SI Mitch De Guzman, isang college student at vlogger na humangad na mag-viral ang bawat video na pino-post niya sa social media.
Sa kanyang simpleng nakasanayan na pamumuhay bilang isang masayang dalaga, kasama ang kaniyang mga kaibigan, ay magbab...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Mitch's POV
"Ito ba ang hinahanap niyo!" sigaw ni Chris na basang-basa sa ulan.
Lumapit ito sa driver's seat kung saan doon si James. Sinundan lang namin siya ng tingin at wala kaming magawa sa loob ng sasakyan.
"Lumabas kayo kung ayaw niyong iputok ko 'to sa inyo!" may diin ang bawat salitang binitawan niya, sabay kasa sa shotgun na hawak.
"Sh*t! Ano gagawin natin!"- Carlo.
"Labas!" malakas na sigaw ni Chris.
Dahil sa kanya ang susi mabilis niyang nabuksan ang pinto sa driver's seat kung saan nakaupo si James, malakas niyang hinala ito palabas. Itinaas ni James ang kanyang kamay bilang pagsuko.
Umalingawngaw ang malakas na sigaw ko sa loob ng sasakyan dahil doon. Napasabunot na ako sa buhok habang umiiyak sa matinding takot.
Sinipa ni Chris ang likod ng tuhod ni James, kaya napahandusay itong nakadapa sa basang lupa.
Akmang babangon si James ngunit, tinapakan ng kaliwang paa ni Chris ang likuran nito, na lalong nagpasubsob sa kanya sa putikan.
Naiiyak ako, dapang-dapa si James, at basa na ng ulan, na parang baboy dahil sa putikang katawan.
Mabilis na kinasa ni Carlo ang pistol niyang hawak, at walang pasubali na nilingon siya ni Chris. Nakita kong nanginginig na tinutok ni Carlo ang baril sa pinto habang tumatagaktak na ang pawis niya sa buong katawan.
"JUSKO!" napatili ako nang itinutok ni Chris ang shotgun sa ulo ni James. Hindi magawang iputok ni Carlo ang baril kundi tiyak na wala na kaming James, na makikita.
Hagulgol lang nito ang naririnig ko.
" Chris, pls..s..ssttop this nonsense!" sigaw ko sa bintana bagamat hindi ko magawang buksan ang pinto nito, dahil una natatakot ako gumawa ng sarili kong desisyon naikapapamahak lang namin.
"TUMAHIMIK KA!" At idiniin pa niya lalo ang hawak na baril sa ulo ng mahal ko habang nakatapak ang kaliwang paa sa likuran nito. Malapit niya nang kalabitin ang gatilyo.
Parang tinutusok ang puso ko nang marinig ang iyak ng pinakamamahal ko. Wala akong magagawa para iligtas siya.
Nagmatigas si Carlo na hindi ibaba ang baril.
"Nnooo...Nnnooo pls. Nnnooo!!" umiiling kong sabi na nanginginig na sa takot.
"Kapag hindi mo ibinaba ang baril mo! sabog ang ulo! nitong kaibigan mo," panunuyo niya kay Carlo.
![The Viral [Under Editing]](https://img.wattpad.com/cover/226219730-64-k779075.jpg)