KOLEJ

-44.Bölüm-

Ayyy selamlar fhdhd

Nasılsınız bakalım??

Diğer bölüme gelen yorumlarınız için çoook teşekkür ederim💙

Bu bölümü 111svlyz arkadaşımıza ithaf ediyorum. Beğenmem dileklerimle kuzum💜

İyi ki doğdun güzellik SahneOnurun_ (inşallah doğrudur. Geçmişse geçmiş doğum günün kutlu olsun djdjdj)

Küçük bir sorum var size. Hangi şehirden okuyorsunuz? Yazın bakalım💜

Düzenlemeden atıyorum yanlışlarımı söyleyin🖤

Bu arada 4332 kelime haa jdjd

Neysee hadi bölüme geçin bakiim djfnfnc

İnstagram: sevdanasayy

*****

Bora'dan

Bacağımda hissettiğim ağrı ile uyanırken ilk başta nerde olduğumu anımsayamadım. Tavanla boş boş bakışırken belime sarılı kolları farketmem uzun sürmedi.

Bedenime koala gibi yapışan Arya hareket ederken bacağıma vurmuştu anlaşılan. Fazla dağınık yatıyordu hanım efendi.

Uyanmamasına dikkat ederek biraz ona doğru döndüm. Yüzüne gelen saçları çekerken anlına minik bir buse kondurdum.

Dün gece karın ağrısından uyuyamamıştı. Bi uyuyup bir uyanmıştı. Eh haliyle bende.

Ağlamalarına dayanamayarak hastaneye gitmek için ısrar etsem de kabul etmeyip, ağrı kesici içmişti. Bildiğim kadarı ile ağrı kesici iyi gelmiyordu ama Aryanın canının yanmasından kat be kat iyidi.

Ağrı kesiciden bi yarım saat sonra ağrısının yavaş yavaş geçtiğini, yüzündeki rahatlama ve ağlayışının durmasından anlamıştım.

Daha sonra ise kafasını boynuma gömerek uyumuştu. Ve hala o uykusundaydı.

Burnuna da minik bir öpücük kondurdum. Uyurken bile güzel ve tatlıydı.

Bakışlarım komidinin üzerinde ki saate takılırken kurduğum alarmdan yarım saat önce uyandığımı gördüm. İfâde vermek için karakola gitmem gerekiyordu. Umarım sadece ifade ile kalabilirdi...

Karakoldan sonra ise Aryayı alarak güzel bir mekânda kahvaltı yapmayı planlıyordum. Bugün okulu ekme günüydü. Hem dün gece yorulmuştuk hem de benim ifade olayım ve Aryanın hasta olması bahanemiz olacaktı.

Aryanın belimde ki kollarını yavaşça çekerek yataktan doğruldum. Sevim sultan beni burda görse ayvayı yemiştim.

Üstünü güzelce örtükten sonra komidinin üstünde ki telefonumu da alarak kapıya doğru yürüdüm.

Kapı koluna uzanmıştım ki Aryanın sesini duydum.
"Bora?"

Ona dönerek gülümsedim. "Günaydın güzelim."

Yataktan doğrularak "Günaydın. Saat kaç? Okula geç mı kaldık yoksa?" Dedi.

"Saat sekiz güzelim. Bugün okula gitmiyoruz."

"Ama neden ki?" Masumca sorduğu soru beni gülümsetirken yatağa doğru yürüdüm. Ne de olsa zamanım vardı ve erken kalkmıştım.

Yatakta yanına oturarak kendime doğru çektim. "Karakola gitmem gerek."