One Damn Shot of a Lifetime [COMPLETED]

Chapter 52: Phantom and Reality

** CATH'S POV **

"Cath..."

I heard someone called out to me.

"Hey, wake up..."

There it is again.

I slowly opened my eyes at may magandang lalaki agad na bumungad sa'kin.

"hey quit being a sleepy head! You're missing all the fun!" masigla niyang sabi at hinila ako palabas ng tent.

"What the hell Quin! Naantok pako eh!"

Pagka labas namin ay nakita ko na nasa hill kami. 'Yung hill na nag camping kami nila Asher. Pero at this moment nag ca-camping din kami. Para akong maiiyak na makita na andito kami. I see everyone, we're here at kompleto kami lahat. They're all here... Laughing and talking, anjoying the beautiful sunset as they roast marshmallows on the bonfire.

"C'mmon Cath! Joing us!" Cayden called out to me and agad ako umupo sa isang bakanteng upuan.

"Ayieee! Tabi silaaa!" napalingon ako sa tabi ko at nakita ko si Axel. Agad ko naramdaman uminit ang mga pisngi ko. Inilayo ko agad ang upuan ko mula sa kanya at nag tawanan sila. Tae, mukha na atang kamatis 'tong mukha ko ngayon.

"Ang OA kung maka usog kala mo naman type kita!" reklamo ni Axel sa ginawa ko.

"Hindi din kita type no, hello!" ganti ko sa kanya at inirapan ko siya.

"Sungit! Porket maganda!"

"Hala! Maganda ka daw Cath oh!" pang-aasar pa ni Zane.

"Hindi! Hidni 'yon ang inig ko sabihin!" nanlalaban pa si Axel.

"Wag na bro, nadulas na dila mo eh!"

Biglang namula si Axel at nag tawanan sila lahat. This is nice... I mean not the teasing pero ang vibes. Masaya lang, walang gulo, walang sakit, at walang kalungkutan. Masaya ako pero hindi mawala ang feeling ng pagka-lito. Hindi ko alam kung bakit may pumasok sa sisip ko na sakit at kalungkutan. Nababaliw na ata ako.

Bakit ba ako malulungkot? Eh andito sila. Kompleto kami, at walang bakas nang kalungkutan oh sakit ang meron kami ngayon pero bakit parang hindi ito tama?

"Are you happy here Cath?" bigla akong tinanong ni Quin at nag tataka ko siyang tinignan.

"Of course I'm happy! Bakit naman hindi? Eh andito kayo." tumatawa ko pang sabi. Pero tinignan niya ako na may seryosong mukha.

"Even if this is all a fantasy?"

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. What? What does that mean? Is none of this real? Natigilan ako nang nag iba ang paligid. The scene of the camping site slowly faded away and I found us in standing near a swimming pool.

Why does this scene looks so familiar?

"Do you remember this place?" Quin asked.

"No. I mean yes? Argh! I don't understand!" frustrated ko na sabi at naiinis ako. I can feel that this place is familiar but I can't remember!

"This is the place we last embraced."  dagdag pa niya.

Parang malamig na tubig ang binuhos sa'kin nang biglang bumalik ang mga alala sa lugar na 'yon.

My sweet girl..

Idiot! Why did you do that?!..

I promised to protect you..

I love you..

Your reality and my phantom will never again cross path...

Everything came back to me na parang time lapse. I was still so confused of what's happening. While I tried to process things in my head I felt my tears dropped down from my eyes.