One Damn Shot of a Lifetime [COMPLETED]

Epilogue

"ASHER!"

Ang lakas na ng tawag ni mama sa kanya.

"I'm coming!" Dali dali siyang tumakbo pababa ng hagdan suot suot ang toga niya.

"Kahit kailan ang tagal mo mag-ayos! Kahit sa sarili mo'ng graduation late ka parin!" ayan tuloy napagalitan siya ni mama.

"Aish! Let's just go okay?"

I can't believe na ga-graduate na ang kuya ko. Omg next year senior na ako. My very last year in high school. Parang kailan lang freshman pa ako at hate na hate ko pa ang grupo nila Asher. Look at me now parte na ako no'n.

Nagdrive nalang kami papunta sa school. Pag datin namin do'n buti nalang hindi pa nag start ang program. Nakita ko sila Zane do'n sa may isang corner at tinatawag nila ako. Lumapit ako sa kanila, nandito din sila para tignan na gumraduate ang magaling nilang kaibigan.

"Cath! We saved you a seat!" tawag ni Cayden sa'kin at tyaka umupo ako sa bakanteng upuan. Sila palang tatlo ni Zane at Zayden ang nandito. Maya-maya lang ay nakita ko sila Giovanni at Caius papalapit din sa kinaroroonan namin. As expected agad umupo si Caius sa tabi ko.

"Hi Cath!"

"Hey Caius."

"So ga-graduate na ang kuya mo. Pano ba 'yan? Wala ng mag babantay sa'yo kapag nag college na siya."

"Hindi ko naman kaylangan ng taga protekta sa'kin. Kaya ko naman abg sarili ko. Pero kilala ko 'yang kapatid ko, kahit mag college 'yan alam ko na hindi 'yan lalayo sa'kin."

Medyo napahaba ang kwentuhan namin dahilan na hindi namin namalayan na tinatawag na ang mga graduates.

"Nga pala, where's your stupid boyfriend?" inilibot ko ang paningin ko sa paligid pero hindi ko siya mahagilap.

"I told you when he leaves you alone, You're mine for the taking."

Sabi niya tyaka tumawa. Baliw talaga. Wala pang minuto na sinabi niya 'yon, nagulat kami nang may humila sa upuan ni Caius dahilan para mapalayo siya sa'kin.

Speaking of the devil.

"You're not going to be lucky Sollivan."

Said the guy that dragged Caius away from me. Agad siya nag-lagay ng panibagon upuan sa tabi ko at tyaka umupo ro'n. Para siyang kabute na sumusulpot nalang bigla. Hindi na ako umangal, masaya lang ako na nandito na siya. Habang ang Caius naman umuusok ang ulong sa likod ko. Huhu sorry Caius.

Ilang minuto ang lumipas at tinawag si Asher para mag-bigay ng inspirational speech. Hindi ko nga inakala na mapipili siya r'on eh. Marunong ba mag speech 'yung kapatid ko na 'yon? Nakita ko siya nakatayo sa harap naming lahat hawak-hawak ang isang microphone.

"So I did't take many sleepless nights just to make an inspirational speech for you guys." panimula niya. Parang nagulat naman ang mga tao sa sinabi niya. Sinasabi ko na nga ba eh, hindi 'yan narunong eh.

"Ayaw ko mag puyat noh, baka mag ka wrinkles ang baby face ko." kahit kailan talaga ang hangin niya.

"Pero hindi ako nakatayo dito sa harap niyo ngayon to give you some bullshit inspirational speech. If you want to go to college then go man, and if you don't then don't. Take whatever path you wanna choose, make mistakes, fall down, but the important thing is you don't give up, ganyan naman talaga ang buhay eh. There is no certain path that will assure you of a great future because you will be the one who will make your future happen." psh liar. Sabi pa niya hindi daw siya mag iinspirational speech eh ano 'yang ginagawa niya?

"I'm just here to talk about the memories. Bad things and good things already happened. As much as we want to get out there and move on to college, let's take time to think of the memories. Alchemy university is the place where we grew, where we made company and allies, this is where we made and lost very close friends." makahulugan niyang sabi. Alam ko kung sino ang tinutukoy niya ro'n at hindi ko naman mapigilan na mapangiti.