YİNE SEVEBİLİR MİYİM?

28.BÖLÜM

iyi okumalar

Nerdeyse 3 buçuk ay olmuştu. Eylem ve Bora eksiksiz her kontrolü yaptırıyordu. Hatta bazen fazladan gittikleri bile oluyordu. Doktor, 4 aylıkken bebeğin cinsiyeti belli olur dediğinden dolayı ikisi de 4. Ayın gelmesini heyecanla bekliyordu. Eylem'in göbeği şişmişti bu hâline Eylem aynadan kendine bakıp üzülse de Bora için bu fazlasıyla huzur verici birseydi.

Bora bazen eve geç geliyordu. Ama uzun zamandır eşini fazla yalnız bırakmamak için erkenden geliyordu. Zaten sabah, kızlar yanından ayrılmıyordu.

Yine erkenden eve geldi. Kapıyı kendi anahtarıyla açıp, içeriye girdi. Kızların bugün erken gittiğini biliyordu salona girince gözleri koltuğun üstünde elinde kumandayla uyuya kalmış eşine takıldı. Öyle masum görünüyordu ki!
Elinden neredeyse düşecek olan kumandayı alıp, sehpanın üzerine koydu. Eylem'e hiç dokunmadan, banyoya girip kısa bir duş alıdı ve tekrar Eylem'in yanına indi. Eylem uyanmış koltukta yayılmış televizon izliyordu. Gülümseyerek yanına gitti eğilip, boynuna bir öpücük kondurdu. Eylem şaşkınca arkasına dönüp, Bora'ya baktı. Bora,

"Nasılsın güzelim?"

"Ödüm koptu Be Bora! Hem sen ne zaman geldin?"

"Ben geldiğimde uyuyordun."

"Yoo ben hiç uyumadım ki!"

"Evet guzelim hiç uyumadın hatta kumandayı da sen elinden sehpaya indirdin."

"A a evet dalmışım bi ara galiba."

Diyip, şirince sırıttı. Bora'da gülümseyip, Eylem'in yanağını öpüp, kendini Eylem'in yanına bıraktı. Her zaman yaptığı gibi Eylem'in saçından bir tutam alıp, parmağına doladı ve oynamaya başladı. Eyelem;

"Eee Bora bey gününüz nasıl geçti?"

"Sıradan."

"Boraaa"

"Efendim güzelim?"

Eylem tamamen Bora'ya dönüp, Bora'nın, elini alıp avuçladı ve parmaklarıyla oynamaya başladı.

Bora;

"Ne isteyeceksin acaba yine Eylem? Çok merak ediyorum gerçekten."

"Birşey istemiyeceğim ki! Sadecee şey diycektim acaba diyorum.."

"Hı, ne diyorsun?"

"Ben yine senin yanında mı çalışsam?"

"Olmaz!"

"Ama canım çok sıkılıyor ya!"

"Olmaz dedim, kapat konuyu."

"Ufgg tamam ya! Çalışmıyorum."

Bora yine gülümseyerek baktı Eylem'e...
Eylem,

"Yarın dışarıya çıkıcam haberin olsun."

"Hmm. Kiminle?"

"Zeynep ve Duruyla beraber. "

"Peki güzelim. Seni Reş bıraksın."

"Ne münasebet! Ben arabamla gidicem."

"Güzelim-"

Eylem elini Bora'nın yanağına koyup okşayarak,

"Sevgilim...
Bana araba aldın ama bir kere arabamı kullanmadım. Ne olur gideyim artık yarın kendi arabamla."

Bora tekrar gülümseyip, Eylem'in elini yanağından alıp dudaklarına götürüp, öptü.
Bora,

"Hadi gidip uyuyalım artık çok uykum var."

Eylem kafasını sallayıp, onayladı. Ayağa kalkacakken Bora ayağa kalkıp Eylem'i kucağına aldı ve odaya çıkardı. Eylem'i yatağa uzatıp, kendisi de uzun zamandır yaptığı gibi Eylem'in göğsüne kafasını koyup, ellerini de Eylem'in göbeğine koyup okşamaya başladı. Ve o şekilde uykuya daldılar.