Geforceerd

111

Dan wend ik me naar Soufiane. "Je kan haar niet kwalijk nemen dat ze me beschermt, wat blijkbaar duidelijk moet" zeg ik vol vragen in me hoofd en Soufiane knikt met tegenzin. Hij loopt naar de lift en ik zie dat Ismael van alles wilt zeggen, maar verstandig zijn mond houdt. Hij stapt in en Ismael en ik ook. Hij drukt op de bovenste verdieping. Ik word ineens zenuwachtig. We wachten alle drie in stilte tot de lift boven is. Ik krijg een slechte gevoel.

Zuchtend wacht ik tot de lift boven is. Waarom loog Ismael? En ik maar denken dat Soufiane hem vertelde dat hij me zag, maar het staat gewoon op het nieuws. Het gaat mij niet eens om het feit dat het op het nieuws staat. Hij loog en daar gaat het mij om. De lift gaat open en ik sta uit. Ik zie de bekende gang maar het kantoor. In stilte lopen we er naar toe.

Ik maak de deur open en zie Nassim aan het bureau. "Jullie zijn laat, maar help me ff met dit" zegt Nassim zonder op te kijken. "Bro" zegt Soufiane. "Ja ja wacht ff, ik moet dit ff afschrijven, vul dit blaadje ff in" zegt hij en steekt een blaadje uit. 

Wanneer niemand een aanstalten doet om het te pakken pak ik het blaadje. Ik wil hem aan Ismael geven, maar ga snel met me ogen over het blaadje. Berekeningen. Geeft hij echt dit werk aan die twee die niks kunnen? Ik kijk of ik een pen zie en zie er één op "mijn oude" bureau. Na vijf minuten heb ik het hele blaadje vol en leg ik hem bij Nassim. 

"Sorry, jullie weten ik ben slecht in dit soort shit" zegt Nassim nog steeds zonder op te kijken. Ik kijk dan naar de jongens die nog steeds mij de hele tijd vanuit de deuropening stonden aan te staren. Ik maak het mezelf dan gemakkelijk en ga zitten aan me oude bureau. Nassim pakt het blaadje en kijkt er verbaasd over heen. 

"Ja toch, Soufiane heb je zomaar dingen geschreven. Ik ben al de hele tijd met deze fücking boekhouding bezig en jij doet dit" zegt Nassim boos en kijkt over me heen naar de deuropening. "Jullie hebben vandaag woedeaanvallen" zegt Soufiane. "Dat is heel makkelijk met jou in de buurt" zeg ik en Nassim kijkt meteen naar mij. Hij kijkt dan naar het blaadje. Dan kijkt hij weer naar mij. 

"Ja wat? Ga je die twee die niet eens drie plus drie kunnen rekenen, zo'n blaadje geven?" vraag ik aan Soufiane die zijn ogen rolt en Nassim lacht voor een seconde. Dan gaat zijn gezicht naar serieus. "Soufiane, wat doet zij hier? Ismael, Imane en ik hebben al nee gezegd" zegt Nassim serieus. "Nou waar dit ook over gaat, Ismael staat nu aan Soufiane de kant" zeg ik voor Soufiane iets kan zeggen en Nassim kijkt naar Ismael. "Jullie gaan niet begrijpen" zegt Ismael. "Klopt. Hij heeft me hier gekregen met de woorden 'vertrouw me' en heeft tegen me gelogen. Dat noem je eens blind vertrouwen" zeg ik en met een ruk staat Ismael voor je. 

"Als je wist waarom ik hiermee in stem, zou je me gek vinden. Soufiane weet zelfs niet waarom ik instemde. Ga der gewoon in mee" zegt Ismael als een soort bevel en ineens denk terug aan twee jaar geleden. Ismael had zo vaak sorry gezegd. Hij zag het huwelijk als iets wat hij had veroorzaakt. Nu vraagt hij me weer om ergens in mee te gaan. Ik weet niet eens wat het is. Straks is het nog een huwelijk.

"Geen idee met welke been jij het bed uitstapte, maar duidelijk niet de goeie" zeg ik kalm na tien minuten. Iedereen had zijn mondje verloren naar de soort uitbarsting van Ismael. "Ismael ze heeft gelijk. Het is beter dat jij ff gaat afkoelen" zegt Soufiane voordat ik nog iets kan zeggen. Ismael kijkt geïrriteerd, maar lijkt in te stemmen. Hij loopt naar de deur. "Je doet het weer" zeg ik en Ismael draait zich verbaasd om. "Wat doe ik weer?" "Mijn aansporen om iets te doen ondanks dat het misschien niet goed is voor mij" zeg ik en na die woorden heb ik een beetje spijt. Dat huwelijk was zijn fout niet. 

"Ik zei rondje lopen" zegt Soufiane en duwt Ismael zowat naar buiten. Nu zijn we met z'n drieën. "Ik vraag je vriendelijk om ff bij Imane te kijken die relatieproblemen met der vriendje heeft gekregen" zegt Soufiane tegen Nassim. "Op dit moment is Safa belangrijker" zegt Nassim. "Nassim je weet dat ik dit wel moet doen" zegt Soufiane geërgerd. "Wat wil je doen der weer ongelukkig krijgen?! Je weet dat als ze dit doet, ze het voor andere doet!" roept Nassim. Ik haal adem.