Geforceerd

63

Er wordt aangeklopt en Nassim loopt naar binnen. Achter hem loopt hij. Nassim kijkt me aan. "Ga maar" zeg ik en Nassim loopt dan twijfelend de deur uit. Waar ben ik mee bezig? Ik kijk naar Zayn die mij met een glimlach aankijkt. Hoi Zayn.

"Schatje" zegt Zayn. "Noem me niet zo" zeg ik direct. Hij lacht en loopt naar me toe. Ik bestudeer hem goed. Hij ziet er nog beter uit dan eerst. Hij lijkt echt op Soufiane. Dan kijk ik naar zijn ogen en meteen heb ik spijt. Ik zie alleen maar lust. Dan begrijp ik pas wat ik doe. Zayn gaat tegenover me zitten. "Je hebt wel grote bek gekregen, sinds de laatste keer" zegt hij. Ik ben stil en laat hem uitpraten. "Vergeet niet dat ik het zo weer kan doen" zegt hij. Ik zucht. 

"Zayn waarom ben je hier?" vraag ik en doe alsof ik niet bang ben, terwijl alle beelden zich afspelen. Hij kijkt me aan met een grijns. "Ik heb je gemist. Ik weet dat je me terug wilt" zegt hij. "Je bent niet gelukkig met die el Saleh. Vertel me wat je met hem doet" beveelt hij. Ik ben bang. "Ik ben gelukkig met hem. Hij heeft me gelukkig gemaakt, terwijl jij mij alleen maar verkrachte" zeg ik. Hij kijkt me boos aan. Ik sta op. "Jij hebt het lef. Hou je bek. Waarom doe je ineens groot. Er is niemand hier, ik kan doen wat ik wil" zegt hij. Ik schud me hoofd. "Je weet dat iedereen hier binnen kan lopen." Hij is stil en gaat tegenover me staan. 

"Je bent knapper geworden en je lichaam is nog mooier geworden" zegt hij en gaat super dichtbij staan. Zijn handen gaan naar zijn broekzak en hij haalt iets eruit. Dan kijk ik goed en verstijf. Het zijn de pillen die hij me dwong te eten die dag. Mijn hele lichaam raakte toen verlamd, maar tegelijkertijd voelde ik elke aanraking van hem. "Dan kijk je wel anders he" zegt hij en begint te lachen.  "Ik ga dit alleen gebruiken als je je niet gedraagt." Zijn handen gaan naar mijn heupen. "Maak je geen zorgen, ik weet dat jij naar mij verlangt, maar nu niet" fluistert hij in me oor. Mijn hele lichaam verzwakt. 

"Ik kom pas over een tijdje terug Safa, je moet me maar een tijdje missen" zegt hij. Zijn handen naar me kont gaan. Als ik ze weg sla, gaat hij die pil gebruiken. "Hoe lang?" vraag ik met moeite. "Zes maanden tot een jaar" zegt hij en slaat op me kont. Ik laat een kleine kreet. "Doe dat maar over zes maanden" zegt hij en kijkt om zich heen. Dan gaan zijn lippen op de mijne. Ik doe niks terug waardoor hij bijt. Dan doe ik een beetje mee. 

Dan laat hij mijn lippen los en gaat naar mijn nek. Ik probeer hem weg te duwen, maar dan knijpt hij me in me arm. "Verzet je niet anders kunnen we de draad voor je pakken" zegt hij. Zijn handen gaan onder mijn t-shirt. In een ruk trekt hij mijn t-shirt uit. Hij kijkt me met lust aan. Hij raakt me borsten aan en dan duw ik hem weg. Hij pakt het pilletje uit zijn zak. "Het is dit of je blijft stil" zeg hij. Meteen ben ik stil. Hij maakt de knoop van zijn broek open. 

Zijn telefoon gaat dan af. "Dat is mijn teken" zegt hij en drukt nog een keer zijn lippen op me. Hij loopt de deur uit en ik loop naar het raam. Ik pak mijn t-shirt en trek hem langzaam aan. Mijn emoties zijn uitgeschakeld. Ik zet een neppe glimlach op en blijf naar buiten kijken.

Na twee minuten zie ik Zayn beneden staan. Hij zwaait naar mij en loopt dan snel weg. Een minuut daarna gaat me deur met een ruk open. Ik zet me glimlach op en draai me om. "Waar is hij" zegt Soufiane boos met een bezorgde Nassim achter hem aan. "Hoe weet je dat hij het was?" vraag ik en ga op de bank zitten. "Nassim zei dat hij op me leek" zegt Soufiane. Ik lach en geef Nassim een geruststellende glimlach. Zijn blik stond al verward, maar nu nog erger. 

"Hij is weg" zeg ik. "Nou roep nu Lina en Samira terug" zeg ik. Soufiane de blik staat dubbel. "Wat heeft hij gedaan?" Ik haal me schouders op. "Niet iets om nu over te praten" zeg ik. Soufiane is stil. "Safa als je erover wilt praten, is dit het moment" zegt Soufiane. Ik schud me hoofd. "Nassim haal nu Samira en Lina, we hebben haast" zeg ik en Nassim verdwijnt meteen. Soufiane gaat gestrest door zijn haar. "Heeft hij je aangeraakt?" vraagt hij. Ik knik. "Maar dat deed jij ook dus je hoeft hem niet te oordelen" zeg ik. Soufiane schrikt van me opmerking en zet een stap terug. Ik zwaai naar hem en dan draait hij zich om en loopt weg.