Flikkenforum (Flikken maastricht )

deel 3

Het boek jaloersie van Sabine hoofdstuk 3

'Was het leuk gister?' Wolfs zette een kop thee voor me neer en ging ook aan tafel zitten. 'Ja hoor.' Zei ik slaperig. In stilte aten we ons ontbijt op. Op een of andere manier voelde ik me schuldig. We hebben niets, we zijn partners. Werk partners. Doe niet zo gek Eva! 'Wat is er?' Wolfs legde zijn hand op de mijne. Waardoor ik uit mijn gedachten schrok. 'Niets.' Mompelde ik. Ik stond op om mijn bord en kopje op te ruimen. 'We moeten naar het bureau.' Pakte mijn jas en liep naar buiten. Gevolgd door Wolfs. Wolfs had blijkbaar besloten het op te geven. De rest van de dag vroeg hij er gelukkig niet meer naar. 'Wolfs, van Dongen.' Mechels opende de deur van haar kantoor, keek Wolfs en mij aan en liep richting haar bureau. Wolfs en ik stonden op en liepen naar het kantoor van Mechels. Wolfs liet me voor gaan, legde even zijn hand op mijn schouder, waarna hij mij volgde en de deur achter zich sloot. 'Er is een melding gekomen van een winkelier, een overval. De overvaller is al weg, maar ik wil dat jullie met die winkelier gaan praten.' We verlieten het kantoor en het bureau. Wolfs pakte de autosleutels uit zijn zak. 'Mag ik?' 'Jij mag helemaal niets.' Ik rende naar Wolfs en kon net voordat hij in wou stappen voor de deur gaan staan. 'Alsjeblieft?' Probeerde ik, terwijl ik een zo lief mogelijk gezicht op zette. Hij keek me aan. Met diezelfde blik als gisteren. Die blik waar ik niet tegen kon. Snel pakte ik de sleutels uit zijn handen. 'Jammer dan!' Riep ik, waarna ik in de auto stapte. Rustig liep Wolfs om de auto heen en stapte aan de andere kant in. Hij klikte de gordel vast en lachte. 'Wat?' Nog steeds met een glimlach op zijn gezicht, keek hij me aan. 'Niets.' Waarna zijn glimlach verzwakte. Ik liet het voor wat het was en startte de auto.