One Damn Shot of a Lifetime [COMPLETED]

Chapter 43: Monstrosity Revealed

*knock*

*knock*

Dali dali ako tumakbo papunta sa pinto. Tangina nag luluto pa ako eh, wala namang nagpasabi na may bibisita ngayon.

"Ano kaylangan mo?" sagot ko d'on sa kumakatok.

"Grabe ang sungit mo sa'kin ha." tumatawa niyang sabi at ginulo ang buhok ko.

"Eh ano nga? sumusugod kalang dito sa condo ko na walang pasabi."

"I thought you and could have a drink. Tadah!" energetic niyang sabi at inilapag ang isang ice box ng beer.

"Ano meron?"

"Oh c'mmon hindi pa tayo nakapag hang out mula n'ong lumipat ka dito. It's been three months Cath, at isa pa friends na naman tayo diba?"

"Caius I don't have friends." walang emosyon ko na sabi at nag bago naman ang expression ng mukha niya. Para siyang na lungkot na ewan.

"Bakit ba napaka sensitive topic ang friendship para sayo? May mga kaibigan ka naman sa pilipinas at bakit ayaw mo kami idag-dag sa kanila?" I saw a slight melancholy on his face.

"Because I know what real friendship is, and I don't know if you do, at kapag nakapasok ako sa buhay ng isang tao, wala na akong ibang dala kundi gulo. Ayaw ko na makasakit ng tao Caius, at ang mga kaibigan ko sa pilipinas ay matagal na ako'ng kinalimutan." My heart ached as those words spat out of my mouth.

"Fine, if ayaw mo sabihin okay lang. Basta I just want you to know na tinuturing ka na namin na kaibigan even when you don't look at us the same way." natigilan ako sa sinabi niya. Now I feel bad, do I really distant myself to those people who'd only intent is to reach out to me?

"Just give me that beer!" sabi ko at kumuha ng beer sa ice box. Tumawa lang siya at umupo kami sa sofa.

Caius had been the first person to approach me here. He gave me company and ever since ay dikit na siya ng dikit sa'kin. Caius is a great guy, he is always willing to help me in everything, mahilig siya mag patawa, tapos he always knows what to say. Ewan ko ba anong nakain ng lalaking 'to, kulang nalang dito siya tumira sa condo ko sa sobrang dikit eh. Pati sila Kaliester nawe-weirdo na sa kanya.

~~

"Cath..."

I heard the slight whispers of someone. But everything was dark, wala akong makita.

"Catherine..."

There it is again.

"Hrrmmm" I slowly opened my eyes and I saw a handsome face staring back at me. Napakalapit niya sa mukha ko, I glanced down and saw that he was shirtless. I was on the bed at nakita ko na naka bihis na ako at ang mga damit ko kagabi ay naka kalat sa sahig.

"Hey breakfast is ready."

"WHAT THE HELL ARE YOU DOING HERE?! PANO AKO NAKA RATING DITO?! SINO NAG BIHIS SA'KIN?! OMG MAY NANGYARI BA KAGABI?!" I was fucking frantic as the situation sank into my brain.

"Hey calm down! Sa couch ako natulog! At walang nangyari I swear!" pati tuloy siya nag panic dahil sa reaksyon ko.

"Bakit naka hubad ka?! Bakit naka bihis na'ko?! Bakit nasa kama na ako?! AHHH at bakit andito ka pa?!"

"Excuse me Catherine! Naka hubad ako kasi sumuka ka sa damit ko kagabi! At ikaw mismo ang nag bihis sa sarili mo at pinag tatapon mo lang sa paligid ng kuwarto ang mga hinubaran mo! At pinatulog kita sa kama kasi lasing na lasing ka na!" Caius screamed at my face. I immediately felt my cheeks burn.

What the hell?! Ano bang kahihiyan ang ginawa ko kagabi?! Sumuka ako kang Caius?! Shet nakakahiya ka Catherine.

"Ano pa ba ginawa ko kagabi?!"