Geforceerd

68

"Jullie kunnen haar vertellen wat voor rol jullie in haar leven spelen en wat vragen beantwoorden, maar vertel haar niet te veel anders wordt het alleen maar moeilijker. Vooral de recente dingen zou ik niet vertellen" zegt de dokter. De jongen knikt en de dokter kijkt mij weer aan. "Je blijft hier tot ik vind dat je weg mag" en met die woorden loopt hij weg. Ik kijk dan naast me. Het meisje lijkt elke seconde in tranen te barsten. "Dus" zeg ik en sta op. Waar heb ik mezelf in toegewerkt en waar is Zayn?!

De jongen die op het bed zat (Ismael), komt meteen naar me toe. Hij wilt me aanraken, maar ik sla in een reflectie zijn handen weg. "Wow, vanwaar heb je dat?" vraagt hij verbaasd. Ik kijk nu ook verbaasd. "Ik heb echt geen idee" zeg ik even verbaasd. De jongen die op Zayn lijkt, zijn gezicht staat ineens betrokken. "Misschien moet je zitten" zegt de jongen die bij me staat. Ik schud me hoofd. "Wat zijn jullie namen?" vraag ik en kijk naar de jongen die bij me staat. 

Je ziet een pijnlijke blik in zijn ogen, nadat ik die vraag heb gesteld. "Ismael" zegt hij. Dan kijk ik naar het meisje. "Samira" zegt ze. Dan kijk ik naar de jongen die op Zayn lijkt. "Soufiane" zegt hij boos? Hij lijkt boos. Dan begin ik zijn stem te herkennen. "Jij bent die jongen die me slet noemde voordat ik wakker werd." Hij kijkt me verbaasd aan. "Hoorde je alles de afgelopen drie dagen?" Ik schud me hoofd. "Alleen dat gesprek" zeg ik. Soufiane is dan stil. Ismael kijkt hem boos aan en dan lacht Soufiane. "Dat was een onderlinge grap, maar aangezien je je niks herinnerd ga je het ook niet begrijpen" zegt hij. Ik ben dan stil. Wat voor rare grap is dat nou weer. 

Waarom zou ik het oké vinden als iemand me slet noemt? "Doe het niet meer" zeg ik. "Anders wat" vraagt hij uitdagend. Ik ben stil. Ik ken hem niet eens. Met wat moet ik dreigen. Ik negeer hem en kijk naar Ismael. "Jij lijkt me aardig" zeg ik per ongeluk hard op. Dat had in me hoofd moeten blijven. Hij lacht. "Wat zijn jullie van mij? Vrienden? Kennissen? Collega's?" Alle drie zijn ze in één klap stil. "Soufiane kom mee, jij ook Samira. Nu" zegt Ismael en loopt de deur uit. Soufiane zucht geërgerd en Samira staat op. Ze loopt naar buiten en Soufiane kijkt me aan. "Geef ons twee minuten" zegt hij en loopt langs me. Ik zucht en loop rondjes door de kamer. 

Wie zijn hun? Wat willen ze van me? Kan ik ze vertrouwen? Safa blijf scherp. Als hun antwoorden je niet aanstaan, ga je vluchten. Na die gedachtes, loop ik naar het ziekhuisbed en ga zitten. Ik wacht geduldig tot ze terug zijn.

Pov Soufiane👀
Ik kijk Ismael aan. "Luister ze moet binnen drie weken die geheugen terug kijken" zeg ik gestrest. "Wesh rustig" zegt hij en Samira kijkt verward. "Ze moet naar Dubai voor die samenwerking over drie weken" zeg ik simpel. Ze kijkt me met angst aan. Iets wat de laatste tijd vaker gebeurd als ik het over Safa heb. "Alleen met jou?!" vraagt ze en kijkt in paniek naar Ismael. Ismael begrijpt haar ook niet. "Ja wat is daar mis mee Samira?" vraag ik. Ze zegt even niks. "Waarom, ik dacht dat het pas over zes maanden was?" vraagt ze. Ik zucht. 

"Ze vonden ons zo'n schattig koppel en hadden vertrouwen in ons. Vandaar dat ze ons daar willen. Ze willen haar zien en ontmoeten" zeg ik en wend me weer naar Ismael. "Praat alleen over jezelf en niet over andere. Gedraag je, hoe je je altijd tegenover haar gedraagt" zegt hij. Ik knik, maar Ismael schudt zijn hoofd. "Jij gaat haar niet vertellen dat ze in een nep huwelijk zit." Ik knik langzaam. "En je gaat niet onaardig tegen haar doen" zegt hij. "Je zegt zelf, doe zoals je bent" spreek ik tegen. Hij schudt zijn hoofd. "Jij niet." "Ismael ik wil dat ze die fk geheugen van der terug krijgt" zeg ik boos. "Ewa als ze zich niet op de gemak gaat voelen, hoe wil je dat ze der geheugen terug krijgt?! En als je je niet gaat gedragen, gaat ze weg. Vergeet niet dat die fk media achter ons aan zit" sist hij boos. Ik ben stil. Hij heeft gelijk. Als ik Safa niet op der gemak laat voelen, gaat ze weg. Ik heb der nog nodig voor in Dubai. 

"Oh en we praten niet over Zayn en der ouders. Antwoord dat zij het contact heeft verbroken, meer niet" zegt Ismael nog erbij. Samira kijkt me aan met teleurstelling. "Ga ff eten halen voor Safa" zeg ik tegen Ismael. Ismael twijfelt. "Samira en ik moeten praten dus ga. We gaan niet naar binnen zonder jou" zeg ik. Hij knikt en loopt weg.