Geforceerd

53

"Klaar Safa?" vraagt Soufiane wanneer ik naar beneden loop. Ik knik. Ik voel me een stuk beter dan gisteren. Ik voelde me zo erg aangezien hij me bijna had gekust. Ik heb vandaag 1,5 uur gerend en het maakte me gelukkig rustig. Alleen is mijn gevoel dat er iets ergs gaat gebeuren toegenomen.

We zitten in de auto en hij begint te rijden. "Vandaag wordt leuk" zegt Soufiane en ik kijk hem raar aan. "Wat gaan we dan doen?" vraag ik vermoeid. Ik heb niet zo goed geslapen. "We gaan kiezen wat voor eten er geserveerd gaat worden" zegt hij. Ik kijk nu verbaasd. "En wat is daar leuk aan?" vraag ik. Hij grijnst. "We gaan niet alleen kiezen, we gaan ook proeven" zegt hij. Ik kijk stil voor me uit. 

Zayn zou dit leuk hebben gevonden. Ik leun met me hoofd tegen het raam en gaap. "We moeten drie uurtjes rijden, we komen dus ongeveer 12 uur aan op de locatie. Je kan slapen als je wilt" zegt Soufiane. Ik knik maar wat, wetend dat ik er slaperig uit zie. Normaal zou ik niet slapen, maar ben echt te moe. Ook heb ik geen zin in een drie uur ritje met Soufiane in stilte. Ik sluit me ogen en geniet van de stilte. Niet veel later val ik slaap.

"Safa" hoor ik en voel iemand me langzaam bij me schouder schudden. Ik open langzaam me ogen en kijk naast me, waar Soufiane me aankijkt. Mijn hoofd die op het raam leunde doet pijn. Ik geef jullie een tip, gebruik het raam niet als een leun plek. Ik heb echt last van me hoofd nu. "We zijn er over vijf minuten" zegt Soufiane terwijl zijn blik weer op de weg is. Ik knik en kijk hem aan. Er is iets met hem. "Waarom kijk je naar mij?" vraagt hij zonder me een blik te gunnen. Ik antwoord niet en dan gaat me telefoon. 

"Samira". Ik kijk verbaasd en neem op en zie dat Soufiane mee keek op me scherm. "Hey Sami-." "Safa ben je met Soufiane?" vraagt Samira. Ze klink lichtjes in paniek en het lijkt alsof ze elk moment kan huilen. "Ja, waarom? Samira gaat alles wel goed?" vraag ik. "Omg Safa, hoe gedraagt hij zich? Is hij boos, zegt hij rare dingen?" vraagt ze. Ik kijk Soufiane even aan, nu weet ik het zeker, er is iets met hem. "Nee, waarom? Gewoon normaal in hoe verre je dat normaal kan noemen" zeg ik en probeer het niet te laten klinken alsof ik het over Soufiane heb. "Oké, als hij iets doet moet je meteen bellen en weg gaan vandaar. Heb je dat begrepen Safa" hoor ik Ismael ineens. Ik kijk verbaasd en reageer niet. 

"Safa hoor je me? Heb je me begrepen?" vraagt Ismael weer. Ik knik, maar besef dat hij het niet ziet. "Uhm ja is goed. Gaat alles goed?" vraag ik. "Ik leg je het later uit beloofd. Maak je voor nu geen zorgen" zegt Ismael en na die woorden hangt hij op. Ik laat leg me telefoon weg en zeg niks. "Waar ging dat over? Wat wilde ze?" vraagt Soufiane. Ik kijk hem aan. "Ze was buiten en ze was bang ofzo, maar Ismael was al bij haar dus hing ze op" lieg ik. Hij knikt en parkeer.

We stappen uit en een vrouw rond de 23 komt naar ons toe. Ze is best wel knap. "Goedemiddag, jullie kunnen meelopen. Ik ben Naima en zal jullie vandaag met het menu voor jullie trouwfeest helpen" zegt ze en kijkt vriendelijk naar Soufiane. We volgen haar en komen in een kamer met allerlei eten op een rij en er wordt steeds meer eten bij gelegd. 

Naima wijst ons een plek aan tafel aan. Ik ga tegenover Soufiane zitten. Naima heeft me nog nul keer aangekeken en pakt de eerste borden. "We beginnen met het voorgerecht. Jullie proeven 10 borden met eten. Ik raad jullie aan om maar 1 hap te nemen, want je gaat in totaal 30 borden met eten krijgen" zegt ze en legt de eerste bord voor ons neer. Ondertussen begint ze ineens een gesprek te voeren met Soufiane. Soufiane daarin tegen kijkt alleen naar mij. Alsof hij Naima niet wilt aankijken om één of andere reden. 

We zijn ondertussen al 15 borden verder. Soufiane zei dat we op het einde pas beslissen wat op het menu komt. Ik merk ook dat hoe erger Naima een gesprek probeert te voeren, hoe meer hij zich terug trekt. Ik zit ook nog eens prop vol. Het eten hier is echt hemels. Er staan nu 5 borden voor ons en ik neem meteen van alle vijf een hap. Oh god dit is hemels. Ik kijk op de tijd, we zijn al bijna 2,5 uur verder.