Almost Perfect

CHAPTER 17

Si Janine ay dito na rin natulog sa condo ni Grace. Sa kwarto ni Grace kaming tatlo natulog, hindi naman super sikip, medyo lang.

Pagkagising ko ay wala na ang dalawa sa kama. Lumabas ako ng kwarto at wala rin sila sa sala or sa kusina.

Yeah right. They have work.

Mag isa akong nag breakfast sa kitchen. Mamayang hapon pa sila babalik dito so I decided to go to mall, alone. I used the car of my Mom papuntang mall. Pumunta ako sa mga designer clothes. Nag tingin tingin ako sa mga damit na chanel brands pero lumipat ako sa YSL. Mas bet ko kasi yung mga damit na saint laurent.

Sinukat ko yung black mini skirt na leather. It fitted so well. Nag sukat sukat pa ako ng iba.

Lumipat ako sa Burberry brands at kinuha yung over sized white shirt na may naka lagay na Burberry sa harap.

Nag tingin-tingin pa ako pero wala na akong magustuhan, so pumunta nalang ako sa cashier at nag bayad na.

Nag hanap na muna ako ng restaurant sa loob ng mall dahil lunch time na rin naman. After kong mag lunch ay umuwi na rin ako sa condo ni Grace at natulog na muna sa sala.

"Totoo? Boyfriend ka ni Winter?"

"Uhh, yes."

"Kelan pa? We didn't know about it."

I opened my eyes and stretched my arms. Dahan-dahan akong na upo.

"What the hell?!" I yelled.

"What the fucking hell Winter!" sigaw ni Janine sakin. Pinaghahampas ako ng dalawa gamit ang throw pillows.

Tumayo ako at lumapit kay Kienn na naka upo sa couch.

"Why are you here?" halos pabulong kong tanong.

"You didn't answer my calls." he answered.

"He is...your boyfriend?" lumingon ako kay Grace. I hesitate at first.

"Uhh, yeah." well, this is not supposed to be a secret naman. I better tell them.

"Gaga ka! Kelan pa?!" exaggerated na tanong ni Janine.

"Kahapon lang!" pambabara ko, inirapan ako ni Janine at ganon din si Grace.

"Can we have our privacy?" I asked, nag tinginan muna ang dalawa bago sabay na naupo sa sofa. I sigh in frustration. Hinila ko si Kienn papuntang kwarto, sa guest room.

"Bitches!" sabi ko bago isara yung pinto. Narinig ko namang minura nila ako.

"Anong kelangan mo?" I asked him and gestured him to sit down. Naupo naman siya sa kama.

"Nothing, you didn't answered my calls. I thought we have a problem." seryosong sabi niya.

"Sorry, nakatulog ako kanina at naka silent yung phone ko. I didn't know that you would call." I apologized. He smiled at me, a sign that It's all now fine.

"You're staying here?" he ask and roamed around.

"Yeah, kay Grace itong condo."

"You okay in here?" he curiously ask.

"Yeah, of course."

"If not, you can stay in my condo. For two months." natigilan ako sa sinabi niya. Two months.

"Or...you can stay with me forever."

"Kienn, can we talk?"

"Nag uusap na tayo." tumawa siya ng kunti pero sumeryoso din ng makita akong seryoso. Bumalik siya sa pagkakaupo sa tabi ko.