yemek yiyoruz sen ne yapıyorsun?"dedim kıkırdayarak annemle babamda gülümsüyordu biliyorlardı abimi sinir ettiğimi.Abim derin bir nefes aldı ve güldü.

"okuldan yeni döndüm güzelim yatıyodum.Çok yorgunum."dedi abim zaten anlamıştım sesinden yorgun olduğunu."tamam abicim sen dinlen bizde yemek yiyorduk zaten istanbula varınca ararım"dediğim sırada yemeklerimiz gelmişti.İskenderi görünce gözlerim ışıl ışıldı resmen.

"tamam güzelim görüşürüz annemlere selam söyle."

"söylerim görüşürüz yakışıklı prensim"dedim.Telefonu masanın üstüne bıraktım ve yemeğime adeta daldım.O kadar acıkmıştım ki hızlı hızlı ve büyük lokmalar şeklinde yiyordum.Annemin kınayan gözlerini görünce biraz yavaşladım.Mallesef annemden çok korkuyordum.Annesinden korkmayan da ne bilim yani...