In The Middle Of Nowhere [COMPLETED]

Chapter 23

Chapter 23

Run

Klein was busy rubbing my back as I burried myself in his chest. From here, his manly scent is slowly capturing my system.

"Anong problema?" tanong niya.

I look at him with my eyes full of tears. Should I tell him? Sa tingin ko kailangan niya nga itong malaman.

Natapos ang party na tulala lang ako. Hindi ako pinakaialaman ni Dad dahil sa mga oras na ito, alam kong alam na niyang may nalalaman na ako.

"Hush, you'll be better soon." Klein was with me all night. He listened to all of my rants. Yun lang naman ang gusto ko e. Isang taong handang makinig at samahan ako.

This past years thought me how it feels like to be alone. How it feels like to grow with unfamiliar people. But their love also thought me many things. Kaya ngayon, hindi ko alam kung ano nga bang dapat kong maramdaman. Galit? Dahil sa pag tatago ng sikreto? Alam kong masamang magalit kaya hindi. Hindi tamang magalit ako.

After all, they're just worried about me.

"I told you, there is a reason behind everything." bulong ni Klein habang hinahalikan ang aking buhok.

"Anong ginawa ni Dad? Is it that bad? Na kailangan akong ilayo? Bakit mukha naman siyang mabait? Tunay ba siyang mabait?" sunod sunod kong tanong kahit alam ko naman na maging si Klein ay hindi iyon masasagot.

"Don't think too much. Just rest, okay?" he patted my head before he covered me with my thick blanket.

"Good night, love." he kissed my forehead before he stormed out of my room.

Mabuti nalang din at pagod ako sa araw na ito kaya maaga akong nakatulog. Pagkagising ko naman kinabukasan ay agad akong nag ayos. Ayaw kong manatili dito sa bahay kasama si Dad. Aalis ako. Babalik nalang ako mamaya kapag alam kong tulog na siya.

Nag lalakad ako sa grand staircase ng aming mansion nang biglaan akong napatigil. Maraming tao sa sala ng bahay! At kung tama nga itong nakikita ko, maging sa may pool side ay marami ring tao!

"A-Anonh meron?" bulong ko sa aking sarili.

Gusto ko mang makiusyoso ay hindi ko ginawa. Kailangan kong umalis sa bahay na to bago pa ako maabuyan ni Dad.

Mabilis ang lakad ko papalabas sa gate ng mansion. May iilan pang magagarang sasakyan akong nakakasalubong na papunta rin sa mansion. Kung ano man itong pinag gagagawa ni Dad ay hindi ko na alam.

Maybe I should text Klein about this? Malay mo may alam siya right? Para rin kasing business matter ito.

To Klein:

Anong meron sa bahay? Pupunta ka ba?

Wala pang isang minuto nang masend ko ang mensahe ay nakapag reply kaagad siya.

From Klein:

Where are you?

Mag papasama dapat talaga ako sa kanya sa gala ko ngayon kaso naisip ko rin na baka busy siya sa trabaho niya. Pero anyways, nag tanong na rin naman siya kaya dapat siguro'y sabihin ko na.

To Klein:

I'm outside the mansion, balak ko mag gala ngayon pero nag hihintay pa ako ng taxi.

Nagulat na naman ako dahil sa bilis niyang mag reply na parang hinihintay niya talaga ang bawat mensahe ko!

From Klein: