Dito kanina nag lunch si Kienn dahil wala naman akong kasama kumain dahil umalis sina Lola at Manang. Agad din naman umalis si Kienn dahil may trabaho siya sa kaniyang site.
Siya ang Engineer ng mga cabin na pinapatayo doon sa may tabing dagat.
Mga alas kwatro na ng makabalik sina Lola. Napagod ata sila sa pakikinig sa meeting at ngayon ay andoon sa kanilang mga kwarto, natutulog.
Ako naman, heto sa sala. Looking forward for upcoming fiesta. Ito yung inaabangan ko noong bata pa ako eh.
Maraming ganap, maraming turista at maraming pagkain.
Ring nang ring ang phone ko kina umagahan. Tumingin muna ako sa wall clock. It's 7 AM, I pick up the phone and It is Kienn.
"Hello?"
"Hi! Good morning!" he greeted me happily.
"Morning. Aga mo naman tumawag." sabi ko at bahagyang naupo sa kama.
"Hindi ka nag jogging? Nagising ba kita?" tss. Jogging? Eh anong oras na ako natulog kagabi dahil tawag siya nang tawag. Akala mo naman hindi mag kapitbahay.
"Oo ginising mo ako!" sabi ko at tumayo muna para mag hilamos.
"May trabaho ka?" tanong ko.
"Yeah. Papunta na ako ngayon sa site. Titignan ko yung mga trabahador tapos babalik din naman ko sa bahay mamaya para tapusin yung blueprint ng isang bahay sa Manila." sabi niya.
"Okay. Tapusin mo na muna iyan. Maya ka na tumawag." sabi ko dahil mukang ang dami niya pang tatapusin.
"Okay. I love you." I suddenly smiled.
"Love you too." I replied and ended the call. Hinawakan ko ang dibdib ko sa bandang puso dahil ang lakas ng tibok nito.
I still can't believe that we are now in a relationship!
It's just Kienn! Why am I acting like this? Heck!
Lumabas na ako ng kwarto at pumuntang kusina, nag a-almusal na sila. Umupo na rin ako at kumain na rin.
Agad akong naligo pagkatapos at nag paalam na aalis.
Pupunta ako sa bahay na pinapatayo ko. Nag text kasi yung architect na malapit na matapos yung bahay kaya pumili na muna ako ng mga furniture.
Pumasok ako sa gazebo tent dahil nandoon daw iyung architect.
"Miss Sallow?" tanong sakin ng isang lalake na kasing edad ko lang ata.
"Yes." sabi ko at naupo sa harap niya.
"Im Architect Sugon." he said and ask me to shake hands with him. Siya ang nag design ng bahay ko pero its our first time to meet face-to-face.
"So here. Let's start." sabi niya at may inilagay na malaking clear book sa mesa.
Siya na ang nag bukas nito. Pinapili niya ako ng mga furniture pero kapag hindi nag tutugma sa theme ang pinili ko ay nag sa-suggest siya ng opinyon niya which is good.
Alas onse na ng matapos ang pilian ng furnitures. Hindi pa naman talaga tapos yung bahay pero malapit na. Nag advance na siya mag papili sa akin dahil baka raw matagalan pag wala na ng stock at matatagalan rin ang byahe papunta dito.
Hindi na muna ako uuwi sa bahay at pupunta ako sa tabing dagat. Titignan ko yung site ni Kienn. Nasa harap ako ng mga cabin na pinapatayo. Hindi na ako lumapit dahil bawal raw. Tinanaw ko si Kienn mula dito pero hindi ko siya makita.
Umalis nalang ako at nag lakad-lakad sa tabing dagat. Eleven thirty palang naman.
"Hey." nag angat ako ng tingin. It's John with his serious face.
BINABASA MO ANG
Almost Perfect
RomanceFour months vacation turned into heart breaking vacation ever. It was the happiest yet saddest moment of my life. Witnessing him to marry her. Witnessing him to say 'I do' to someone. Witnessing him to love her and his child. It was the most devasta...