Geforceerd

96

Dan komt er een schuld gevoel. Ze trouwde met me en hield niet van me. Ze ging erin mee, omdat ze van Ismael houdt. Ze heeft een bijzondere hart. Niemand zou dat ooit doen. Ik sta op en begin rondjes te lopen. Wat heb ik gedaan? Hou gaat ze ooit nog van mij houden? Soufiane je hebt het verkloot. Ik loop me kamer binnen en kleed me uit. Ik doe de licht uit en val met stress in slaap.

Pov Safa:
"Soufiane" fluister ik zacht. Het is acht uur, ik was best vroeg wakker en heb al gedoucht en alles. We moeten rond negen uur weg dus het zou wel handig zijn als ik hem wakker maak. Hij heeft de deken half voor zich heen. "Hmm" zegt hij. "Je moet opstaan" zeg ik en ga recht staan. Hij kijkt me slaperig aan en schuift een beetje op. "Ik moet niks" zegt hij en ineens duwt hij me naast me op bed. Een klein gil kan ik niet onderdrukken en hij zucht. "Nog even" zegt hij en zijn arm gaat over me hals en hij houdt me wang vast. 

"Kan je me loslaten" zeg ik. Hij zucht. "Het is maar omdat ik het mezelf heb beloofd om geen dingen te doen die jij fijn vindt" mompelt hij. Even denk ik dat ik het fout heb gehoord, maar hij laat me los. Hij is serieus?! Ik sta op en loop de kamer uit. 

Dat was raar. Ik bedoel ik ben blij, maar hoeveel daarvan was waar? Ik schud de gedachte af en loop de balkon op en ga zitten op een ligstoel. Ik blijf naar het prachtige uitzicht kijken en voor een keer geniet ik van het moment.

"Ik wil jou onwijs mooie glimlach niet wegnemen, maar we moeten echt ontbijten" zegt Soufiane. Ik merk dat ik inderdaad glimlach. Wat verwacht je anders als je naar zo'n mooie uitzicht kijkt. Ik sta op. "Safa" zegt Soufiane die uit het niets tegenover mij staat. Ik kijk hem vragend aan en doe een stap naar achter. "Sorry voor alles" zegt hij. Ik lach het weg, maar hij lijkt serieus. "Ik meen het" zegt hij. "Ik vergeef je alles al het moment dat je het fout doet" zeg ik en hij zucht. 

"Safa, nee. Ik wil dat je beseft wat ik heb gedaan. Ik heb je toen je nog in het restaurant werkte alleen maar overuren gegeven, vervolgens heb ik je uitgescholden waarvan geen ene scheldwoord klopt, daarna heb ik je bijna aangeraakt en vervolgens heb ik je overgehaald om schriftelijk en islamitisch trouwen om me eigen baan te redden" somt hij op. Ik knik. "Daar ben ik me bewust van en je liet me niet alleen trouwen met je om je eigen baan te redden, maar ook die van andere." Hij is even stil en kijkt me alleen aan. 

"Zelfs na wat je begrijpt wat ik heb gedaan, blijf je doorgaan, waarom?" Ik weet precies het antwoord. "Ik ken jou niet. Geloof het of niet, maar ik geloof niet dat jij echt zo erg bent als hoe jij je tegenover mij gedraagt. Ik heb je met je familie gezien. Dat is de reden dat ik blijf" zeg ik. "Je blijft toch ook voor Ismael." Ik schud me hoofd. "Hij was één van de redenen waarom ik het deed, maar de grootste reden was voor de mensen die hun baan zouden verliezen." Hij zegt niks meer. "Ik ken jou niet Soufiane, ik oordeel dus over niks" zeg ik en heb eigenlijk best wel het gevoel dat ik hem de laatste tijd heb leren kennen. "Safa heb ik je al ooit verteld hoe bijzonder je bent" zegt hij en zijn blik houdt me vast. "Uhm" zeg ik en zoek de juiste woorden om te antwoorden. 

Hij komt dichterbij staan. "Ontbijten! We moeten ontbijten" roep ik en loop snel langs Soufiane heen naar binnen. Hij pakt me hand en draait me naar zich toe. "Zullen we elke fout vergeten die ik heb gemaakt?" vraagt Soufiane. Ergens maakt deze vraag me blij. Hij ziet eindelijk dat ie fout zit. "Dat wordt wel moeilijk, want je hebt nu eenmaal veel fouten gemaakt" zeg ik en het lijkt alsof ie mij een klap kan verkopen. Ik doe meteen me handen omhoog. "Rustig, grapje. Tuurlijk vergeet ik het" zeg ik en loop dan blij voor hem uit de deur uit. Misschien wordt dit oprecht iets goeds. Misschien verandert ie. Of hoop ik te veel?

"Je ziet er super goed uit" hoor ik hem zeggen als we zijn auto instappen. Ik kijk voor me uit. Ik heb een lichtblauwe broek aan met een kort t-shirt. "Dankje?" zeg ik half vragend. Hij geeft een glimlachje en start de auto. Het ontbijt was wel leuk, we hadden een gesprek en dit keer niet over werk, maar over welke landen hij allemaal is geweest ondanks zijn vliegangst.