Geforceerd

39

"Hij mocht geen 1 vrouwelijke werknemer op het begin. Het went na twee dagen" zegt ze. Ik zucht en weet dat dat voor mij niet geld. Ik ken hem al drie maanden. Soufiane haat me meer dan wie dan ook. Ik verander van gespreksonderwerp en begin volop een interessant gesprek met Imane.

Wanneer Ismael en ik eindelijk thuis zijn, ben ik moe. En dan bedoel ik niet van werk, maar van de situatie van Zayn. Ik moet nu in alle angst wachten tot hij komt. Dat gaat me niet lukken. Ik loop meteen naar boven en kleed me aan in wat comfortabelere kleren. Wanneer ik beneden kom, zit iedereen al aan tafel. Ik ga naast Ismael zitten, mijn vaste plek. Ik kijk naar het bord met eten en sta meteen op. Ik heb geen zin om te eten. "Geen honger" mompel ik naar Ismael en loop weg. Ik loop naar mijn kamer en zoek de kleren die ik net aan had. Wanneer ik ze zie, pak ik het doosje eruit.

Ik ga op de grond tegen het bed aanzitten. Ik kijk naar het doosje en maak hem voorzichtig open. De ring ligt op een kleine kussentje. Ik pak de ring en leg hem naast me neer. Dan pak ik het kussentje en zet die ook naast me neer. Ik kijk dan in het doosje en zie een super klein gevouwen briefje. Ik wist het. Daarom zei Hafsa dat ik goed moest kijken. Ik begin met lezen.

Aan mijn liefste Safa

Het is bijna zover. Ik kom je ophalen binnenkort. Je maakte een grote fout door voor Soufiane te werken. Ik had dit niet verwacht. Je bent over mijn grens gegaan en dit zal ook zeker gestraft worden.

Groetjes Zayn.

Later hater.

Ik lees de brief nog drie keer opnieuw. Shit hij gaat erge dingen met me doen. Ik zucht. Ik loop naar de badkamer en maak de brief nat. Daarna scheur ik hem en gooi het in de prullenbak. Ik loop dan weer terug en ga weer tegen het bed aanzitten op de grond. Ik leg het kussentje weer in het doosje en pak de ring. "De ring van ellende" mompel ik naar mezelf toe. Hij was zo mooi, maar Zayn moest alles verpesten. Hij heeft de ring van liefde verandert naar de ring van ellende. Ik ga hem dat nooit meer vergeven. Ik staar een tijdje naar de ring. 

"Je kan hem ook gewoon om doen, we weten dat je nu een man hebt." Ik kijk verbaasd op en zie Soufiane. Wie zou anders zo'n irritante opmerking maken, denk ik bij mijzelf. Hij komt binnen en daarachter komen Ismael en Samira. Samira kijkt me bezorgd aan. Soufiane heeft zeker alles aan zijn gezin verteld. Ze kijkt dan naar de ring. "Kaulo mooie ring" mompelt ze. Ik negeer de opmerking en zet de ring terug in het doosje. Ismael komt dan naast me zitten. Nu pas zie ik het bord met eten. Ik schud me hoofd. "Safa eet gewoon" zegt hij. "Ik heb echt geen honger. Misschien over een paar uur" zeg ik. Hij zucht en legt het bord op mijn nachtkastje. 

Ik ga met mijn hoofd op Ismael de schouder leunen. Ik ben zo moe. "Safa we willen weten of alles goed met je gaat" zegt Samira. Ik kijk haar aan en probeer te lachen, maar het werkt niet. Ik knik dan maar. "Alles gaat goed, echt waar." Ik kijk dan naar Soufiane. Die is hier zeker gedwongen. Ze kijken me alle drie aan. Niemand van ze gelooft me. Soufiane loopt dan weg. "Ik ga ook Safa. Praat alsjeblieft met me als er iets is" zegt Samira. Ik knik. Ze sluit de deur en nu zit ik hier alleen met Ismael.

"Safa, zeg alsjeblieft hoe het echt met je gaat" zegt Ismael. Ik zucht. "Het gaat goed. Vandaag was gewoon een eenmalig gebeurtenis." zeg ik. Hij kijkt me aan. "Je liegt. Ze alsjeblieft wie die Zayn is en wat hij van je wilt" zegt Ismael. Ik schud me hoofd. Ismael kijkt me aan. Zijn ogen staan dwingend. Ik weet dat hij niet gaat opgeven. "Ik vertel je binnenkort alles" zeg ik en sta op. "Je bent toch niet in gevaar of iets Safa?" Ik kijk hem zelfverzekerd aan. "Nee totaal niet." Hij knikt dan. Ik kijk op de klok. 7 uur. "Ismael ik ga even slapen en wanneer ik wakker word eten" zeg ik. En blijkbaar begrijpt hij het. Hij geeft me een kus op me voorhoofd en loopt weg. Ik ga meteen liggen op me bed en sluit me ogen. Even alles vergeten.