Geforceerd

105

"Stel Imane of Safa stond zich om te kleden" zegt Samira en Soufiane kijkt alleen richting Imane en Samira. "Dan hadden ze pech" zegt hij en Imane lacht. "Ik denk niet dat je ex wife dat op prijs zo stellen" zegt Samira. "Samira" roep ik. Beide beginnen ze te lachen. "Volgens mij worden we geroepen Samira. Oh het spijt me Safa, we moeten je helaas alleen laten" zegt Imane overdreven. Ik rol me ogen. "Wees aardig" roept Samira naar Soufiane en ze verlaten me kamer. "Jullie zien er wel goed uit" roept Soufiane ze nog na en sluit de deur. Oh god dit wordt niet leuk. 

Soufiane sluit de deur en draait zich voor het eerst om naar mij. Zijn ogen worden een beetje groter en zijn ogen glijden langs me lichaam. "Waarom sta je zo ver?" vraagt Soufiane en loopt langzaam naar me toe. "Misschien omdat je me nu al staat uit te kleden met je ogen, laat staan als je dichtbij me staat" zeg ik en ik ga langzaam naar achter. Na een paar seconde voel ik me kast en vloek. Dan komt hij heel dichtbij me staan.

"Je eten was lekker" zegt hij. Ik lach koud. "Aardig in Dubai, aardig wanneer andere niet erbij zijn, maar zodra er andere zijn ho maar. Soufiane verandert naar iemand die hij niet is" zeg ik. "Safa je begrijpt het niet. Het ligt niet aan de andere, maar aan mezelf" zegt Soufiane. Ik zucht binnensmonds. "Je hebt gelijk, ik ben niet bepaald aardig, maar wat boeit het jou als ik je beledig?" vraagt hij. Zijn hand leunt ineens recht naast mijn hoofd.

"Ik ben niet van steen Soufiane, was ik dat maar. Ik doe wel alsof het me niet boeit, ik geef je wel een grote mond, het lijkt misschien wel alsof ik niet klein te krijgen ben, maar hé helaas heb ik gevoelens net als jou" zeg ik en vraag me af hoe hij het maar voor elkaar krijgt om mij wat opener te laten zijn. Hij kijkt nu spijtig. "Sorry prinses" fluistert hij. "Noem mij niet zo" zeg ik en wil wegschuiven, maar zijn andere hand leunt dan ook tegen de muur. "Maakt niet uit. Kunnen we nu vertrekken?" vraag ik en hij kijkt me in stilte aan. Ik wil zijn ogen niet vinden dus kijk net langs hem.

"Ik ga je niet uitkleden, kijk me aan" zegt hij. Ik negeer hem. "Je ziet er perfect uit" zegt hij en zijn gezicht gaat naar mijn oor. Zei hij nou zojuist perfect? Mijn hele hart gaat te keer. Kijk hem niet aan Safa. "Die kleur zou je vaker aan moeten doen" fluistert hij en mijn hele lichaam verzwakt. "Praat met me, kijk me aan, doe me pijn, doe gewoon iets" fluistert hij met een stukje hopeloosheid. Ik raap me moed bij elkaar en ik duw zijn gezicht weer naar achter. "Iets doen?" vraag ik zachtjes en kijk hem recht in zijn ogen aan. Val niet voor hem Safa. Ik ga een stap dichter bij hem staan en zijn hand gaat naar mijn wang. Meteen zie ik me kans en doe een stap opzij, daarna loop ik langs hem heen. 

Ik loop de eetkamer in en hoor Soufiane achter me aan lopen. "Eindelijk, we moeten echt gaan" zegt Nassim. "Ik rij met Ismael" zeg ik en Soufiane schudt zijn hoofd. "Media is voor het bedrijf, binnen mag je doen wat je wilt. Wel moet je even naast me staan" zegt Soufiane en Ismael kijkt me spijtig aan.

"Mama kom maar bij mij en Safa zitten. Dan zet ik je eerst thuis af" zegt Soufiane. "Ismael ga met papa en Imane en Nassim ga met Samira" zegt Soufiane. "Jullie kunnen alvast naar binnen, wij komen later. Beantwoord geen vragen over Safa en mij. Nassim en Ismael nemen sowieso een interview af en Imane als je mij een plezier wilt doen, neem ook een interview af. Papa ga maar gewoon meteen naar binnen" beveelt Soufiane en iedereen knikt. "Wij nemen ook een interview af" zegt Soufiane tegen me. "Ik heb op dit punt niet eens een keuze dus wat jij wilt" zeg ik. Iedereen lacht en ik rol me ogen. 

"Mama bellen als er iets is" zegt Soufiane. Gelti knikt en ik lach. Ze stapt de auto uit en ik zwaai. Dit is waarschijnlijk wel één van de laatste momenten dat ik haar voor de komende tijd ga zien. Na die gedachte stap ik de auto uit en geef haar een knuffel. "Dank u wel voor alles" zeg ik en voor ze nog iets kan zeggen, stap ik weer de auto in. Soufiane kijkt verbaasd en ik kijk recht voor me. Hij wacht tot zijn moeder binnen is en rijdt dan weg. Net was de auto een stuk chiller aangezien gelti veel ging praten. Nu is het stil.